Για την  παρουσία μιας «ύποπτης» μαυροφορεμένης γυναίκας στην γειτονιά της Ιωάννας στο Μοσχάτο, από τον περασμένο Ιανουάριο, κάνει λόγο γείτονας της άτυχης κοπέλας ο οποίος κατέθεσε στο πλαίσιο της έρευνας για την υπόθεση της επίθεσης.

Ο μάρτυρας, το σπίτι του οποίου βρίσκεται στην διπλανή πολυκατοικία από αυτή που κατοικεί η Ιωάννα, αναφέρει στην κατάθεση του πως ο γιος του ήταν εκείνος που πρώτος στις 22 Ιανουαρίου , εντόπισε μια γυναίκα η οποία φορούσε μαύρα ρούχα, μαύρο σκούφο και είχε το πρόσωπό της καλυμμένο με κασκόλ να κρύβεται μπροστά από την πολυκατοικία τους.

Σύμφωνα με την μαρτυρία ακολούθησαν και άλλες… επισκέψεις σε μια από τις οποίες η γυναίκα εθεάθη να κρατά «μια πλαστική σακούλα, η οποία έμοιαζε σαν νοσοκομειακός ορός». Αρχές Φεβρουαρίου ήταν η τελευταία φορά που την είδαν στη γειτονία και μάλιστα την ακολούθησαν σε μια προσπάθεια να μάθουν την ταυτότητα τους γιατί είχαν θορυβηθεί από την παρουσία της. «Έπειτα ξεκίνησαν τα μέτρα αντιμετώπισης του κορονοϊου και δεν κυκλοφορούσε κανείς» καταθέτει ο μάρτυρας.

Όπως αναφέρει ο μάρτυρας στην κατάθεση του, η οποία συμπεριλαμβάνεται στην ογκωδέστατη δικογραφία, στις 22/1/2020 «ο γιος μου οποίος επέστρεφε από το φροντιστήριο ξένων γλωσσών και μου είπε τρομαγμένος ότι μπροστά από την πολυκατοικία, επί της οδού Θερμοπυλών, κρύβονταν ένα άτομο το οποίο φορούσε μαύρα ρούχα και μαύρο σκούφο και το πρόσωπό του ήταν καλυμμένο με κασκόλ. Επίσης μου είπε ότι το ίδιο άτομο, βρίσκονταν στο ίδιο σημείο και την 19:45 της ίδιας ημέρας την ώρα που έφευγε από την πολυκατοικία για να πάει στο φροντιστήριο. Αμέσως βγήκα στο μπαλκόνι και είδα αυτό το άτομο να έχει περάσει μέσα από την πρασιά της εισόδου της πολυκατοικίας, κρατώντας αναμμένο φακό στο χέρι και το ρώτησα αυστηρά «ψάχνετε κάτι;» Τότε έφυγε με βήμα ταχύ…. Μετά από δυο ημέρες 24/1 πάλι ήρθε ο γιος μου από το φροντιστήριο και μου είπε ότι ήταν κάτω το ίδιο άτομο. Μέχρι να βγω στο μπαλκόνι το άτομο είχε εξαφανιστεί. Την επόμενη Δευτέρα 27/1  περί ώρα 20:30 ενώ βρισκόμουν εντός της οικίας μου με κάλεσε η σύζυγος μου και μου είπε ότι είδε από το μπαλκόνι μας, το ίδιο άτομο να περπατάει επί της οδού Πλάτωνος… κρατώντας στο χέρι μια πλαστική σακούλα, η οποία έμοιαζε σαν νοσοκομειακός ορός». Όπως αναφέρει ο μάρτυρας σε αυτή τη διαδρομή βρίσκεται και το σπίτι της Ιωάννας.

Ο μάρτυρας στη συνέχεια μιλάει για νέα παρουσία της γυναίκας στις αρχές Φεβρουαρίου: «Ενώ εισερχόμουν στην πολυκατοικία μου συνάντησα στο διάδρομο του δευτέρου ορόφου τη σύζυγο μου και τη γειτόνισσα …. οι οποίες ήταν αναστατωμένες και μου είπαν ότι πριν λίγη ώρα είχαν δει από τα μπαλκόνια την ίδια γυναίκα να βρίσκεται στο δρόμο μπροστά από την πολυκατοικία και έπειτα από κάποια λεπτά αποχώρησε. Μπήκαμε στα διαμερίσματά μας και μετά από περίπου  45 λεπτά βγήκα στο μπαλκόνι και είδα ξανά την ίδια γυναίκα από κάτω.   Βγήκα από το διαμέρισμα και χτύπησα στο διαμέρισμα της …. Και την ενημέρωσα. Κατεβήκαμε μαζί και βγήκαμε από τη πολυκατοικία. Στη συμβολή των οδών Πλάτωνος και Θερμοπυλών η γυναίκα αυτή κινήθηκε προς το μέρος της. Μας έκανε την αδιάφορη και κινήθηκε επί της Πλάτωνος με κατεύθυνση προς την οδό Μεταμορφώσεως. Μόλις έφτασα στη γωνία της φώναξα «να σας ρωτήσω κάτι;». Μόλις άκουσε τη φωνή μου πέρασε από την απέναντι πλευρά της οδού Πλάτωνος και μπήκε στην οδό Ιωαννίνων. Συνεχίσαμε να την ακολουθούμε και ταυτόχρονα της φώναζα: «Πες μου τι κάνεις κάτω από το σπίτι μου κάθε μέρα; Θέλεις κάτι;». Αυτή γύρισε και από απόσταση μου είπε: «Δε θα σας δώσω και αναφορά». Άρχισα να της φωνάζω και να της λέω να μην τολμήσει να ξανάρθει κάτω από το σπίτι μου και τότε αυτή μου είπε αυστηρά «θα πηγαίνω όπου θέλω. Δημόσιος είναι ο χώρος»… Ο μάρτυρας περιγράφει πως «η γυναίκα αυτή φορούσε σκούρου χρώματος ρούχα. Παλτό, σκούφο, κασκόλ γύρω από το πρόσωπο της και φαίνονταν μόνο τα μάτια και κάποιες μπούκλες πετάγονταν στο μέτωπό της κάτω από το σκουφί. Ήταν ύψος 1,65 με 1,70 ούτε αδύνατη, ούτε ευτραφείς, τα μαλλιά της ήταν σκούρου χρώματος, τα μάτια της ήταν σκούρα στρογγυλά και προεξείχαν αρκετά από το πρόσωπο της …Από τη σωματοδομή το περπάτημα και την ηλικία της θεωρώ είναι ηλικίας μικρότερης των 45 ετών. Πιθανόν να ήταν 35 – 45. Καθ’ όλη τη διάρκεια του παραπάνω περιστατικού η εν λόγω έκανε συνέχεια το σταυρό της με νευρικό τρόπο. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που την είδαμε …Έπειτα ξεκίνησαν τα μέτρα αντιμετώπισης του κορονοϊου και δεν κυκλοφορούσε κανείς».

Το βιτριόλι και το ανθοπωλείο

Την ίδια ώρα αίσθηση προκαλεί η μαρτυρία γυναίκας ότι το μεσημέρι της 18ης  Μαΐου σε ανθοπωλείο – φυτώριο στην Καλλιθέα άγνωστη γυναίκα ζήτησε από τον υπάλληλο του καταστήματος να αγοράσει βιτριόλι. Στην κατάθεση της η μάρτυρας περιγράφει: «Κατά τη διάρκεια που βρισκόμουν έξω από το κατάστημα και περίμενα να εξυπηρετηθώ ήρθε μια άγνωστη γυναίκα από πίσω μου και ζήτησε από τον υπάλληλο του καταστήματος να της δώσει βιτριόλι. Τότε γύρισα να την κοιτάξω, καθώς μου έκανε εντύπωση αυτό που ζήτησε και αντίκρισα μια γυναίκα, με ύψος από 1,56 και ηλικίας μεταξύ 30 και 40, αδύνατη, με ανοιχτό χρώμα μαλλιών και ντυμένη με καθημερινά ρούχα και φορούσε παντελόνι. Άλλα χαρακτηριστικά δεν έχω καταφέρει να συγκρατήσω και δεν γνωρίζω αν πραγματοποίησε τελικά την αγορά».