Την ευθύνη για το μπαράζ επιθέσεων το βράδυ της Παρασκευής 6 Δεκεμβρίου σε τράπεζες και οργανισμούς ανέλαβαν με κείμενό τους σε γνωστό σάιτ του αντιεξουσιαστικού χώρου οι υπογράφοντες ως «σύντροφοι-συντρόφισσες».

Όπως λέει η αναρχική ομάδα, «η “μάχη των Εξαρχείων” δεν είναι παρά ένας συμβολισμός, τόσο για την εξουσία όσο και για τον κόσμο του αγώνα», ενώ απειλεί ότι «το “μπαλάκι” θα πεταχτεί πίσω, κάνοντας “Εξάρχεια” όλη την πόλη. Διαχέοντας την αντίσταση. Χτυπώντας την “παντοδυναμία” τους εκεί (και όταν) το περιμένουν το λιγότερο. Επιστρέφοντας τον φόβο!»

Στο στόχαστρο των κουκουλοφόρων μπήκαν σούπερ μάρκετ, υποκαταστήματα τραπεζών, μία ΔΟΥ, ενώ οι άγνωστοι πυρπόλησαν και αυτοκίνητα αντιπροσωπείας.

Το κείμενο ανάληψης της ευθύνης

«Όταν μπορούμε να επιτεθούμε, πρέπει να δείχνουμε ανήμποροι. Όταν χρησιμοποιούμε τις δυνάμεις μας, πρέπει να δείχνουμε αδρανείς. Όταν είμαστε κοντά, πρέπει να κάνουμε τον εχθρό να πιστεύει ότι είμαστε μακριά. Όταν είμαστε μακριά πρέπει να τον κάνουμε να πιστεύει ότι είμαστε κοντά. Ρίχνε δολώματα για να παραπλανείς τον εχθρό. Προσποιήσου αταξία και τσάκισέ τον. Αν έχει ανώτερες δυνάμει, απόφυγέ τον. Αν είναι ευερέθιστος, προσπάθησε να τον ερεθίσεις. Να υποκρίνεσαι ότι είσαι αδύναμος, ωστέ να γίνεται αλαζόνας. Αν ξεκουράζεται, μην τον αφήνεις σε ησυχία. Αν οι δυνάμεις του είναι ενωμένες, διέσπειρέ τες. Κάνε επίθεση όταν είναι απροετοίμαστος. Να εμφανίζεσαι εκεί που δεν σε περιμένει».

Σουν Τζου

11 χρόνια από το βράδυ που καθόρισε (έτσι ή αλλιώς) μια ολόκληρη γενιά, όπου ο καθένας έπρεπε να πάρει θέση σε μία πόλη που δεν κοιμόταν, 11 χρόνια από τότε που πιστέψαμε πως όλα είναι δυνατά όταν η ΛΥΣΣΑ προχωράει μαζί με την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ …

11 χρόνια μετά κρατάμε γερά το κόκκινο νήμα μιάς εξέγερσης η φλόγα της δε λέει να σβήσει. Που δε λέει να σβήσει παρά το βάρος των αντιεξεγερτικών πολιτικών, που επιβλήθηκαν με καθολική ισχύ, τα πρώτα χρόνια μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη. Που δεν έσβησε μέσα στην εξαθλίωση και το κοινωνικό τσαλαπάτημα των χρόνων της “κρίσης”. Που δεν έσβησε ούτε στα χρόνια που το “συριζαϊκο καρότο” επιχειρούσε να ενσωματώσει και να υποτάξει αποτελεσματικότερα από το κατασταλτικό μαστίγιο.

Η φλόγα της εξέγερσης παραμένει αναμμένη μέσα στις νέες συνθήκες μάχης που έχουμε μπρος μας. Συνθήκες άμυνας των απειλούμενων δομών αγώνα. Συνθήκες αντεπίθεσης απέναντι στην καθεστωτική επίθεση που δέχεται η τάξη μας. Αντεπίθεση που πρέπει να δομείται σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά.

Η “μάχη των Εξαρχείων” δεν είναι παρά ένας συμβολισμός, τόσο για την εξουσία όσο και για τον κόσμο του αγώνα. Αλλού στοχεύουν τα think tanks με την “αντι-ανομία” ρητορική τους : στο σπάσιμο των κοινωνικών αντιστάσεων, στην εξάπλωση του φόβου και την υποταγής. Και από την άλλη τα δικά μας “Εξάρχεια” είναι οι εστίες αντίστασης στο κοινωνικό πεδίο.

Αυτό μας δίδαξε ο Δεκέμβρης. Ότι η εξέγερση παίρνει οξυγόνο μέσα από τη διάχυσή της. Και ξέρουμε πως σε αυτό θα κριθούν οι μάχες που δίνονται, οι μάχες που έρχονται.

Το “μπαλάκι” θα πεταχτεί πίσω, κάνοντας “Εξάρχεια” όλη την πόλη. Διαχέοντας την αντίσταση. Χτυπώντας την “παντοδυναμία” τους εκεί (και όταν) το περιμένουν το λιγότερο. Επιστρέφοντας τον φόβο !

Δεν είπαμε ακόμα την τελευταία λέξη κι αυτή η νύχτα ήταν του Αλέξη!

Το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη 2019 επιτεθηκαμε συντονισμένα σε 30 κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους σε 13 διαφορετικές γειτονιές της πόλης μας» αναφέρεται μεταξύ άλλων στο κείμενο της ανάληψης ευθύνης.