Το δικαστικό Συμβούλιο Βόλου καλείται, πλέον, να αποφασίσει εάν συντρέχουν οι τυπικές αλλά και οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για την χορήγηση άδειας στον Δημήτρη Κουφοντίνα μετά την αναίρεση του βουλεύματος από τον Άρειο Πάγο.

Το ΣΤ´ Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου (1001/2019) στο πολυσέλιδο σκεπτικό του, στο οποίο υιοθετεί την εισήγηση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, Ξένης Δημητρίου, σύμφωνα με πληροφορίες εντοπίζει αντιφάσεις στο βούλευμα του αρμόδιου δικαστικού Συμβουλίου που είπε «όχι» στο αίτημα του πολυισοβίτη για να του χορηγηθεί η 7η άδεια σημειώνοντας παράλληλα ότι όσοι έχουν καταδικαστεί σε περισσότερες από μία φορά ισόβια, έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν τακτικές άδειες από τη φυλακή.

Αναφερόμενοι δε στις ουσιαστικές προϋποθέσεις επισημαίνουν, όπως και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, πως δεν έπρεπε να εξεταστούν εφόσον το Συμβούλιο δέχτηκε, κατά τη νομική του κρίση, πως δεν υπήρχαν οι τυπικές προϋποθέσεις για την χορήγηση άδειας στον Δημήτρη Κουφοντίνα.

Την ίδια ώρα, το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου μπαίνει στην ουσία της υπόθεσης χαρακτηρίζοντας αντιφατικό το βούλευμα του Συμβουλίου του Βόλου, σχετικά με την κρίση του για τη συνδρομή των ουσιαστικών προϋποθέσεων για τη χορήγηση άδειας, καθώς εκτιμά ότι δεν περιλαμβάνει «την απαιτούμενη ειδική αιτιολογία».

«Το συμβούλιο προχώρησε στην εξέταση των ουσιαστικών προϋποθέσεων και δέχθηκε ότι δεν συνέτρεχαν ούτε αυτές, στηριζόμενο κυρίως στο ότι ο κρατούμενος δήλωσε ενώπιον του αυτολεξεί, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Να πιάσουμε το κόκκινο νήμα της αντίστασης (…) αμφισβήτησα ένοπλα το κρατικό μονοπώλιο (της βίας), γι’ αυτό καταδικάστηκα…». Το συμβούλιο εν προκειμένω δέχεται, αφενός μεν ότι στην έννοια του σωφρονισμού δεν περιλαμβάνεται η καθοιονδήποτε τρόπο ιδεολογική μεταστροφή του κατάδικου, στη συνέχεια όμως, αντιφατικά δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν είναι πρόθυμος να αλλάξει στάση ζωής και να μεταμεληθεί αλλά εμμένει στην άποψη του περί ένοπλος ανατροπής του κρατικού μονοπωλίου της βίας και άρα καθιστά εναργές ότι, ευκαιρίας δοθείσης, δεν αποκλείεται να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις ιδιαίτερες απαξίας».

Όπως αναφέρουν οι Αρεοπαγίτες, «το προσβαλλόμενο βούλευμα δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν έχει τιμωρηθεί πειθαρχικά κατά τη διάρκεια της κράτησης του, έχει δείξει καλή διαγωγή, έχει λάβει έξι τακτικές άδειες, των οποίων έκανε καλή χρήση, αλλά δεν περιλαμβάνει περιστατικά κακής χρήσης κατά τη διάρκεια των αδειών αυτών, περιοριζόμενο στην παραδοχή ότι «κατά τη διάρκεια της προηγούμενης άδειας του έκανε αμέριμνος περίπατο στο κέντρο της Αθήνας και μάλιστα επέτρεψε να ληφθούν και να δημοσιευθούν φωτογραφίες του, σε σημεία πλησίον εκείνων που δολοφονήθηκαν συγκεκριμένα θύματα του συμπεριφορά όλως προκλητική, που καταδεικνύει έμπρακτα πέραν πάσης αμφιβολίας την έλλειψη σεβασμού στην μνήμη των θυμάτων».