Το ιστορικό ξενοδοχείο του Μεσοπολέμου, που συνδέθηκε με το σκάνδαλο Μπατατούδη, λεηλατήθηκε άγρια και έγινε καταφύγιο περιθωριακών και ορμητήριο διαρρηκτών, βρίσκεται τώρα ένα βήμα πριν από την αποκατάστασή του.
«Προσέξτε!». Στη στιγμή, μια μαύρη σκιά εκτοξεύθηκε από μια βαλίτσα και χάθηκε στο σκοτάδι. Αυτός ο κάτοικος του κτιρίου δεν θα μας απασχολούσε άλλο. Το ίδιο το κτίριο όμως, πολύ. Έξω στην οδό Πατησίων, ένα τυπικό αθηναϊκό μεσημέρι.
Εδώ μέσα, κρανίου τόπος…
Κατεστραμμένα παράθυρα, μισογκρεμισμένοι τοίχοι, σπασμένα γυαλιά, τρύπες ανοιγμένες από τη βίαιη απόσπαση κιγκλιδωμάτων, σωλήνων και κάθε υλικού που θα μπορούσε να πουληθεί, μπάζα παντού, δυσοσμία από τη μούχλα και από τα περιττώματα αναρίθμητων περιστεριών- αλλά όχι μόνο και όλα αυτά μαζί καλυμμένα από μαύρη σκόνη πάχους αρκετών εκατοστών. Ηλεκτρικό δεν υπάρχει ούτε νερό, εκτός κι αν βρέξει οπότε πολλοί χώροι πλημμυρίζουν. Είναι δυσάρεστο να βρίσκεσαι εδώ. Πίσω από τις λινάτσες- διαλυμένες κι αυτές- που κρύβουν την πρόσοψή του, το Ακροπόλ, το διάσημο στην εποχή του ξενοδοχείο της Αθήνας, καταρρέει. Υπάρχει επιστροφή;
Όπως αναφέρει σε σημερινό του ρεπορτάζ το Βήμα, ένδεκα χρόνια μετά την αγορά του από το υπουργείο Πολιτισμού, οι συνθήκες τώρα φαίνεται να είναι ευνοϊκές. Με 15 εκατ. ευρώ, ποσόν με το οποίο το έργο αποκατάστασης του κτιρίου πρόκειται, σύμφωνα με τα ως τώρα δεδομένα, να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, πολλά μπορούν να γίνουν.
Οι μελέτες (αρχιτεκτονική, στατική και Η/Μ) είναι άλλωστε έτοιμες. Ο στόχος είναι να στεγασθούν στο Ακροπόλ πολιτιστικές δράσεις του ΥΠΠΟ και γραφεία διαφόρων φορέων του. Πρόκειται για μια από τις πρώτες προσπάθειες αξιοποίησης της περιουσίας του υπουργείου Πολιτισμού, αν υπολογισθεί μάλιστα ότι το κτίριο κόστισε το 1999 για την αγορά του 1,8 δισ. δραχμές.
Επί του παρόντος όμως η κατάσταση παραμένει ίδια. Οι υπεύθυνοι του υπουργείου έχουν βρει πολλές φορές την κλειδαριά σπασμένη, είτε από άστεγους- μερικοί μάλιστα είχαν εγκατασταθεί κανονικά σε δωμάτια των άνω ορόφων- είτε από χρήστες ουσιών, ενώ πριν από έναν χρόνο κάποιος από αυτούς παρ’ ολίγον να κάψει όλο το κτίριο.
Πέραν των άλλων, είναι και ο εύκολος τρόπος πρόσβασης διαρρηκτών στις διπλανές πολυκατοικίες, ένα διαμέρισμα των οποίων έχει ληστευθεί ως σήμερα τρεις φορές! Τρωκτικά, έντομα κάθε είδους και περιστέρια συμπληρώνουν την ανυπόφορη κατάσταση και όπως είναι φυσικό, οι διαμαρτυρίες των περιοίκων είναι διαρκείς και δικαιολογημένες.
Όπως βεβαιώνει όμως ο Νίκος Χαρκιολάκης, προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Νεωτέρων και Σύγχρονων Μνημείων, «οι πρώτες ενέργειές μας είναι ο καθαρισμός του χώρου, η αλλαγή της σκαλωσιάς και η προστασία των γειτονικών πολυκατοικιών». Κάτι που θα επιτευχθεί με τα 45.000 ευρώ που ήδη εκταμιεύθηκαν για αυτόν τον σκοπό.
Ό,τι μπορούσαν να πάρουν οι παλιοί ιδιοκτήτες (πολλά από τα έπιπλα που είχε σχεδιάσει ο αρχιτέκτονας του κτιρίου Σωτήριος Μαγιάσης πουλήθηκαν σε δημοπρασίες) αλλά και οι περαστικοί, έχουν ήδη αφαιρεθεί. Από το ισόγειο λείπει η σιδερένια κουπαστή της σκάλας, ενώ ελάχιστοι από τους μαρμάρινους κίονες έχουν απομείνει. Και στον πρώτο όροφο κάποιος ξήλωσε και συγκέντρωσε δίπλα στο ασανσέρ μπανιέρες και χαλκοσωλήνες προς… εξαγωγή.
Τα μοναδικά στολίδια του Ακροπόλ σήμερα είναι οι εκπληκτικοί πολυέλαιοι που βρίσκονται ακόμη στη θέση τους, αφού κανείς δεν τόλμησε να τους κατεβάσει, τα κιγκλιδώματα από χυτοσίδηρο της σκάλας η οποία οδηγεί στους ορόφους, αλλά και εκείνα του στρογγυλού παταριού που κάποτε, όταν γίνονταν χοροί, φιλοξενούσε την ορχήστρα. Οσο για τα μαρμάρινα και ξύλινα δάπεδα, που όπως λένε είναι εξαιρετικά, αυτή τη στιγμή δεν διακρίνονται. Το κυριότερο όμως είναι η αρχιτεκτονική του.