Όταν ένα 8χρονο παιδί έχασε τη ζωή του μετά από μια επέμβαση αμυγδαλών σε κεντρική κλινική της Αθήνας και έντεκα ακόμη ασθενείς, από 5 έως 22 ετών, παρουσίασαν σοβαρές μετεγχειρητικές επιπλοκές όλοι πάγωσαν. Όλα έδειχναν πως είχε συμβεί κάποιο μοιραίο λάθος.
Γράφει η Μαρία Ζαχαροπούλου
Η έρευνα που ακολούθησε αποκάλυψε πως στους ασθενείς χορηγήθηκε μια θανατηφόρα ένεση καθώς, από λάθος, περιείχε διάλυμα καθαρού οινοπνεύματος αντί για φυσιολογικό ορό.
Ήταν το 1965 όταν οι φαρμακοποιοί παρασκεύαζαν την πλειονότητα των φαρμάκων στα εργαστήρια τους. Βαριές ευθύνες για το λάθος αποδόθηκαν στο γιατρό επικεφαλής της κλινικής, την προϊσταμένη του, αλλά και έναν φαρμακοποιό.
Η κοινή γνώμη σοκαρισμένη παρακολούθησε την εξέλιξη της υπόθεσης που έγινε πρωτοσέλιδο και τον Δεκέμβριο του 1965 ο γιατρός, η προϊσταμένη και ο φαρμακοποιός κάθισαν στο εδώλιο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας, κατηγορούμενοι για ανθρωποκτονία από αμέλεια και σωματικές βλάβες.
Οι τρεις κατηγορούμενοι δέχτηκαν το δριμύ κατηγορώ των γονιών του 8χρονου με τον πατέρα του αδικοχαμένου παιδιού να καταγγέλλει ότι δεν έγινε ο σωστός προεγχειρητικός έλεγχος.
«Όλα γίνονταν λες και επρόκειτο για πείραμα και όχι για εγχείρηση από επιστήμονα γιατρό» είπε ο πατέρας, ενώπιον του δικαστηρίου, ρίχνοντας τις μεγαλύτερες ευθύνες στο γιατρό καθώς, όπως τόνισε, έπρεπε αμέσως μόλις εκδηλώθηκαν τα συμπτώματα στους πρώτους ασθενείς να σταματήσει τα χειρουργεία και να μην προχωρήσει στο γιο του, ο οποίος ήταν δέκατος στη σειρά.
Από το βήμα του μάρτυρα πέρασαν συγγενείς αλλά και ασθενείς στους οποίους είχε χορηγηθεί η «πειραγμένη» ένεση και περιέγραψαν τα φρικτά συμπτώματα. Έβγαζαν αφρούς από το στόμα, παρουσίασαν ασφυκτικά φαινόμενα, αιμορραγία, πρήξιμο και «έτρεμαν σαν το ψάρι», όπως είπαν. Μια 18χρονη αφηγήθηκε τη φρίκη που έζησε: «Αισθάνθηκα ένα κάψιμο στο λαιμό το οποίο με έπνιγε.
Ο γιατρός κατάλαβε πως η διάλυση της νοβοκαΐνης την οποία περιείχε η σύριγγα παρουσίαζε κάποια διαφορά. Άσπριζε περισσότερο. Το είπε στην προϊσταμένη η οποία του απάντησε πως και η ίδια το είχε προσέξει: «Σήμερα, όμως, μας έδωσαν καλύτερο πράγμα», ανέφερε ο γιατρός ότι του είπε η προϊσταμένη. Έτσι, ο γιατρός συνέχισε να κάνει τις ενέσεις στους ασθενείς οι οποίοι έβγαιναν από το χειρουργείο σε «κακά χάλια», όπως κατέθεσε απολογούμενος ο γιατρός. Όπως προέκυψε από τη διαδικασία, ο φαρμακοποιός είχε το οινόπνευμα σε μια νταμιτζάνα η οποία είχε δυο ετικέτες: Η μια έγραφε οινόπνευμα και η δεύτερη φυσιολογικός ορός…
Στις απολογίες τους οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες. Ο φαρμακοποιός, ο οποίος έδωσε το θανατηφόρο μίγμα στην κλινική, ισχυρίστηκε πως πίστευε ότι προοριζόταν για την πλύση χειρουργικών εργαλείων. Μάλιστα, για να ενισχύσει τον ισχυρισμό του επικαλέστηκε την μεγάλη ποσότητα που παρήγγειλε ο γιατρός. «Ήταν σαν να ήθελε να εγχειρήσει 600 παιδιά. Το λάθος είναι δικό του και όχι δικό μου», είπε χαρακτηριστικά.
Η προϊσταμένη της κλινικής απολογούμενη ισχυρίστηκε πως τήρησε με θρησκευτική ευλάβεια όλες τις διαδικασίες και επέρριψε τις ευθύνες στον φαρμακοποιό, στον οποίο απέδωσε εγκληματική αμέλεια. Ο φαρμακοποιός δέχτηκε και τα πυρά του γιατρού, ο οποίος τον κατηγόρησε, πως με δική του ευθύνη τους έδωσε οινόπνευμα αντί για φυσιολογικό ορό. Μάλιστα, ισχυρίστηκε ότι, όταν παρατήρησε τα πρώτα συμπτώματα έκανε έλεγχο στον ορό ο οποίος, όπως τελικά διαπίστωσε, μύριζε οινόπνευμα.
«Έχυσα ένα μέρος του και όταν άναψα ένα σπίρτο πήρε φωτιά. Τότε έσπευσα να μεταφέρω τα παιδιά σε άλλη κλινική. Έκανα το καθήκον μου, τα πάντα για να σώσω τους ασθενείς μου. Θα έδινα ακόμη και τη ζωή μου για να σώσω το αγόρι αλλά δυστυχώς, παρά τις προσπάθειες μου, δεν κατάφερα να τον βοηθήσω», είπε.
Ο εισαγγελέας στην αγόρευση του εντόπισε σειρά λαθών από το φαρμακείο μέχρι το χειρουργείο. Ο εισαγγελικός λειτουργός απέδωσε την μεγαλύτερη ευθύνη στον φαρμακοποιό κάνοντας λόγο για εγκληματική αμέλεια.
Τελικά, το δικαστήριο έκρινε ένοχους τους κατηγορούμενους καταδικάζοντας τον γιατρό σε ποινή φυλάκισης 13,5 μηνών, την προϊσταμένη της κλινικής σε 15,5 μήνες και το φαρμακοποιό σε 17,5 μήνες. Οι κατηγορούμενοι άσκησαν έφεση και αφέθηκαν ελεύθεροι.