Υπόθεση που άγγιζε τα όρια σεξουαλικής παρενόχλησης έφτασε μέχρι τον Άρειο Πάγο. Οι ανώτατοι δικαστές δικαίωσαν υπάλληλο, κρίνοντας ότι είναι άκυρη η απόλυσή της που έγινε για λόγους εμπάθειας, επειδή εκείνη δεν… ανταποκρίθηκε στις συνεχείς παρενοχλήσεις του διευθυντή προσωπικού της εταιρείας.
Οι αρεοπαγίτες ανέτρεψαν την απόφαση του εφετείου , που είχε απορρίψει την αγωγή της εργαζόμενης, η οποία είχε προσληφθεί στο τηλεφωνικό κέντρο της εταιρείας το 1976 και απολύθηκε τον Οκτώβριο του 2004.
Έτσι, τώρα πια η υπόθεση θα κριθεί εκ νέου από το Εφετείο υπό το… πρίσμα όμως, της αρεοπαγιτικής απόφασης.
Σύμφωνα με όσα προκύπτουν από τις σελίδες της απόφασης η ιστορία έχει ως εξής :
Τον Αύγουστο του 2003 στην εν λόγω επιχείρηση προσελήφθη νέος διευθυντής προσωπικού, ο οποίος από την πρώτη στιγμή εκδήλωσε απέναντι στη συγκεκριμένη υπάλληλο ιδιότυπη συμπεριφορά, την αντιμετώπιζε με υπερβολικά φιλικό τρόπο και σε καθημερινή βάση της έκανε άκρως κολακευτικά λόγια για την εξωτερική της εμφάνιση φέρνοντας την πολλές φορές σε δύσκολη θέση.
Κάποια στιγμή με ευπρεπή τρόπο ενημέρωσε τον διευθυντή προσωπικού πως το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η οικογένειά της και η εργασία της.
Εκείνος αιφνιδιαστικά από τότε άλλαξε τη συμπεριφορά του απέναντί της.
Όταν μάλιστα χρειάστηκε να καθυστερήσει, λόγω σοβαρού οικονομικού προβλήματος μία μέρα στη δουλειά της για 15 λεπτά, την υποχρέωσε να υπογράψει γραπτή δήλωση.
Εκείνη με τη σειρά της ενημέρωσε τον πρόεδρο του ΔΣ ζητώντας του μάλιστα να την προστατέψει.
Ο πρόεδρος συνέστησε μάλιστα στον καταγγελλόμενο διευθυντή προσωπικού να είναι προσεκτικός. Όταν όμως, οι συσχετισμοί στην εταιρεία άλλαξαν και οι μετοχές της πέρασαν σε μία αγγλική εταιρεία ο διευθυντής προσωπικού φαίνεται ότι… βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία και εισηγήθηκε την απόλυσή της.
Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι η επίδικη απόλυση έγινε εξαιτίας εμπάθειας στο πρόσωπο της εργαζόμενης από τον διευθυντή προσωπικού στον οποίο δεν ήταν αρεστή η συμπεριφορά της και η προσπάθεια που κατέβαλε να διαφυλάξει την ηθική της υπόσταση.
