«Κάθε φορά που τελείωνε τη βάρδιά του, πάντα με ενημέρωνε. Έστελνε ένα μήνυμα π.χ.: σχόλασα, πάω στο σπίτι” ή σχόλασα, πάω για καφέ”. Είχε φτάσει οχτώ και μισή το βράδυ, την ώρα που σχόλασα και εγώ και… τίποτα! Τίποτα. Περίμενα το “καθιερωμένο” μήνυμα αλλά δεν έφτασε ποτέ…», αναφέρει σε συνέντευξή της, η κοπέλα του αστυνομικού, Γιάννη Ευαγγελινέλη, που γαζώθηκε κυριολεκτικά στου Ρέντη από τα πυρά κακοποιών.
Τα λόγια της κάνουν τον καθένα να συγκινείται όταν εκείνη αναφέρεται στα μοιραία λεπτά του μακελειού.
«Επιστρέφω σπίτι ανήσυχη και καθώς ανοίγω την τηλεόραση, βλέπω το έκτακτο δελτίο. Ακούω ότι δολοφόνησαν δυο αστυνομικούς στο Ρέντη. Δεν είχαν ανακοινώσει τα ονόματα. Το μυαλό μου πήγε στιγμιαία στο Γιάννη, αλλά ήταν αδύνατο να το δεχτώ. Προσπάθησα να ηρεμήσω και να μην σκέφτομαι αρνητικά. Παρ’ όλα αυτά ένιωσα θλίψη ακούγοντας την είδηση, έστω κι αν νόμιζα ότι δεν πρόκειται για τον δικό μου άνθρωπο», λέει.
Και συνεχίζει: «Όλο το βράδυ της Τρίτης δεν μπόρεσα να κοιμηθώ ούτε δευτερόλεπτο. Προσπαθούσα να επικοινωνήσω με τον Γιάννη. Περίμενα να με πάρει τηλέφωνο, κάτι! Αλλά μάταια…»
Την ενημέρωσε όμως ο άνθρωπος που τους είχε γνωρίσει. «Ξημερώματα πλέον Τετάρτη, χτύπησε το κινητό μου. Το σήκωσα και ακούω να μου λέει ο φίλος μας: Έλλη προσπάθησε να μείνεις ψύχραιμη. Ο Γιάννης “έφυγε”…».
Η κοπέλα του δεν μπορούσε να πιστέψει ότι έχανε, 20 λεπτά πριν τελειώσει την υπηρεσία του, το φίλο της. Μετά την κηδεία του αγαπημένου της συντρόφου έμεινε για λίγες μέρες στο πατρικό του. Πήρε τη μπλούζα που του είχε κάνει δώρο για να μην ξεχάσει ποτέ το άρωμά του. Και πάντα θα θυμάται το χαμόγελό του. Αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει, όπως αναφέρει.
Όμως, θέλει όσο τίποτα στον κόσμο, να συλληφθούν οι δράστες της στυγερής δολοφονίας των δύο αστυνομικών, του Γιώργου και του Γιάννη, που τους έκοψαν έτσι πρόωρα το νήμα της ζωής. Γιατί εκείνοι δεν ήταν «μπάτσοι» αλλά «αστυνομικοί», όπως καταλήγει.
Πηγή: e-magazino.gr
