Η γνωστή οικογένεια της αυτοκινητοβιομηχανίας έλκει την καταγωγή της από το 1837, όταν γεννήθηκε ο «πατριάρχης» της φαμίλιας Άνταμ Όπελ.
Ο δαιμόνιος νεαρός όργωσε την Ευρώπη και έμαθε τα μυστικά του πώς κατασκευάζονται οι ραπτομηχανές(!), με τον μαγεμένο από τη λειτουργία τους 25χρονο Άνταμ να ανοίγει ένα αντίστοιχο εργοστάσιο στη γενέτειρά του, το Russelsheim της Γερμανίας.
Αργότερα, και τα πέντε παιδιά της οικογένειας του Όπελ θα εμπλέκονταν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην επιχειρηματική του περιπέτεια, με τον ασίγαστο Άνταμ να επεκτείνει το εργοστάσιό του το 1886 ώστε να περιλαμβάνει πια και μια ολοκληρωμένη γραμμή παραγωγής για ποδήλατα.
Ο ίδιος πέθανε 10 χρόνια αργότερα, το όραμά του ωστόσο έμελλε να γίνει οικογενειακή κληρονομιά. Κι έτσι η βιομηχανία του Άνταμ, που παρήγε πια 2.000 ποδήλατα τον χρόνο και ήταν ηγέτης στην ευρωπαϊκή αγορά των ραπτομηχανών, έμελλε να εμπλακεί και στη νέα ιστορία των αυτοκινήτων.
Με την ενθάρρυνση της μητέρας τους, τα αδέλφια Όπελ κατασκεύασαν το πρώτο αμάξι το 1901, γράφοντας μια από τις πρώτες χρυσές σελίδες της αυτοκίνησης. Και παρά το γεγονός ότι ο πρωτεργάτης της επιχείρησης δεν ήταν πια στη ζωή, το πρώτο Όπελ έβαλε σκοπό να μετουσιώσει σε πράξη το όραμα του εμπνευστή του: να κάνει δηλαδή τη μετακίνηση με αυτοκίνητο προσιτή στο ευρύ κοινό, εγκαινιάζοντας έτσι μια νέα εποχή για την ανθρωπότητα…
Πρώτα χρόνια
Θορυβώδη και δύσοσμα, τα αυτοκίνητα (μηχανικά κάρα, για την εποχή) θεωρούνταν μια ανεπιθύμητη προσθήκη στους δρόμους όταν άρχισαν να πρωτοεμφανίζονται στις πόλεις. Οι Όπελ όμως επέμειναν στην περιπέτεια και δεν έλεγαν να εγκαταλείψουν τα όπλα. Το ίδιο εξάλλου είχαν κάνει και παλιότερα με τα ποδήλατα, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν λίγοι αυτοί που θεωρούσαν, ανάμεσά τους και ο ίδιος ο Άνταμ Όπελ, ότι τα δίτροχα παραήταν επικίνδυνα παιχνίδια!
Αλλά και η ίδια η αρχική απόφαση του Όπελ να κατασκευάσει ραπτομηχανές δεν ήταν λιγότερο επικίνδυνη ιστορία: παραδίδοντας μόλις τη δεύτερη ραπτομηχανή του σε πελάτη, και ενώ περίμενε θερμή υποδοχή της μηχανής, λούστηκε αντιθέτως με κοσμητικά επίθετα και απειλές από τους εξαγριωμένους ράφτες που είχαν ήδη ακούσει για την εφεύρεση που θα έκανε το επάγγελμά τους παρελθόν!
Κι αυτά δεν ήταν καν τα μόνα κωμικοτραγικά εμπόδια που αντιμετώπισε ο 25χρονος νεαρός στην τριαντάχρονη καριέρα του ως εφευρέτης, εισαγωγέας, κατασκευαστής, πωλητής και εργοστασιάρχης τελικά, αν και ο τίτλος που προτιμούσε παρέμεινε πάντα ο ίδιος: οραματιστής!
Ο Άνταμ Όπελ γεννιέται στις 9 Μαΐου 1837 στο Russelsheim της Γερμανίας, μια πολύβουη πόλη δίπλα στη Φρανκφούρτη, ως το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά της οικογένειας. Γιος κλειδαρά, μαθητεύει από μικρός στο πλάι του και μαθαίνει καλά την τέχνη, παρά το γεγονός ότι δεν τα βρίσκουν και πολύ με τον πατέρα του.
Όταν λοιπόν σε ηλικία 20 ετών αποκτά το πρώτο του διαβατήριο, όχι μόνο αρνείται να ενταχθεί στη μικρή οικογενειακή επιχείρηση αλλά αποφασίζει να γυρίσει τον κόσμο. Με τη βοήθεια της μητέρας του, πείθει τον πατέρα να του επιτρέψει να ταξιδέψει και όλα είναι πια έτοιμα. Ικανός κλειδαράς εξάλλου, δεν φοβάται τίποτα, κι έτσι φτάνει στο Παρίσι το καλοκαίρι του 1858, αν και σύντομα θα εγκαταλείψει τους μύλους και τις κλειδαριές για κάτι νέο που θα του τραβήξει την προσοχή (είχε ήδη οργώσει τη Βρετανία και πέρασε και από τη Λιέγη του Βελγίου).
Η νέα τρέλα των ραπτομηχανών συγκλονίζει τον νεαρό, με το gadget της εποχής να γίνεται ανάρπαστο και να προκαλεί θύελλα αντιδράσεων. Ο Άνταμ Όπελ την αντικρίζει για πρώτη φορά στη Διεθνή Έκθεση της πόλης και το επιχειρηματικό του δαιμόνιο χτυπάει συναγερμό: μέχρι την επόμενη χρονιά είχε ήδη πιάσει δουλειά στον γνωστό γάλλο κατασκευαστή ραπτομηχανών Journaux-Leblond, αν και οι σκοποί του ήταν σαφώς «κατασκοπευτικοί»: ήξερε πια με τι ήθελε να ασχοληθεί.
Ο Άνταμ καλεί μάλιστα στο Παρίσι και τον μικρότερο αδερφό του, Τζορτζ, για να εμπλακεί κι αυτός στη νέα τεχνολογία που σάρωνε. Τρία χρόνια αργότερα, το 1862, ο Άνταμ είχε μάθει απέξω και ανακατωτά τις ραπτομηχανές (είχε μέχρι τότε πιάσει δουλειά στη μεγαλύτερη βιομηχανία ραπτομηχανών Huguenin & Reimann), ήταν λοιπόν ώρα να επιστρέψει στη γενέτειρά του. Όλοι είχαν ακούσει εξάλλου την ιστορία του Ισαάκ Σίνγκερ που είχε γίνει βαθύπλουτος από την πώληση των κομψών ραπτομηχανών του…
Εργοστασιάρχης ραπτομηχανών
Ο πατέρας ήταν ωστόσο κάθετα αντίθετος στα επιχειρηματικά σχέδια του γιου του. Μην μπορώντας να τον παρακούει άλλο, ο Άνταμ συμφωνεί να δουλέψει στην οικογενειακή επιχείρηση και στον ελεύθερο χρόνο του να ασχολείται με το χόμπι του, τις ραπτομηχανές. Ταυτοχρόνως, ο θείος του Άνταμ του παραχωρεί έναν παλιό στάβλο στη φάρμα του ώστε να στήσει τη μικρή του επιχείρηση.
Την επόμενη χρονιά ο Άνταμ καλεί τον αδερφό του να επιστρέψει από το Παρίσι για να τον βοηθήσει στο στήσιμο της επιχείρησης, που δεν πήγαινε και τόσο καλά. Ο νεαρός δούλευε όλη την ημέρα πλάι στον πατέρα του και είχε μόνο τα βράδια να ασχοληθεί με τη μηχανή του, την οποία κατασκεύασε μόνος του από το μηδέν. Όσα εξαρτήματα δεν μπορούσε να σκαρώσει στο εργαστήριό του ο δαιμόνιος στη μηχανική Άνταμ, ζητούσε να του τα στείλει έτοιμα ο αδερφός του από το Παρίσι.
Μέχρι τον Απρίλιο του 1867, ο Άνταμ ετοιμαζόταν πλέον να χτίσει το δικό του εργοστάσιο: ένα διώροφο κτίριο δίπλα στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης! Ο πατέρας του πεθαίνει εκείνη τη χρονιά, δεν έχει λοιπόν πια τον βραχνά της απασχόλησης στην οικογενειακή επιχείρηση.
Σύντομα χτίζει ένα νέο σπίτι δίπλα στο εργοστάσιό του και παντρεύεται τη Sophie Marie Schiller, κόρη ευκατάστατης οικογένειας της πόλης.
Ο Άνταμ βάζει στο χέρι την προίκα της κοπέλας για να επεκτείνει το εργοστάσιό του, με τις δουλειές να αρχίζουν να πηγαίνουν πια καλά. Για τη βοήθειά της μάλιστα, ο Όπελ σκαρώνει μια νέα ραπτομηχανή το 1870 και της χαρίζει το όνομά της (Sophia).
Η δουλειά έχει ανθίσει και ο Άνταμ δεν προλαβαίνει τη ζήτηση! Σύντομα και ο τρίτος αδερφός θα ενταχθεί στη δούλεψή του, με τον πατέρα να πεθαίνει με τον καημό ότι όλοι του οι γιοι είχαν παρατήσει τη δουλειά του.
Μέχρι τη δεκαετία του 1880, τόσο η παραγωγή όσο και η ζήτηση για ραπτομηχανές Όπελ είχε πια εκτοξευτεί: ο Όπελ επεκτείνει τη φάμπρικα, υιοθετεί τη νέα τεχνολογία της ατμομηχανής στην παραγωγική διαδικασία και μέχρι το 1899 περισσότερες από μισό εκατομμύριο ραπτομηχανές Όπελ κυκλοφορούσαν στα νοικοκυριά της Ευρώπης!
Η μικρή επιχείρηση που είχε χτίσει ο Όπελ στον στάβλο του θείου του ήταν πια μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της Γερμανίας, δίνοντας δουλειά σε χιλιάδες εργάτες, μηχανικούς και τεχνίτες. Κι όλα αυτά μέσα σε λίγα χρόνια: η Όπελ αριθμούσε το 1885 τριακόσιους υπαλλήλους, με τον ιδιοκτήτη να τους κρατά όλους κοντά του για μια ζωή. Ένας από τους πρώτους εργάτες του, ο πιτσιρικάς Adam Klingelhofer, ξεκίνησε ως μαθητευόμενος και παρέμεινε στην Όπελ για 75 συναπτά έτη!
Το ορόσημο του ενός εκατομμυρίου ραπτομηχανές ήρθε το 1911, τη χρονιά που η μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε σχεδόν ολοσχερώς τη φάμπρικα. Η οικογένεια Όπελ είχε όμως μέχρι τότε ασχοληθεί με κάτι καινούριο…
Ο Όπελ κατασκευαστής ποδηλάτων
Μέχρι την πυρκαγιά που διέλυσε το βιος του, ο ευυπόληπτος πια βιομήχανος Όπελ είχε αποκτήσει 5 γιους (Carl, Wilhelm, Heinrich, Friedrich και Ludwig), οι οποίοι εντάχθηκαν στο δυναμικό της εταιρίας και θα συνέχιζαν με όλη τους την καρδιά το όραμα του πατέρα τους.
Γιατί ο Άνταμ στο Παρίσι είχε μαγευτεί και από κάτι ακόμα: ένα ποδήλατο με μεγάλους τροχούς που είχε δει στους δρόμους της γαλλικής μεγαλούπολης! Παρήγγειλε λοιπόν κάποια στιγμή όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα από άγγλο κατασκευαστή και συναρμολόγησε ένα μόνος του, αν και τα αποτελέσματα της δουλειάς του ήταν κάτι παραπάνω από καταστροφικά.
Δεν τα παράτησε όμως, παρά το γεγονός ότι θεωρούσε το ποδήλατο «θανάσιμο παιχνίδι», κι αυτό γιατί δύο πράγματα τον έκαναν να δει αλλιώς την μπίζνα: τόσο το γεγονός ότι τα ποδήλατα άφηναν μεγαλύτερο κέρδος από τις ραπτομηχανές του και πωλούνταν ευκολότερα, όσο και οι ικεσίες των γιων του να τους αγοράσει δικά τους!
Κι έτσι το 1886, τη χρονιά που παρήγε τη ραπτομηχανή του με αριθμό 20.000, ο Άνταμ Όπελ ρίχνει στην αγορά το πρώτο του ποδήλατο, το Penny Farthing! Από τις περιπέτειές του με τα αγγλικά ποδήλατα που δεν μπορούσε να καβαλήσει, πείσμωσε και αποφάσισε να φτιάξει μια πιο ασφαλή «κινούμενη απειλή», όπως ονόμαζε τα δίτροχα αυτά μαραφέτια.
Ο Άνταμ στέλνει τον μεγαλύτερο γιο του στην Αγγλία για να μάθει από κοντά τα πάντα για την κατασκευή ποδηλάτων, όπως είχε κάνει και εκείνος εξάλλου στα νιάτα του, και σύντομα τα ποδήλατα του Όπελ κυριαρχούν στην αγορά.
Και τα 5 παιδιά του πήραν μέρος σε ποδηλατοδρομίες και κέρδισαν πολλά τρόπαια με τα δίτροχα του μπαμπά, το όνομα του οποίου είχε γίνει συνώνυμο της καινοτομίας στην επικράτεια του ποδηλάτου. Το 1887 ο Όπελ έριξε στην αγορά και το πρώτο τρίκυκλο ποδήλατο του κόσμου…
Η Όπελ φτιάχνει αμάξια χωρίς τον ιδρυτή της
Η Όπελ κυριάρχησε στον τομέα των ποδηλάτων με τα άψογα δίτροχά της και η φίρμα επεκτάθηκε με ραγδαίους ρυθμούς στα επόμενα χρόνια. Ο Άνταμ Όπελ δεν θα ζούσε όμως να δει τη νέα επέκταση της φίρμας του στην καινοτόμα βιομηχανία που μόλις είχε γεννηθεί: τα αυτοκίνητα.
Ο μεγάλος οραματιστής και αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας πέθανε στις 8 Σεπτεμβρίου 1895, σε ηλικία 58 ετών, αφήνοντας στη διαθήκη του τη σύζυγό του στο τιμόνι του κολοσσού Όπελ. Παρά το γεγονός ότι η Όπελ αντιμετώπισε οικονομικές περιπέτειες το 1898, καθώς οι κατασκευαστές ποδηλάτων είχαν πια παραπληθύνει, η οικογένεια κατάφερε να την κρατήσει ζωντανή. Σύντομα θα έψαχναν για νέους τομείς επέκτασης, ώστε να κρατήσουν κοντά τους 1.500 εργάτες τους, και τα αυτοκίνητα ήταν η καλύτερη κίνηση.
Κι έτσι το 1899 κυκλοφόρησε το πρώτο Όπελ, το ονομαστό «Opel Patent Motor Car, System Lutzmann», από τη συνεργασία της Όπελ με τον κατασκευαστή Friedrich Lutzmann! Το αμάξι σηματοδότησε την κάθοδο της φίρμας στην περιπέτεια της αυτοκινητοβιομηχανίας και αποτέλεσε τη βάση για όλα τα κατοπινά μοντέλα.
Μέσα σε μόλις έναν χρόνο, η Όπελ εγκαινίασε και το αγωνιστικό της τμήμα, οργώνοντας πια τα διεθνή σιρκουί. Το 1901 έκανε συμφωνία με τη γαλλική κατασκευαστική Darracq SA και έριξε στην αγορά το Opel Darracq. Και τα υπόλοιπα είναι ιστορία!
Αρκεί να αναφερθεί ότι στη δεκαετία του 1920 η Όπελ ήταν η μεγαλύτερη εταιρία κατασκευής ποδηλάτων του κόσμου, με ημερήσια παραγωγή 4.000 μονάδων και όλες τις τεχνολογικές καινοτομίες στη δούλεψή της.
Και βέβαια στα μέσα της δεκαετίας του 1930 η Adam Opel A.G. ήταν η κορυφαία φίρμα παραγωγής αυτοκινήτων στην Ευρώπη…
Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr
