«Είμαι μεγαλύτερος από τον Μοχάμεντ Άλι», είπε τον φετινό Ιανουάριο στο δίκτυο ESPN ο πάντα προκλητικός Φλόιντ, αφήνοντας το παγκόσμιο κοινό της πυγμαχίας με το στόμα ανοιχτό. «Με τι κρίνουμε τους μποξέρ;», αναρωτήθηκε ρητορικά για να συνεχίσει: «Γιατί αν κρίνουμε τους πυγμάχους με βάση το πόσο πάλεψαν για έναν σκοπό, τότε είναι ο Άλι χωρίς συζήτηση. Αν μιλάμε όμως για τη λιγότερη τιμωρία και την απόλυτη κατάρριψη ρεκόρ, τότε είναι ο Φλόιντ Μεϊγουέδερ». Προτού προκληθεί σάλος από τις δηλώσεις του, ο ίδιος φρόντισε πάντως να σημειώσει: «Ο Μοχάμεντ Άλι άνοιξε τον δρόμο για μένα ώστε να βρεθώ εκεί που είμαι σήμερα, είναι θρύλος … Του βγάζω το καπέλο του Άλι, αλλά δεν πέρασα 40 χρόνια σε αυτό το άθλημα για να πω πως υπάρχει καλύτερος πυγμάχος από μένα». Σε κείνη μάλιστα τη μοιραία συνέντευξη εξομολογήθηκε τον πολυσυζητημένο του αγώνα με τον Κόνορ ΜακΓκρέγκορ, κάτι που έλαβε τελικά χώρα τα ξημερώματα της Κυριακής (ώρα Ελλάδας). Ένας αγώνας που σημείωσε ρεκόρ κερδών και έκανε εκείνα τα 400 εκατ. δολάρια που μοιράστηκαν Μεϊγουέδερ και Μάνι Πακιάο (70-30 πάντα ή 72-25, όπως θέλει ο Φλόιντ) να μοιάζουν «ψίχουλα»! Ακόμα και αναφορές για έσοδα 700 εκατ. είδαν το φως της δημοσιότητας, καθώς τα 100 δολάρια που πλήρωσε ο Αμερικανός για να δει τον αγώνα από την τηλεόρασή του ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Γιατί όλοι ήθελαν να θαυμάσουν για άλλη μια φορά τον τρομερό μποξέρ που είχε κρεμάσει επισήμως τα παπούτσια του το 2015. Ως ένας από τους καλύτερους πυγμάχους όλων των εποχών φυσικά, μετρώντας ένα αήττητο 49-0 και κατακτώντας πρωταθλήματα σε 5 διαφορετικές κατηγορίες (βάρους) μποξ! «Ο Φλόιντ Μεϊγουέδερ δεν κάνει την πάπια σε κανέναν. Η δουλειά μου είναι βγαίνω εκεί έξω, να μαζεύω νίκες και να είμαι ο καλύτερος Φλόιντ Μεϊγουέδερ που μπορώ», είπε ο άνθρωπος που είχε κερδίσει τρία εθνικά Χρυσά Γάντια και ένα χάλκινο ολυμπιακό μετάλλιο πριν γίνει επαγγελματίας το 1996! Το πρώτο του πρωτάθλημα το πήρε το 1998 και μετά άρχισε να συγκεντρώνει τίτλους και σε τέσσερις ακόμη κατηγορίες, παραμένοντας αήττητος σε όλα αυτά. Με την πρόσφατη νίκη του, πέρασε στην ιστορία της πυγμαχίας ως ένας από τους αδιαφιλονίκητα καλύτερους όλων των εποχών, με αυτό το 50-0 να ξεπερνά ακόμα και το ρεκόρ του θρύλου Ρόκι Μαρτσιάνο (49-0). Και παρά το γεγονός ότι μετά τον αγώνα με τον Κόνορ είπε πως σταματά οριστικά την πυγμαχία, αυτή δεν ήταν παρά η τρίτη φορά που βγαίνει από το στόμα του κάτι τέτοιο! Όταν διακυβεύονται τόσα λεφτά, ο «Money» είναι πάντα έτοιμος να ξαναφορέσει τα βαριά του γάντια και να δώσει άλλον έναν αγώνα μέχρις εσχάτων. Πώς κατάφερε όμως ο 40χρονος σήμερα Φλόιντ να διατηρήσει το αήττητο ρεκόρ του έπειτα από 20 χρόνια στα ρινγκ; Μήπως έφταιγε πως ήταν γιος του επαγγελματία μποξέρ Φλόιντ Μεϊγουέδερ του Πρεσβύτερου, ο οποίος έβγαλε τον πιτσιρίκο στα ρινγκ από πολύ μικρό και του δίδαξε τα μυστικά του σπορ; Το «Ομορφόπαιδο» («Pretty Boy»), όπως τον έλεγαν άλλοτε οι αντίπαλοι που προσπαθούσαν να του χαλάσουν τη μούρη, πήρε τα πρώτα του Χρυσά Γάντια στα 16 και ένα χάλκινο στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα την ίδια χρονιά, όντας η πρώτη και τελευταία φορά που θα δοκίμαζε την πίκρα της ήττας. Ό,τι ακολούθησε ήταν μια πραγματικά αμίμητη καριέρα αγωνιστικών θριάμβων και εξεζητημένων προκλήσεων, μέχρι να εγκαταλείψει τα ρινγκ τον Σεπτέμβριο του 2015 με 15 ζώνες στην τροπαιοθήκη του και πρωταθλήματα σε πέντε κατηγορίες κιλών. Τα 240 εκατ. που έβγαλε από τον «Αγώνα του Αιώνα» με τον Μάνι Πακιάο και σίγουρα τα πολλά περισσότερα από τον πρόσφατο με τον ΜακΓκρέγκορ τον έστειλαν στην απόλυτη κορυφή των κροίσων του αθλητισμού, με το «Forbes» να εκτιμά πρόσφατα πως μπήκε στο ελίτ κλαμπ των δισεκατομμυριούχων των σπορ, πλάι μόνο στον Μάικλ Τζόρνταν και τον Τάιγκερ Γουντς. Κι αν οι άλλοι τα κατάφεραν με μια μπάλα ή ένα μπαλάκι στο χέρι, ο Φλόιντ τα έκανε όλα με τις υψωμένες γροθιές του…
Πρώτα χρόνια
Πρώτες επιτυχίες
Παρά το γεγονός ότι την ερασιτεχνική του καριέρα την τέλειωσε με το εξίσου τρομακτικό 84-6, η περίοδος ολοκληρώθηκε με πικρία. Γιατί στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996 έχασε στα ημιτελικά από τον Βούλγαρο Τοντόροφ με μια αμφιλεγόμενη απόφαση και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το τουρνουά με το χάλκινο. Ενώ εκείνος ήθελε το χρυσό.
Στις 11 Οκτωβρίου εκείνης της χρονιάς, ο Φλόιντ παίρνει την απόφαση να στραφεί στο μποξ επαγγελματικά. Ως επαγγελματίας μποξέρ άρχισε πια να κερδίζει με έναν ανεπανάληπτο ρυθμό, έχοντας για προπονητή και μάνατζερ τον πατέρα του, ο οποίος είχε βγει μόλις από τη φυλακή. Ο ίδιος πατέρας θα βρισκόταν χρόνια αργότερα στον δρόμο του από άλλη θέση, ως προπονητής ή μάνατζερ δηλαδή μερικών από τους πιο φαρμακερούς αντιπάλους του γιου!
Από τις αρχές του 2000 μάλιστα η καριέρα του εκτοξεύτηκε με ακόμα τρομακτικότερο ρυθμό. Μέσα σε εφτά χρόνια θα είχε τόσες και τέτοιες νίκες που ο κόσμος του μποξ τον θεωρούσε ήδη ως έναν από τους καλύτερους των τελευταίων χρόνων. Και σίγουρα της γενιάς του. Σε αυτά τα χρόνια ο Φλόιντ έπαιζε με το βάρος του και έφτασε να παίζει ακόμα και τέσσερις κατηγορίες κιλών πάνω από την αρχική του. Κανένα πρόβλημα, μιας και απ’ όπου περνούσε έφευγε με τη χρυσή ζώνη του πρωταθλητή. Άλλα τέσσερα πρωταθλήματα δηλαδή σε ισάριθμες κατηγορίες (2002, 2005, 2006 και 2007). Όταν νίκησε μάλιστα τον Όσκαρ ντε λα Χόγια το 2007, δεν ήταν απλά στην κορυφή του κόσμου, αλλά και ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους μποξέρ της εποχής.
Προσωπικά προβλήματα
Συνεχιζόμενη επιτυχία
Τον Σεπτέμβριο του 2009 ωστόσο, έπειτα από τις προκλήσεις του Χουάν Μανουέλ Μαρκέζ και τα τόσα λεφτά που διακυβεύονταν, επέστρεψε στα ρινγκ έπειτα από απουσία 21 μηνών για να κερδίσει με ομόφωνη απόφαση των κριτών και να τσεπώσει 60 εκατ. δολάρια. Το ίδιο θα έκανε οχτώ μήνες αργότερα κατά του Σέιν Μόζλι στο Λας Βέγκας, στέλνοντας το ρεκόρ του στο 41-0! Είχε βέβαια άλλους 9 θριάμβους να ζήσει ακόμα. Τον Μάιο του 2013 θα γινόταν και πάλι πρωτοσέλιδο, όταν νίκησε στους 12 γύρους, πάλι με ομόφωνη απόφαση των κριτών, τον Ρόμπερτ Γκερέρο, κατακτώντας έναν ακόμα παγκόσμιο τίτλο. Τώρα το σκορ του ήταν 44-0 (με 26 νοκ άουτ). Έπειτα από τέσσερις ακόμα πετυχημένους αγώνες, ο Φλόιντ σόκαρε τον κόσμο της πυγμαχίας όταν συμφώνησε να αντιμετωπίσει το μεγαθήριο Μάνι Πακιάο στις 2 Μαΐου 2015, κάνοντας όλους να στοιχηματίζουν ότι το άψογο ρεκόρ του είχε φτάσει στο τέλος του.
Παρά τη δεύτερη οριστική απόσυρσή του από τα ρινγκ στις 12 Σεπτεμβρίου 2015, μετά τη νίκη του κατά του Αντρέ Μπέρτο, ο Φλόιντ επέστρεψε πολύ πρόσφατα, στις 26 Αυγούστου 2017, για τον πολυθρύλητο αγώνα του με τον πρωταθλητή του UFC, Κόνορ ΜακΓκρέγκορ, που ήταν παλιός πυγμάχος πριν στραφεί στις μεικτές πολεμικές τέχνες. Έπειτα από μήνες προκλητικών δηλώσεων και αντεγκλήσεων, ο αγώνας έγινε τελικά στο Λας Βέγκας, με τον Φλόιντ αισίως στα 40 του, πολύ μετά την εποχή της αδιαμφισβήτητης ακμής του. Κι όμως, κατάφερε να νικήσει τον νεότερο, δυνατότερο και λιγότερο έμπειρο αντίπαλό του στον 10ο γύρο, με τεχνικό νοκ άουτ. Με ρεκόρ 50-1, ανακοίνωσε για άλλη μια φορά πως κρεμάει οριστικά τα γάντια του. Αν τέλειωσε την καριέρα του, κανείς δεν μπορεί να πει με αποφασιστικό τρόπο, γεγονός είναι πάντως πως αθλητικά περιοδικά και ενώσεις πυγμαχίας τον έχουν ήδη κατατάξει στους μεγαλύτερους όλων των εποχών (και σίγουρα των τελευταίων 25 χρόνων). Ακόμα και καλύτερο αμυντικό μποξέρ της παγκόσμιας ιστορίας τον έχουν αποκαλέσει.