«Ας μην έχουμε καμιά αμφιβολία, ότι οι δουλέμποροι είναι τελείως κυνικοί άνθρωποι και το μοναδικό που τους ενδιαφέρει είναι αποκλειστικά το κέρδος από την διακίνηση των ανθρώπων. Το ερώτημα είναι: αυτή τη διακίνηση την κάνουν μόνοι τους ή έχουν και την υπόγεια υποστήριξη του τουρκικού κράτους;» αναρωτήθηκε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και πρώην υπουργός Δημήτρης Βίτσας μιλώντας σήμερα στον ραδιοσταθμό «Πρακτορείο 104,9».
Όπως είπε «εμείς, επί των ημερών διακυβέρνησης της χώρας από το ΣΥΡΙΖΑ, ενημερώναμε τακτικά το Τουρκικό Υπουργείο Εσωτερικών, τη Frontex και τις διεθνείς οργανώσεις που ασχολούνταν με το μεταναστευτικό, για κάθε πλωτό μέσο που ξεκινούσε από τα Τουρκικά παράλια με προορισμό την Ελλάδα, με στόχο η Τουρκική ακτοφυλακή να προστατέψει αυτούς τους ανθρώπους ώστε να μη κινδυνεύσουν.
Σήμερα οι δρόμοι της διακίνησης είναι δύο: ένας προς τα νησιά του Αιγαίου και ένας προς την Ιταλία, προσπερνώντας την Ελλάδα. Το δικό μας καθήκον είναι να ενημερώνουμε τους διεθνείς οργανισμούς, την Τουρκική ακτοφυλακή για να αναλαμβάνει τις ευθύνες της και το δικό μας Λιμενικό, να επεμβαίνει όπου υπάρχουν περιστατικά με ανθρώπους που βρίσκονται σε κίνδυνο».
Και πρόσθεσε: «Είναι τεράστιο γεγονός ότι εκατοντάδες άνθρωποι καθημερινά διακινδυνεύουν τη ζωή τους στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Η Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, προσπαθεί να συμφωνήσει στη διαχείριση του μεταναστευτικού κυρίως ζητήματος, στη βάση του μνημονίου του Μαρακές, χωρίς όμως αποτέλεσμα, μια που κάθε κράτος εστιάζει στα δικά του συμφέροντα. Όταν η Γερμανία για παράδειγμα, είχε ανάγκη από φτηνά εργατικά χέρια, η ίδια η κα Μέρκελ είχε προσκαλέσει μετανάστες από τρίτες χώρες, προσφέροντάς τους 600 ευρώ μηνιαίως! Με αυτό τον τρόπο προκλήθηκε ένα τεράστιο κύμα προσφύγων και μεταναστών το 2015-2016. Αφού όμως ολοκληρώθηκε αυτή η διαδικασία, μια μετά την άλλη οι χώρες άρχισαν να κλείνουν τα σύνορά τους με τα γνωστά αποτελέσματα για τις χώρες πρώτης υποδοχής όπως η Ελλάδα».
Σύμφωνα με τον κ. Βίτσα «η χώρα μας έχει συμπεριφερθεί σε όλους αυτούς τους ανθρώπους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και με μια έννοια, έχει αναλάβει μεγαλύτερο βάρος από όσο της αναλογεί με βάση τον όγκο της.
Η Τουρκία ουσιαστικά δεν ελέγχεται, όσο αφορά την τήρηση των όρων της συμφωνίας του 2016 με την ΕΕ για τη διαχείριση του προσφυγικού- μεταναστευτικού. Εμείς έχουμε κάνει προτάσεις οι οποίες σε ένα βαθμό έχουν γίνει αποδεκτές. Από τη μια μεριά η προσπάθειά μας σαν ΕΕ θα πρέπει να είναι το σταμάτημα των τοπικών πολεμικών συγκρούσεων και συγχρόνως, μια σειρά από κονδύλια που δίνονται για τη διαχείριση του προσφυγικού, να δίνονται προκαταβολικά στα κράτη που αποτελούν αφετηρία μεταναστευτικών ροών για την ανάπτυξή τους.
Σε αυτή τη διάθεση για μετακίνηση στην Ευρώπη, οι άνθρωποι αυτοί, θέτουν σε ομηρία ολόκληρη την οικογένειά τους που μένει πίσω στην πατρίδα τους, μέχρι να εξοφλήσουν πλήρως τα ποσά που απαιτούν οι λαθροδιακινητές. Εννοείται ότι σε αυτή την κατηγορία ανήκουν άνθρωποι οι οποίοι είναι νοικοκύρηδες στον τόπο τους και όχι παραβατικά στοιχεία και μέλη εγκληματικών οργανώσεων και κυκλωμάτων».
