Οι τελευταίες εβδομάδες ήταν πυκνές από σημαντικές εξελίξεις, οι οποίες ξεκίνησαν μεν από πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, όλες όμως συνδέονται με ευρύτερες, σαφώς θετικές, επιπτώσεις για τον ελληνικό λαό.
γράφει ο Χάρης Θεοχάρης*
Στην αρχή του μήνα ο κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση για να στηρίξει, άμεσα και αποτελεσματικά, τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, απορροφώντας σημαντικό μερίδιο από την αύξηση στο κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος. Η κυβέρνηση δε δίστασε να σχεδιάσει μέτρα κόστους αρκετών δισ. ευρώ, ειδικά για να αναχαιτίσει το παγκόσμιο κύμα ακρίβειας σε ό,τι αφορά στην ενέργεια. Και το έκτακτο αυτό κονδύλι των 4-6 δισ., έρχεται να προστεθεί στα 43,8 δισ. ευρώ που η κυβέρνηση είχε ήδη φροντίσει να διοχετεύσει στην αγορά, πριν από το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία. Με στόχο, φυσικά, να επιταχύνει την ανάκαμψη και την ανάπτυξη της πραγματικής ελληνικής οικονομίας.
Αλλά ένα εξίσου σημαντικό γεγονός με τα προηγούμενα είναι η επίσημη επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Θεωρώ ότι η Ελλάδα «ψήλωσε» σε συμβολικό ανάστημα, σε διεθνές κύρος και γόητρο, ύστερα από την ιστορική ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη ενώπιον του αμερικανικού Κογκρέσου. Ανεξαρτήτως ιδεολογικής ή κομματικής προτίμησης, κάθε Έλληνας θα πρέπει να νιώθει περήφανος για την επιλογή του πρωθυπουργού να θίξει, δυναμικά και απερίφραστα, όλα τα κρίσιμα ζητήματα για τον Ελληνισμό -από τη θέση μας αναφανδόν υπέρ της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, την προκλητικότητα και την απαράδεκτη λογική του αναθεωρητισμού εκ μέρους της Τουρκίας, έως το ίδιο το Κυπριακό. Πιστεύω πως ο αντίκτυπος αυτής της ομιλίας -την οποίαν χειροκρότησε ξανά και ξανά, όρθιο και σύσσωμο το ακροατήριο του Κογκρέσου- θα γίνεται ολοένα και πιο αισθητός στο μέλλον.
Την ίδια στιγμή, ενώ η Ελλάδα εκπροσωπείται στο διεθνές στερέωμα όπως της αξίζει, η αντιπολίτευση δεν κάνει τίποτε άλλο από το να υπενθυμίζει διαρκώς στους Έλληνες πολίτες το γιατί ήταν και παραμένει εντελώς ακατάλληλη για τη διακυβέρνηση της χώρας.
Ανήμπορος να αρθρώσει στοιχειωδώς σοβαρό πολιτικό λόγο αλλά και να αναγνωρίσει την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στην απευθείας αντιμετώπιση των φλεγόντων προβλημάτων, ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει να αποστρέψει το βλέμμα από την ουσία. Και να μένει οικειοθελώς εγκλωβισμένος μεταξύ μικροπολιτικής και μικροπρέπειας. Προτιμά να πανηγυρίζει επειδή κέρδισε τη μονομαχία με τον εαυτό του για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίον μετέτρεψε πλέον και επισήμως σε προσωπικό φέουδο. Βέβαια, ίσως έτσι θα εκτεθεί ακόμη πιο ξεκάθαρα η ανεπάρκεια και η επιπολαιότητα του ίδιου του κ. Τσίπρα.
Ούτως ή άλλως, η διαφορά ήθους και αντίληψης του καθήκοντος απέναντι στους πολίτες ήταν ανέκαθεν χαοτική ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ειρωνεία έγκειται στο ότι ενώ ο κ. Τσίπρας αρέσκεται στο να πλασάρει τον εαυτό του σαν «ριζοσπάστη», τα πιο τολμηρά βήματα, από την οικονομία έως τα εθνικά θέματα, τα έχουν κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό, άλλωστε, είναι και το ειδοποιό στοιχείο που διαχωρίζει τη δημαγωγία και το λαϊκισμό, από την ορθολογική, αποδεδειγμένη στην πράξη, πραγματικά φιλολαϊκή διακυβέρνηση.
Διότι η Νέα Δημοκρατία εκπροσωπεί το προοδευτικό κέντρο. Εστιάζει στην πρόοδο και την ευημερία. Θωρακίζει την Ελλάδα με καίριες παρεμβάσεις σε κάθε επιμέρους τομέα, απέναντι στις απρόβλεπτες -και άνευ προηγουμένου- διεθνείς θύελλες.
Όπως ανέφερε στο Αμερικανικό Κογκρέσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η Ελλάδα πλήρωσε ακριβά τα πειράματα του λαϊκισμού. Ωστόσο, προσωπικά θέλω να πιστεύω πως κάθε εχέφρων Έλληνας και Ελληνίδα έχει συνειδητοποιήσει ότι το μέλλον δεν κερδίζεται με πισωγυρίσματα στα ίδια, γνωστά πια, αδιέξοδα. Το μέλλον, ιδιαίτερα για την κατεξοχήν παραγωγική, δηλαδή τη μεσαία κοινωνική τάξη, θα κερδηθεί αν η Ελλάδα παραμείνει σταθερά προσανατολισμένη στην τροχιά της ανάπτυξης. Εκεί όπου παραμένει αφοσιωμένη η Νέα Δημοκρατία.
*Ο Χάρης Θεοχάρης είναι βουλευτής Νότιου Τομέα Αθηνών, πρώην υπουργός και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας
