«Οι πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία της χώρας. Είστε έτοιμοι ως κόμμα να δώσετε μια διέξοδο σε όλα αυτά τα προβλήματα;», διερωτήθηκε ο Κ. Μαρκόπουλος σε συνέντευξή του στον Τύπο της Κυριακής.

Όπως λέει «είμαστε η μόνη αξιωματική αντιπολίτευση που δώσαμε έγκαιρα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο διάσωσης από την κρίση και το Μνημόνιο…

Γιατί εκτός από την κρίση φαίνεται ότι και το Μνημόνιο πλέον καθίσταται απειλή! Στηρίξαμε 30 από τα 60 σχέδια νόμου της κυβέρνησης. Τι άλλο πια… Ωστόσο σε όλες τις συζητήσεις στη Βουλή ανακύπτει ένα μόνιμο και σταθερό εμπόδιο σε οτιδήποτε καινοτόμο σχέδιο ανάπτυξης.

Το Σύνταγμα της Ελλάδος δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εποχής. Είναι μεν βαθιά δημοκρατικό αλλά πολλές ρυθμίσεις του είναι υπερβολικά περιπτωσιολογικές και τελικά γίνονται τροχοπέδη στην εξέλιξη κρίσιμων για την κοινωνία και την οικονομία διεργασιών. Εκ των πραγμάτων καθιστά αναγκαστικό ρυθμιστή της ανάπτυξης τη δικαστική εξουσία, αφού όλες οι προσφυγές επικαλούνται το Σύνταγμα.

Εκτιμώ πως η Ν.Δ. πρέπει να επεξεργαστεί ένα νέο Σύνταγμα πιο λιτό, πιο ευέλικτο, πιο ρεαλιστικό, προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις της εποχής. Το 2013 μπορεί να γίνει αναθεώρηση. Θέλει προετοιμασία και ασφαλώς θέλει συναίνεση. Αυτή είναι η βασικότερη συναίνεση που εκτιμώ ότι χρειάζεται η χώρα.

Η Ν.Δ. κατ’εξοχήν κόμμα της ανάπτυξης οφείλει να συζητήσει στα καθοδηγητικά όργανα το θέμα και να εκτιμήσει την πρόταση για αναθεωρητική Βουλή.

Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων που θα αξιοποιήσει επιστημονικό δυναμικό της χώρας είναι απαγορευτική κατά το Σύνταγμα. Η αξιοποίηση των δημοσίων δασικών εκτάσεων, χωρίς βέβαια να μεταβάλλεται η μορφή τους, είναι ταμπού. Το ίδιο η χρήση του αιγιαλού. Άλλα ζητήματα είναι περιττά όπως ο αναδασμός των αγροτικών εκτάσεων. Ή ακόμα και συλλογικές συμβάσεις που φαίνεται ότι ξεπερνιούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όλα αυτά σκοντάφτουν σε άρθρα του Συντάγματος ακόμα και το μέγεθος του μόνιμου δημοσιουπαλληλικού προσωπικού της χώρας είναι μη συζητήσιμο.

Παρόμοια προβλήματα υπάρχουν και στον τρόπο νομοθέτησης στη Βουλή. Παρά τις προόδους στον κανονισμό των τελευταίων Προέδρων, κύριων Σιούφα και Πετσάλνικου, εξακολουθούμε να ψηφίζουμε νόμους με παραπομπές σε Προεδρικά Διατάγματα ή Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις που καθυστερούν δραματικά π.χ. αυτές που απαιτούνται για την αναγνώριση πτυχίων κολλεγίων που λειτούργησαν με την άδεια του κράτους. Για όλα αυτά το πολιτικό σύστημα αμφισβητείται και είναι ευκαιρία για τη Ν.Δ. να είναι και τολμηρή και αποτελεσματική. Αυτό είναι το στοίχημά της».