Τον κώδωνα του κινδύνου μπροστά στο ενδεχόμενο «ατύχημα» της χώρας κρούει ο Σταύρος Θεοδωράκης, προειδοποιώντας παράλληλα ότι τον Μάιο είναι πολύ πιθανόν να επιβληθεί έκτακτη φορολογία στα συνήθη υποζύγια λόγω του αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους.
Στη συνέντευξη του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ο επικεφαλής του Ποταμιού καλεί τον πρωθυπουργό να αποφασίσει «με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει» και να σχηματίσει μια κυβέρνηση μεταρρυθμίστων από την παρούσα Βουλή, η οποία θα στηρίζεται κατά περίπτωση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Σημειώνει ακόμη πως το Ποτάμι είναι ο τρίτος πόλος μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ και αποκρούει τις κατηγορίες περί διαπλοκής.
Βασικό προεκλογικό σύνθημα του Ποταμιού ήταν η τρίτη εντολή ώστε να προωθήσει μια κυβέρνηση συνεργασίας. Συναντηθήκατε τρεις φορές με τον Αλ. Τσίπρα αλλά τώρα οι συνεργάτες σας μιλάνε για «κυβερνητικό αχταρμά του εθνολαϊκισμού». Τι άλλαξε;
Δυστυχώς, τίποτε δεν άλλαξε. Αυτό είναι το πρόβλημα. Όταν ξεκινάει μια κυβέρνηση, η οποία μάλιστα δηλώνει «πρώτη φορά Αριστερά», της δίνεις λίγο χρόνο. Περνάνε όμως οι εβδομάδες και οι μήνες και διαπιστώνεις ότι τελικά έχουμε «μία από τα ίδια». Κανένα σχέδιο, λάθος προτεραιότητες, υποχώρηση στις συντεχνίες και τα συμφέροντα, ενώ την ώρα που δίνει μόλις 200 εκατ. ευρώ για την ανθρωπιστική κρίση, δίνει 500 εκατ. για εξοπλισμούς.
Έχετε μιλήσει για την ανάγκη μιας κυβέρνησης σκληρού κέντρου και έχετε καλέσει τον Αλ. Τσίπρα να μην φοβηθεί να στηριχτεί σε μια νέα ευρωπαϊκή κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη Βουλή. Εννοείτε κυβέρνηση μειοψηφίας με πρωθυπουργό Τσίπρα και στήριξη κατά περίπτωση από Ν.Δ.-Ποτάμι-ΠΑΣΟΚ;
Τις εκλογές τις κέρδισε ο Αλ. Τσίπρας, όχι ο ΣΥΡΙΖΑ. Το πρώτο πράγμα που του είπα την επομένη των εκλογών είναι ότι όταν κερδίζεις με την προσωπική σου δύναμη μια εκλογική μάχη δεν πρέπει να πολιτευτείς ως πρωθυπουργός των συνιστωσών, αλλά ως πρωθυπουργός μιας κοινωνίας που έχει πολύ μεγάλες ανάγκες. Αντί για μια κυβέρνηση μεγάλων αλλαγών, ο κ. Τσίπρας επέλεξε το κομματικό κατεστημένο και μια σύμπλευση με μια ακροδεξιά συνιστώσα, τους ΑΝ.ΕΛΛ. Η ευρωπαϊκή πλειοψηφία στη Βουλή δεν είναι κάποιο σενάριο αποστασίας. Είναι ένα σενάριο ανάγκης, ότι δηλαδή αυτήν τη στιγμή στη Βουλή υπάρχει η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Από ποια κόμματα;
Από την πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, που πιστεύει σε μια ευρωπαϊκή πορεία, και έπειτα το Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ και ένα τμήμα της Ν.Δ. πλην των εθνολαϊκιστών. Αυτοί οι άνθρωποι είναι προφανώς διατεθειμένοι να στηρίξουν μεγάλες αποφάσεις προς όφελος της ευρωπαικής πορείας της χώρας. Αυτό δεν σημαίνει κυβέρνηση εθνικής ενότητας ή οικουμενική. Είναι σαφές ότι δεν υπάρχει αυτό το έδαφος σήμερα. Αλλά μια κυβέρνηση και ένας πρωθυπουργός μπορεί να πολιτευθεί με βάση επιμέρους συμμαχίες μέσα στη Βουλή, όπως ισχύει και στην Ευρώπη.
Δηλαδή, αν ο Αλ. Τσίπρας σας καλούσε να συμμετάσχετε σε μια κυβέρνηση χωρίς τους ΑΝ.ΕΛΛ και την Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ θα δεχόσασταν;
Είναι λίγο απλουστευτικό το δίλλημα. Όταν μιλάω για σκληρό κέντρο, εννοώ και πολιτικά και διοικητικά. Η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί από ένα ισχυρό κέντρο γύρω από τον πρωθυπουργό, καθώς μια χώρα που δεν έχει δομές και θεσμούς χρειάζεται να παίρνει γρήγορα τις μεγάλες αποφάσεις. Δε χρειάζεται ένα τεράστιο υπουργικό συμβούλιο όπου κάθε υπουργός αυτονομείται. Χρειάζονται λίγοι υπουργοί, οι οποίοι θα καθοδηγούνται από τον ίδιο τον πρωθυπουργό στη βάση αρχών. Είναι λάθος του Τσίπρα που δεν το έκανε. Άρα δεν είναι θέμα να φύγει ο ένας, να έρθει ο άλλος.
Τελικά η κυβέρνηση μας οδηγεί στα βράχια ή σε νέο Μνημόνιο;
Ούτε το ένα συμβαίνει ούτε το άλλο. Η χώρα δεν πάει πουθενά. Δεν θέλει να αποφασίσει για τίποτα και κάποιοι το πληρώνουν πολύ ακριβά αυτό. Το ότι φυτοζωεί το Δημόσιο και πληρώνει συντάξεις και μισθούς δεν σημαίνει ότι η οικονομία λειτουργεί. Όλοι είναι σε μια κατάσταση αναμονής. Αυτή είναι η συνταγή για να βυθιστεί η ελληνική κοινωνία.
Φως στο τούνελ υπάρχει; Τι σας φοβίζει περισσότερο;
Το ατύχημα. Δεν θεωρώ ότι ο Τσίπρας θέλει να φύγουμε από το ευρώ. Αλλά υπάρχουν υπουργοί που λένε ότι εμείς κάναμε ό,τι ήταν να κάνουμε με την Ευρώπη και πρέπει να κοιτάξουμε εναλλακτικά σενάρια. Δεν έχει η χώρα εναλλακτικά σενάρια εκτός Ευρώπης. Το σενάριο των Ρώσων και Κινέζων χρηματοδοτών είναι αστείο.
Άρα που πάμε; Σε αυξήσεις φόρων;
Αυτό φοβάμαι. Ότι το Μάιο θα επανέλθουμε στην παλιά καλή συνταγή του Σαμαρά και του Βενιζέλου, που θα λέει «άντε να βάλουμε άλλο ένα φόρο, που θα τον ονομάσουμε φόρο ανθρωπιστικής κρίσης» – ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκει ωραίους τίτλους- και θα επιβαρύνει αυτούς που ήδη πληρώνουν. Δεν μπορεί η κυβέρνηση να τα βγάλει πέρα διαφορετικά και θα πάει στο συνηθισμένο υποζύγιο. Υπάρχουν όμως λύσεις. Θα μπορούσαμε, ας πούμε, να βάλουμε ένα φόρο στις τραπεζικές συναλλαγές. Ούτε αυτό δεν κάνουν.
Το σχήμα Τσίπρα – ΣΥΡΙΖΑ πιστεύετε ότι μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση;
Όχι μόνο δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση, αλλά ούτε από τα προφανή αδιέξοδά της. Ο πρωθυπουργός έχει ακόμη ελάχιστο χρόνο να εκμεταλλευτεί το προσωπικό του κεφάλαιο στην κοινωνία που είναι ακόμη μεγάλο. Θα πρέπει όμως να αναλογιστεί ότι λογοδοτεί στην ιστορία και όχι στις συνιστώσες.
Έχουν γίνει λάθη στη στελέχωση της κυβέρνησης;
Προφανώς. Υπουργοί επί των επενδύσεων μιλούν για κρατική οικονομία. Πως θα υπηρετήσουν την εξαγγελθείσα πολιτική; Έχει πει η κυβέρνηση στους Έλληνες πως θα βρεθούν δουλειές; Αυτή δεν είναι η κύρια σκέψη μας αριστερής κυβέρνησης; Οι Κινέζοι είναι στο παρά πέντε να φύγουν από τη χώρα, καθώς έχουν εναλλακτικές λύσεις στην Ιταλία. Αντί να είμαστε οι προνομιακοί τους εταίροι στην Ευρώπη, πελαγοδρομούν επειδή τους τραβούν από το μανίκι κάποιοι συνδικαλιστές του ΟΛΠ.
Μετανιώσατε για την ψήφο στην Ζωή Κωνσταντοπούλου;
Δεν μετάνιωσα, γιατί ο Αλ. Τσίπρας είχε ζητήσει να την υπερψηφίσουμε για να δώσουμε ένα στίγμα συναίνεσης στη νέα εποχή. Του επεσήμανα από την πρώτη στιγμή ότι η κ. Κωνσταντοπούλου δεν είναι το συναινετικό πρόσωπο για τη θέση του προέδρου της Βουλής και δυστυχώς αποδεικνύεται ότι έχουμε δίκιο. Χρησιμοποιεί το Κοινοβούλιο για να φτιάξει μία προσωπική πολιτική ατζέντα και κοντράρεται ευθέως με τις επιλογές της κυβέρνησης, κάνοντας αντιπολίτευση στον κ Τσίπρα, ειδικά στο θέμα του χρέους.
Στην Επιτροπή αυτή πήγαν όμως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έπρεπε να είχε ενημερωθεί ότι δεν είχαν κληθεί καν οι αρχηγοί των άλλων κομμάτων. Ο Πρόεδρος δεν μπορεί να παρίσταται σε προσωπικές εκδηλώσεις, ακόμη και αν είναι του προέδρου της Βουλής. Σε ότι αφορά την ουσία της επιτροπής, είναι φανερό ότι πρόκειται για μια περιθωριακή συζήτηση και ένα λαϊκισμό του χειρίστου είδους. Ο κ. Βαρουφάκης λέει ότι δεν θα ξαναχρησιμοποιήσει τη λέξη “κούρεμα” και η κ. Κωνσταντοπούλου βγαίνει με σποτάκι “έλεγξέ το – διάγραψέ το”. Αυτές οι θέσεις για το χρέος είναι θέσεις της Χρυσής Αυγής και ενός πολύ μικρού τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Έχει ξεκινήσει η συζήτηση για την ανάγκη δημιουργίας ενός τρίτου πόλου μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ. Μαζί με τα άλλα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, Κίνημα Παπανδρέου) πήρατε σχεδόν 14% στις εκλογές. Υπάρχει περίπτωση συμπόρευσης;
Δε τα έχω αθροίσει. Το Ποτάμι είναι ο τρίτος πόλος μεταξύ των πολιτικών λιτότητας του παρελθόντος και μιας ανερμάτιστης κυβέρνησης, η οποία δεν ξέρει με ποιους πρέπει να πάει και ποιους πρέπει να αφήσει. Εμείς δεν παίζουμε lego με το πολιτικό σύστημα. Λέω “όχι” σε μια συνεργασία με τους μηχανισμούς, είτε του ΠΑΣΟΚ και του Κινήματος του Γ. Παπανδρέου, λέω “ναι” στη σύμπλευση με τους ανθρώπους της Κεντροαριστεράς. Αυτός ο χώρος έχει πλέον ένα μεγάλο και αξιόπιστο πολιτικό παίκτη, το Ποτάμι.
