Κίνηση υψηλού συμβολισμού που θα αποδώσει καρπούς, ή άλλη μια προσπάθεια που έπεσε στο κενό; Λίγες ώρες μετά την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον αριθμό 10 της Downing Street κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα στα ερωτήματα αυτά.
Της Γεωργίας Αθ. Σκιτζή
Αυτό, όμως που μπορεί να πει είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε το θέμα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα και πάλι στην ατζέντα και μάλιστα σε μια νέα βάση. Αυτή της υψηλής πολιτικής.
Όπως εκτιμάται, το γεγονός ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός σε μια επίσημη επίσκεψη στην χώρα που κρατάει «ομήρους» κομμάτια ενός από τα πιο σπουδαία μνημεία του παγκόσμιου πολιτισμού έθεσε σε τόσο υψηλό επίπεδο το θέμα της επιστροφής τους, αλλάζει τον τρόπο διεκδίκησης.
Το Βρετανικό Μουσείο «παραμερίζεται» και σε προσωπικό επίπεδο ο Έλληνας καλεί τον Βρετανό Πρωθυπουργό, Μπόρις Τζόνσον, να σκεφτεί «έξω από το κουτί» και μάλιστα τον προκαλεί να κάνει, όπως είπε, μια πολύ μεγάλη επίδειξη δημόσιας διπλωματίας βλέποντας το θέμα από άλλη οπτική γωνία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλοντας να δείξει ότι το θέμα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα, ήταν η αιχμή της επίσκεψής του στην Βρετανία, ξεκαθάρισε ότι το αίτημα της Ελλάδας δεν είναι φωτοβολίδα και πως θα στοχεύσει όχι μόνο στον Βρετανό Πρωθυπουργό που είναι και γνωστός για τα φιλελληνικά του αισθήματα, αλλά και στον μέσο Βρετανό πολίτη.
Χαρακτήρισε επίσης το θέμα διμερές, όχι νομικό αλλά πρωτίστως αξιακό και πολιτικό. Πλέον, η μπάλα είναι στην άλλη πλευρά και κανείς δεν ξέρει αν η βρετανική κυβέρνηση θα απαντήσει σε «ζεστό χρόνο» ή αν θα αφήσει να «κρυώσει» το θέμα και στην συνέχεια να κάνει την επόμενή της κίνηση, όποια κι αν είναι αυτή.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάντως, αν κάνει κανείς τον απολογισμό του προηγούμενου 24ωρου στην βρετανική πρωτεύουσα, θα διαπιστώσει ότι από νωρίς το πρωί μέχρι και αργά το βράδυ χρησιμοποίησε κάθε όπλο που έχει στην διάθεσή της η Ελλάδα για να αποδείξει όχι μόνο ότι τα Γλυπτά κλάπηκαν από την Ελλάδα, αλλά και ότι ο χρόνος έχει ωριμάσει για να το παραδεχτούν επιτέλους και οι Βρετανοί.
