Τη βεβαιότητά του για τον σχηματισμό κυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε ο Θοδωρής Κατωπόδης, ένας εκ των νεώτερων υποψήφιων βουλευτών στη Β’ Αθηνών, αναλύοντας το πλάνο της Κουμουνδούρου για να μπει ένα φρένο στο φαινόμενο της «διαρροής εγκεφάλων» και της αθρόας μετανάστευσης νέων επιστημόνων στο εξωτερικό.

Συνέντευξη στο Νίκο Ανδριόπουλο

– Είστε ένας από τους νεώτερους υποψηφίους στις προσεχείς εκλογές του Γενάρη, οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί από πολλούς ως οι κρισιμότερες μετά τη μεταπολίτευση. Είναι οι «φρέσκιες» ιδέες που μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για μία διέξοδο από την κρίση σε βάρος του παλαιοκομματισμού; Και ποιες είναι αυτές;

Πράγματι, είμαι από τους νεότερους υποψήφιους του Συριζα στη Β΄ Αθήνας. Και είναι τιμή μου που εκπροσωπώ στα ψηφοδέλτια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τη νέα γενιά σε αυτές τις εκλογές, που πρόκειται (όπως όλα δείχνουν) να αναδείξουν στην κυβέρνηση τη ριζοσπαστική αριστερά, να δικαιώσουν τα όνειρα και τους αγώνες της νεολαίας στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Γιατί το στοίχημα αυτών των εκλογών δεν είναι μόνο η αλλαγή μιας κυβέρνησης, αλλά η συνολική ρήξη με όλο το προηγούμενο καθεστώς που μας έφερε μέχρι εδώ.

Να είμαστε ξεκάθαροι, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται για να επαναφέρει την πολιτική στο προσκήνιο όταν «νέοι» πολιτικοί σχηματισμοί όπως το Ποτάμι μιλάνε για το τέλος της πολιτικής. Εμείς όμως έχουμε πολιτική θέση: Οι άνθρωποι και οι ανάγκες τους να μη θεωρούνται πια αριθμοί, «σημείο διαπραγμάτευσης με τους δανειστές». Μας έκαναν να αντιλαμβανόμαστε τις στοιχειώδεις ανάγκες μας ως πολυτέλεια. Να πιστεύουμε ότι είναι «ευλογία» ένας νέος άνθρωπος να δουλεύει κι ας παίρνει 400 ευρώ κι ας μην έχει ασφάλιση και ωράριο. Να θεωρούμε ότι το να έχουν φύγει 100.000 νέοι άνθρωποι από τη χώρα είναι ανάπτυξη και πρόοδος. Ε, λοιπόν, όχι. Το δικό μας σχέδιο είναι εκτός της δικής τους λογικής. Το δικό μας σχέδιο έχει στο πυρήνα του τη δημοκρατία και όχι τον αυταρχισμό, έχει στον πυρήνα του την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος και όχι το βόλεμα και την «ρεμούλα», έχει στο πυρήνα του την αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου λαού. Δεν παίρνουμε ως δεδομένη την υποβάθμιση των ζωών μας. Δεν θεωρούμε πολυτέλεια να ζούμε με αξιοπρέπεια και να έχουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε που και πώς θα ζήσουμε. Κι αυτό το συναίσθημα θα είναι κάτι νέο για τη γενιά μας.

– Από το CERN και το σωματίδιο του Θεού στην ελληνική πολιτική σκηνή. Οι περισσότεροι συνομήλικοι σας ωστόσο ακολουθούν την αντίστροφή πορεία με φυγόκεντρες δυνάμεις από την Ελλάδα. Ποια είναι τα πλάνα μίας αυριανής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για να ανακοπεί το κύμα αθρόας μετανάστευσης και σε δεύτερο χρόνο να προαχθεί ο επαναπατρισμός των χιλιάδων νέων επιστημόνων που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα προς εύρεση εργασίας.

Από τις 26 Γενάρη, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, θα θέσει σε εφαρμογή ένα συνολικό πρόγραμμα ανακούφισης όσων πληγώθηκαν περισσότερο και θα αρχίσει να συγκεντρώνει δυνάμεις για ένα δημιουργικό σχέδιο στα χρόνια που έρχονται. Σε αυτό το σχέδιο, ένα μεγάλο τμήμα της δουλειάς θα πέσει στις πλάτες της γενιάς μας. Οι νέοι και οι νέες αυτής της χώρας είμαστε αυτή τη στιγμή το πλέον δυναμικό υποκείμενο για την επόμενη μέρα και τη διαδικασία της ανασυγκρότησης. Είμαστε ένα τεράστιο δυναμικό ανθρώπων με γνώση, ιδέες και διάθεση. Ένα δυναμικό που αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζεται απλώς ως στατιστική για το φαινόμενο της «διαρροής εγκεφάλων», για τα ευρωπαϊκά ρεκόρ που σπάει στην Ελλάδα η ανεργία των νέων, για την αδήλωτη εργασία, κ.ο.κ, ενώ εμείς χρειαζόμαστε εργασία και αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και δημοκρατία. Θέλουμε οξυγόνο.

Μια χώρα γηρασμένη και αφυδατωμένη από τις νεότερες και δημιουργικότερες γενιές της, ήταν μέχρι ώρας το σχέδιο των αντιπάλων μας. Η απάντηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. βρίσκεται ακριβώς στον αντίποδα. Με την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ ασχέτως ηλικίας, της πενθήμερης και οκτάωρης εργασίας, με την κατάργηση των voucher και τον επανασχεδιασμό της διαχείρησης των κονδυλίων ΕΣΠΑ με δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο για τη δημιουργία θέσεων εργασίας με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, με ένα νέο εργατικό δίκαιο που θα αντιστοιχεί στις ανάγκες μας για αξιοπρέπεια, δημοκρατία και συλλογική οργάνωση στους χώρους δουλειάς, με δημοκρατία στην παραγωγή και την εργασία, μέσω της στήριξης αυτοδιαχειριζόμενων και συνεταιριστικών εγχειρημάτων με ευνοϊκότερο θεσμικό και φορολογικό πλαισίο, χωρίς τις λογικές των «δικών μας παιδιών», όπως έκαναν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.

– Ποια κόμματα μπορούν να σταθούν αυριανοί κυβερνητικοί εταίροι του ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που όπως φαίνεται δημοσκοπικά η αυτοδυναμία δύσκολα επιτυγχάνεται;

Αρχικά επιτρέψτε μου να έχω αμφιβολίες για το κατα πόσο οι δημοσκοπήσεις αντιπροσωπεύουν την πραγματική κοινωνική δύναμική του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Και δεν είμαι άδικα καχύποπτος. Θυμάστε τον πόλεμο που είχαμε φάει προεκλογικά το 2012 από μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Επειδή, όμως, σε κάθε περίπτωση το 2015 δεν είναι 2012, είμαι σίγουρος ότι θα καταφέρουμε να είμαστε αυτοδύναμη κυβέρνηση. Γιατί η αυτοδυναμία που διεκδικούμε και θα μας δώσει ο λαός δεν είναι κάποιος εγωιστικός στόχος. Είναι η αυτοδυναμία της δημοκρατίας. Η Αυτοδυναμία στη Διαπραγμάτευση για ένα χρέος που δεν δημιουργήσαμε. Δεν τα φάγαμε μαζί. Δεν θα τα πληρώσουμε μαζί.

Γι’ αυτό μας ενδιαφέρουν περισσότερο από τις πολιτικές οι κοινωνικές συμμαχίες, με τους νέους και τις νέες που παλεύουν μέσα στη χώρα και με όσους παλεύουν μακριά από αυτή, με όσους από εμάς πληγωθήκαμε περισσότερο από τα Μνημόνια, την ανεργία και την αδικία. Οι πολιτικές συμμαχίες μας ενδιαφέρουν πράγματι στο επίπεδο της Ευρώπης. Και εκεί βρίσκουμε πολιτικούς συμμάχους, όπως το Podemos στην Ισπανία ή το Sinn Fein στην Ιρλανδία, που παλεύουν για να σταματήσει η λιτότητα και να νικήσει η δημοκρατία. Ήδη περιμένουμε μέσα στο 2015 της εκλογές σε αυτές τις δύο χώρες!

* Ο Θοδωρής Κατωπόδης είναι υποψήφιος βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στη Β’ Αθήνας. Γεννήθηκε το 1986 στο Βύρωνα, σπούδασε στο Πολυτεχνείο της Πάτρας, όπου υπήρξε ενεργό μέλος των αγώνων για την υπεράσπιση του δημοσίου πανεπιστημίου και του κινήματος κατά της αναθεώρησης του αρ.16. Μέλος της Νεολαίας Συνασπισμού από το 2010 και μετέπειτα της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Έφυγε από την Ελλάδα το 2012 για να εργαστεί στο CERN. Επέστρεψε τον Οκτώβρη του 2014.