«Ο χώρος χρειάζεται μια συνολική ανασυγκρότηση, με νέο μητρώο μελών, από το μηδέν, με νέα ηγεσία και νέες διαδικασίες, ώστε φυσικά και κυρίως να έχει ένα νέο σχέδιο θέσεων. Να μπουν στο τραπέζι όλα αυτά που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία», σημείωσε, αναφερόμενη στο ΠΑΣΟΚ, η πρώην υπουργός Άννα Διαμαντοπούλου.
Όπως ανέφερε σε δηλώσεις της στον Βήμα 99,5, «αυτός ο χώρος, με αυτόν τον τρόπο που προσπαθεί να γίνει το ένα μετά το άλλο βήμα και η αποτυχημένη προσπάθεια, δεν έχει καμία ελπίδα. Γιατί δεν προσφέρει καμία απάντηση από τις νέες ανάγκες και προσφέρει μια ανακύκλωση προσώπων, χωρίς νέες ιδέες. Επαναλαμβάνω, ο χώρος έπρεπε να ανασυγκροτηθεί με τελείως νέα δεδομένα».
Αναφερόμενη στο δημόσιο χρέος και την επαναδιαπραγμάτευσή του, δήλωσε πως «η συζήτηση για το χρέος δεν είναι μια συζήτηση που αφορά τους οικονομολόγους ή τα γραφεία των υπουργών ούτε τους τραπεζίτες. Είναι ένα θέμα καθαρά πολιτικό, γιατί στη χώρα πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις και αλλαγές, αλλά αν δεν λυθεί το θέμα του χρέους, η χώρα θα παραμείνει αναξιόπιστη, με ένα τεράστιο βουνό στους ώμους της. Η αξιοπιστία της όποιας πρότασης εξαρτάται από δύο πράγματα. Το ένα είναι το περιεχόμενο, τι λέμε δηλαδή αν έχουμε μια δική μας πρόταση και το δεύτερο είναι εάν η υποστήριξη αυτής της πρότασης γίνεται σε εθνικό επίπεδο. Να μην έχει δηλαδή σημαία κομματική, αλλά εθνική. Έχουμε επιλέξει τέσσερις προτάσεις αυτή τη στιγμή σε ευρωπαϊκό επίπεδο που είναι από συντηρητικές, όπως των Γερμανών οικονομολόγων που λένε και αυτοί ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι, του Bruegel που είναι ένα σοβαρό ευρωπαϊκό ινστιτούτο ή ακόμη και του Βαρουφάκη με τους αντίστοιχους οικονομολόγους ή του Τράντε που είναι και αυτή από μία αντίστοιχη αριστερή οπτική γωνία. Αυτές οι προτάσεις, κάθε μία, έχουν τη δική τους προσέγγιση, αλλά και κοινά στοιχεία. Είναι στοιχειοθετημένες, αλλά εναλλακτικές.
Δεν είναι ούτε αυτό που λέει η κυβέρνηση ούτε αυτό που λέει η αντιπολίτευση, ότι θα χτυπήσουμε το χέρι. Θα τις στείλουμε στα κόμματα και θα συζητήσουμε. Είναι τέσσερις συν μία προτάσεις, τέσσερις οικονομικές και μία πολιτική. Συναίνεση δεν χτίζεται με το «έλα να σου πω τι θα κάνουμε». Ούτε από την πλευρά της κυβέρνησης μια πρόταση είναι εθνική πρόταση. Δεν γίνεται να λες «έλα να διαπραγματευτούμε ό,τι μας έχουν προτείνει». Χρειάζεται μια δυναμική διαπραγμάτευση και με αλλαγή της πρότασης. Αν υπήρχε μια προοπτική να έρθει στο τραπέζι ο ΣΥΡΙΖΑ για να φτιάξουμε μια διαπραγματευτική πρόταση και όχι το «ελάτε στη διαπραγματευτική ομάδα μας», όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ λέει πως όταν γίνει κυβέρνηση θα συνεργαστούμε με όλους… Αυτά είναι «συναίνεση a la greca». Εμείς καταθέτουμε όλα τα στοιχεία που είναι συζητήσιμα αυτή τη στιγμή σε ευρωπαϊκό επίπεδο και η πρόταση πρέπει να έχει εθνική και όχι κομματική σημαία. Η πρόταση θα παρουσιαζόταν στα 18 κοινοβούλια, ώστε στα κοινοβούλια αυτά να εξηγήσουμε ότι είναι πρόταση κέρδους. Θα μιλήσουμε σ’ αυτά και τα κοινοβούλια αυτά θα έχουν λόγο».
