«Το ΚΚΕ έχει μιλήσει ξεκάθαρα για την ανάγκη να προβλεφθεί νομικά η κοινή άσκηση της γονικής μέριμνας και η συνεννόηση των δύο γονέων στο θέμα της επιμέλειας το οποίο χρειάζεται να έχει στο επίκεντρο τις ανάγκες και το συμφέρον του παιδιού» τόνισε ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στη σημερινή του ομιλία στη Βουλή επί του νομοσχεδίου «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα Οικογενειακού Δικαίου».

Επισήμανε ότι η ανάγκη αυτή προκύπτει και από τις ίδιες τις αντικειμενικές αλλαγές στις συνθήκες εργασίας και ζωής των νέων γονιών, σημειώνοντας «από τα πράγματα επιβάλλεται οι διαζευγμένοι γονείς ή οι γονείς που έχουν αποκτήσει παιδιά εκτός γάμου ή συμφώνου συμβίωσης, να συνεργάζονται καλύτερα μεταξύ τους για τα παιδιά τους». Τόνισε ότι δεν αρκεί μια νομοθετική ρύθμιση για να στηριχθούν οι δύο γονείς στην προσπάθειά τους να ασκήσουν από κοινού την γονική μέριμνα. «Γιατί», όπως εξήγησε, «πέρα από το επίπεδο συμφωνίας, δεν αντιμετωπίζουν όλα τα ζευγάρια, τις ίδιες δυσκολίες στη φροντίδα των παιδιών, ιδιαίτερα μετά από ένα διαζύγιο» καθώς σε αυτό επιδρούν καθοριστικά μια σειρά οικονομικοί και κοινωνικοί παράγοντες. «Πρακτικά, οι εργαζόμενοι και άνεργοι γονείς, συναντούν πρόσθετα εμπόδια στην κατανομή και άσκηση της γονικής μέριμνας» ανέφερε

Ο Δ. Κουτσούμπας είπε οτι η κυβέρνηση προσπαθεί να λύσει αυτό το ζήτημα με «τυπικό-διοικητικό ή δικαστικό τρόπο, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις».

Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δεν λέει λέξη για την ολόπλευρη οικονομική, νομική και κοινωνική στήριξη γονέων και παιδιών, αλλά κάνει «ακόμα πιο ασφυκτική τη ζωή των νέων ζευγαριών, με το αντεργατικό τερατούργημα» που φέρνει και το οποίο «έρχεται να προστεθεί στους προηγούμενους νόμους της εργασιακής ζούγκλας, που ψήφισαν και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ».

Επισήμανε τις δυσκολίες στην γονική μέριμνα και στην εξεύρεση ποιοτικού χρόνου για τις σχέσεις γονεών – παιδιών, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, «η ζωή, μόνιμο τρεχαλητό, κόλαση, με τα «ωράρια λάστιχο» στους τόπους δουλειάς, δεν αποτελούν επιλογές των ίδιων των εργαζομένων. Είναι το αποτέλεσμα των αντεργατικών νόμων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, που τελικά κομματιάζουν την προσωπική, οικογενειακή, κοινωνική ζωή, εξαφανίζουν τον όποιο ελεύθερο χρόνο». «Όμως, η ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή του παιδιού υποβαθμίζεται, όχι μόνο με τη σημερινή βαρβαρότητα, αλλά και με διατάξεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Προσπαθείτε να λύσετε μια υπαρκτή ανάγκη, όπως είναι ο χρόνος επικοινωνίας του παιδιού με τον γονέα που δεν μένει μαζί του, με μαθηματικούς τύπους» πρόσθεσε και έθεσε το ερώτημα: «Πώς θα συμμετέχει ο γονιός που δεν έχει την επιμέλεια, στην καθημερινότητα του παιδιού; Πώς θα ρυθμίζεται ένα τόσο σύνθετο και ευαίσθητο ζήτημα σε τακτή χρονική βάση, όταν υπάρχουν αυτές οι εργασιακές συνθήκες, αυτά τα ωράρια, όταν υπάρχουν αυτές οι συνθήκες ζωής για τους νέους γονείς; Με το κομπιουτεράκι;».

Είπε ακόμα ότι το παρόν νομοσχέδιο – παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς – δεν προστατεύει το συμφέρον του παιδιού «όταν η προσπάθεια των δύο γονιών να «ρυθμίσουν» τις σχέσεις τους με το παιδί αποτελεί ατομική τους υπόθεση, χωρίς καμιά κρατική στήριξη, όταν φορτώνονται όλα τα βάρη της φροντίδας των παιδιών στη γονική μέριμνα, όταν ο δικαστής δεν έχει στη διάθεσή του τη γνωμοδότηση από ειδικούς επιστήμονες, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, παιδοψυχίατρους, από δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες οι οποίες θα μπορούσαν όχι μόνο να συμβάλουν στην απόφαση του δικαστή, αλλά και να παρακολουθούν την εφαρμογή των αποφάσεων κατά τη διάρκειά τους. Με αυτό το πλαίσιο θα μπορούσαν να λειτουργήσουν και τα Οικογενειακά Δικαστήρια». «Πώς προστατεύεται το συμφέρον του παιδιού, όταν στο όνομα της αποσυμφόρησης των δικαστηρίων σπρώχνετε τους γονείς σε ιδιώτες διαμεσολαβητές, αντί να προχωρήσετε σε προσλήψεις δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων;» πρόσθεσε. Είπε ότι το ΚΚΕ έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις και τροπολογίες για την ουσιαστική στήριξη των διαζευγμένων γονιών που περιλαμβάνουν «δωρεάν συμβουλευτικές και άλλες κοινωνικές υπηρεσίες και συγκεκριμένες προτάσεις για την οικονομική στήριξη των διαζευγμένων γονιών, με φοροελαφρύνσεις, με επιδόματα».

Απευθυνόμενος ιδιαίτερα στους εργαζόμενους και άνεργους νέους υπογράμμισε ότι «για να αποκτήσει, όμως, ουσιαστικό περιεχόμενο η ισότιμη συμμετοχή και των δύο γονιών στη φροντίδα των παιδιών τους, απαιτείται να πληρούνται συγκεκριμένες οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις, για να στηριχθεί αυτό που λέμε: “η κοινή άσκηση της γονικής μέριμνας”». «Κι αυτό για να γίνει χρειάζεται οι ίδιοι να διεκδικήσουν τέτοια μέτρα στήριξης. Γιατί οι όποιες αλλαγές στο νομικό πλαίσιο ρύθμισης των σχέσεων γονιών – παιδιών, ιδιαίτερα μετά από ένα διαζύγιο, παραμένουν κενό γράμμα, όταν απουσιάζουν μέτρα οικονομικής και κοινωνικής στήριξης των διαζευγμένων γονιών. Όταν στερούνται και οι δύο γονείς το δικαίωμα στη σταθερή εργασία, στο σταθερό ωράριο με αξιοπρεπές εισόδημα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες» υπογράμμισε.

«Βέβαια, είμαστε 100% σίγουροι, ότι το πραγματικό συμφέρον των παιδιών μας και η ουσιαστική συμβολή μας στη φροντίδα τους, μπορούν να εξασφαλιστούν στα πλαίσια μιας κοινωνίας που η ανάπτυξη έχει κριτήριο το σύνολο των κοινωνικών αναγκών των πολλών και όχι τα ασφυκτικά δεσμά του κέρδους των λίγων. Οι αγωνίες των νέων γονιών μπορούν να βρουν διέξοδο στο συλλογικό αγώνα, για να ξεριζωθεί το αγκάθι της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης. Γιατί αυτό είναι το αγκάθι που ξεσκίζει τις σύγχρονες δυνατότητες, να μπορούμε να ζήσουμε, όπως μας αξίζει τον 21ο αιώνα, κι εμείς και τα παιδιά μας» κατέληξε στην ομιλία του ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ.