«Να δοθεί τέλος στα εκβιαστικά διλήμματα»

«Πρέπει να ψηφιστεί το ΚΚΕ για να έρθει η έμπρακτη απόδειξη του τέλους των ψευδαισθήσεων και η άρνηση των εκβιαστικών διλημμάτων» τονίζει η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ . «Το ΚΚΕ είναι η μοναδική δύναμη αυτή τη στιγμή στη χώρα και από τις ελάχιστες στην Ευρώπη που μίλησε για το μνημόνιο που λέγεται Μάαστριχτ, το συνταγματικό χάρτη των μνημονίων και των άλλων παραμέτρων καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων και των δικαιωμάτων τους».

Η κ. Κανέλλη εκτιμά ότι «η Ευρώπη είναι ξοφλημένη με αποκομμένους τους πολίτες από τα κέντρα λήψης αποφάσεων και επομένως είναι εξαιρετικά κρίσιμο να δείξει κάποιος με την ψήφο του για ποια Ευρώπη μιλάμε. Το ΚΚΕ είναι κατεξοχήν ευρωπαϊκό κόμμα, μιλάει όμως για μια Ευρώπη των λαών. Δεν μιλάει για μια Ευρώπη, όπου η Κομισιόν και η δομή της δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια συγκυβέρνηση μονοπωλιακών ομίλων και συμφερόντων».

Αναφερόμενη στον ρόλο της Γερμανίας, η κ. Κανέλλη τονίζει: «Για να αλλάξει η Γερμανία πρέπει να αλλάξει η Ευρώπη. Η Γερμανία δεν είναι παρά ο εκτελεστικός διευθυντής στο εταιρικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ίσως ο πρόεδρος. Είναι ο εκφραστής της κυρίαρχης τάξης. Συζήτηση για την Ευρώπη χωρίς ταξική πολιτική θεώρηση δεν μπορεί να υπάρξει»

Η βουλευτής του ΚΚΕ σχολιάζοντας το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουν», εκτιμά ότι είναι «εντυπωσιοθηρικό. Είναι η αίσθηση του κερδίζουμε. Είναι η αίσθηση του τζόγου και του ότι μπορεί να προκληθούν εξελίξεις με την εκλογή τεσσάρων ή πέντε παραπανίσιων βουλευτών» …Στις ευρωεκλογές, προσθέτει, παίζεται από κάποιες δυνάμεις «ένα παιχνίδι ψευδαισθήσεων, εγκληματικών εν πολλοίς και εκβιαστικών διλημμάτων που τίθενται, για να χρησιμοποιηθούν οι ευρωεκλογές και οι αυτοδιοικητικές εκλογές, κατά δεύτερη έννοια, για να λυθούν εσωτερικές διαφορές».

Η κ. Κανέλλη επαναλαμβάνει το αίτημα του ΚΚΕ για την καθιέρωση της απλής αναλογικής. «Δεν είναι δυνατόν η Ευρώπη να παίρνει αποφάσεις και στην Ελλάδα να παίρνονται αποφάσεις χωρίς να συζητάμε για την απλή αναλογική. Αυτό ήταν και ανέκαθεν το σημείο συνένωσης αριστερών κομμάτων ή αυτοαποκαλούμενων αριστερών. Γιατί ξεχνιέται; Για το μπόνους; Ξεχνιέται για το μπόνους και μιλάμε πια για πρωτιά, για τον τρόπο με τον οποίο θα αλλάξουμε την Ευρώπη με μπόνους χορηγημένο από το αστικό, καπιταλιστικό, μονοπωλιακό, συμφεροντολογικό σύστημα».

Ερωτηθείσα σε ποιές πολιτικές δυνάμεις απευθύνει το ΚΚΕ την πρότασή του για τη συγκρότησή της λαϊκής συμμαχίας, η βουλευτής του ΚΚΕ τονίζει: «Απευθυνόμαστε σε όλα τα κόμματα, αλλά στη βάση των κομμάτων, όχι στις ηγεσίες τους. Απευθυνόμαστε στην εργατική τάξη που εγκλωβίστηκε στους κλωβούς κομμάτων απροσδιόριστων -όπως το «Ποτάμι»- ή προσδιορισμένων, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ».

Η συνέντευξη της βουλευτού του ΚΚΕ, Λιάνας Κανέλλη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ έχει ως εξής:

-Κυρία Κανέλλη, όλοι κάνουν λόγο για κρίσιμες αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά και κυρίως για τις ευρωεκλογές. Πού, κατά τη γνώμη σας, έγκειται αυτή η κρισιμότητα, αν φυσικά υπάρχει;

-Η κρισιμότητα είναι σε δύο επίπεδα: Πρώτον, είναι οι πραγματικές συνθήκες, είναι μια Ευρώπη ξοφλημένη με αποκομμένους τους πολίτες από τα κέντρα λήψης αποφάσεων και επομένως είναι εξαιρετικά κρίσιμο να δείξει κάποιος με την ψήφο του για ποια Ευρώπη μιλάμε. Για παράδειγμα, το ΚΚΕ είναι κατεξοχήν ευρωπαϊκό κόμμα, μιλάει όμως για μια Ευρώπη των λαών. Δεν μιλάει για μια Ευρώπη, όπου η Κομισιόν και η δομή της δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια συγκυβέρνηση μονοπωλιακών ομίλων και συμφερόντων. Υπό αυτή την έννοια είναι κρίσιμες, αντικειμενικά. Υποκειμενικά, είναι κρίσιμες γιατί παίζεται ένα παιχνίδι ψευδαισθήσεων, εγκληματικών εν πολλοίς και εκβιαστικών διλημμάτων που τίθενται, για να χρησιμοποιηθούν οι ευρωεκλογές και οι αυτοδιοικητικές εκλογές, κατά δεύτερη έννοια, για να λυθούν εσωτερικές διαφορές.

-Πριν πάμε στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο, το ΚΚΕ είναι το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα που τάσσεται υπέρ της εξόδου από το ευρώ και την ευρωζώνη. Τι επιδιώκει;

-Το ΚΚΕ μιλάει για αποδέσμευση, μιλάει για τη συγκέντρωση και τη διαμόρφωση εκείνου του συσχετισμού δύναμης που θα επιτρέπει αυτό να γίνεται σε ένα επίπεδο πραγματικής λαϊκής εξουσίας. Το ΚΚΕ μιλάει για αποδέσμευση από την ΕΕ μέσα από την ενίσχυση εκείνων των δυνάμεων που δεν είναι ψευδώς ευρωσκεπτικιστικές. Το ΚΚΕ δεν είναι ένα ευρωσκεπτικιστικό κόμμα, δεν μπορεί να αθροιστεί με κόμματα και δη ακροδεξιά ή αριστεροειδή ή αριστερίζοντα ή πολυχρωματισμένα που μιλάνε για μια άλλη Ευρώπη με τρόπο φλου. Θα φέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα και σας παρακαλώ πολύ να το κρατήσετε: αυτή τη στιγμή δεν είναι δυνατόν η Ευρώπη να παίρνει αποφάσεις και στην Ελλάδα να παίρνονται αποφάσεις χωρίς να συζητάμε για την απλή αναλογική. Αυτό ήταν και ανέκαθεν το σημείο συνένωσης αριστερών κομμάτων ή αυτοαποκαλούμενων αριστερών. Γιατί ξεχνιέται; Για το μπόνους; Ξεχνιέται για το μπόνους και μιλάμε πια για πρωτιά, για τον τρόπο με τον οποίο θα αλλάξουμε την Ευρώπη με μπόνους χορηγημένο από το αστικό, καπιταλιστικό, μονοπωλιακό, συμφεροντολογικό σύστημα. Δεν είναι αληθές, λοιπόν. Πρέπει να ψηφιστεί το ΚΚΕ για να έρθει η έμπρακτη απόδειξη του τέλους των ψευδαισθήσεων και η άρνηση των εκβιαστικών διλημμάτων. Αρκούν αυτά. Υπάρχει και ένας τρίτος λόγος: το ΚΚΕ είναι η μοναδική δύναμη αυτή τη στιγμή στη χώρα και από τις ελάχιστες στην Ευρώπη που μίλησε για το …μνημόνιο που λέγεται Μάαστριχτ, το συνταγματικό χάρτη των μνημονίων ή των μέτρων ή των όποιων άλλων παραμέτρων καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων και των δικαιωμάτων τους και σήμερα είναι το μόνο το οποίο δικαιώθηκε. Έχει συσσωρευτεί πολλή πείρα για να κάνει κάποιος ή να καμώνεται πως δεν ακούει.

-Θα ήθελα ένα σχόλιο για το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουν». Πόσο ρεαλιστικό είναι αυτό;

-Δεν είναι ρεαλιστικό. Είναι εντυπωσιοθηρικό, για την ακρίβεια. Είναι η αίσθηση του κερδίζουμε. Είναι η αίσθηση του τζόγου και του ότι μπορεί να προκληθούν εξελίξεις με την εκλογή τεσσάρων ή πέντε παραπανίσιων βουλευτών από το ένα κόμμα ή από το άλλο. Αλήθεια, θεωρητικά και με το χέρι στην καρδιά, η Κομισιόν δεν καθορίζει την πολιτική; Πώς μπορεί οι ελπίδες μιας μεγάλης αλλαγής να περιορίζονται στο να πάρεις μία θέση από τις όποιες μέσα σε μια Κομισιόν η οποία έχει προαποφασισμένο το συνταγματικό χάρτη της εξαθλίωσης που λέγεται Μάαστριχτ; Δηλαδή, το να μιλάει κάποιος για αλλαγή στην Ευρώπη χωρίς αλλαγή της μορφής της Ευρώπης, δεν νομίζω ότι συζητιέται στα σοβαρά.

-Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είναι αδύνατο να οδηγήσει σε εθνικές εκλογές, αν, για παράδειγμα, η διαφορά των δύο κομμάτων είναι μεγάλη και με δεδομένο, βέβαια, ότι οι δημοσκοπήσεις δίνουν ένα προβάδισμα στο ΣΥΡΙΖΑ;

-Είναι σαν να με ρωτάτε τώρα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε 4,5%, το σύνθημα ήταν «κατεβείτε όλοι μαζί στις πλατείες, αραία-αραία να φαινόμαστε πολλοί, καμιά σαρανταρέα». Κατέβαζε το ΠΑΜΕ 30.000 και μόλις 2-3.000 που υποστήριζαν το ΣΥΡΙΖΑ και λέγανε να πάμε όλοι μαζί. Μόλις απέκτησε 27% ο ΣΥΡΙΖΑ, κατεβαίνουν 300, άμα δεν βρέχει. Και πάλι το αίτημα είναι το ίδιο. Για ποια αλλαγή μιλάτε; Ποιος μπορεί να επιβάλει εκλογές στη χώρα επειδή η διαφορά θα είναι μεγάλη; Ποιος θα τις επιβάλει; Θα ανεβούν τα συνθήματα, θα ανεβούν οι τόνοι, θα μιλάει κάποιος για μια πορεία και μια πρωτιά πάντοτε με στόχο, σας ξαναλέω, το μπόνους και την εφαρμογή της πολιτικής στα μέτρα του ξεγελάσματος των Ελλήνων πολιτών.

Όταν μιλάτε για ενωμένη Ευρώπη, πρέπει να θυμάστε πόσος είναι ο κατώτερος μισθός σε κάποιες χώρες.. Στη Βουλγαρία για παράδειγμα είναι 125 ευρώ. Μη μιλάμε με όρους ενοποιημένης Ευρώπης όταν η ενοποίηση αφορά μόνο την ενοποίηση της διαχείρισης των συμφερόντων και τις ισορροπίες των συγκρούσεων των μονοπωλίων μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωσης. Αυτή η ΕΕ δεν έχει καμία σχέση με την 9η Μαΐου.

-Ποιός είναι ο ρόλος της Γερμανίας σε αυτή την Ευρώπη; Μπορεί να αλλάξει κάτι στην πολιτική της Γερμανίας;

-Μόνο αν την αλλάξει ο γερμανικός λαός. Όχι επειδή κάποιοι θα συνεννοηθούν. Πόσοι γνωρίζουν ότι στο ενεργειακό επίπεδο η Γερμανία πήρε απόφαση να επιστρέψει στον άνθρακα; Η Γερμανία έχει 96 ευρωβουλευτές, η Ελλάδα 21. Γιατί να πουλήσουμε ψευδαίσθηση στον κόσμο; Για να αλλάξει η Γερμανία πρέπει να αλλάξει η Ευρώπη. Η Γερμανία δεν είναι παρά ο εκτελεστικός διευθυντής στο εταιρικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ίσως ο πρόεδρος. Είναι ο εκφραστής της κυρίαρχης τάξης. Συζήτηση για την Ευρώπη χωρίς ταξική πολιτική θεώρηση δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί αλλιώς δεν θα μπορέσουμε ποτέ τα τρία-τέσσερα εκατομμύρια των Ελλήνων που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας, μαζί τα 12 εκατομμύρια των Γερμανών και τα 6 εκατομμύρια των Άγγλων, τα 4 εκατομμύρια των Γάλλων ανέργων που είναι στην ίδια κατάσταση, να είναι το ίδιο Ευρωπαίοι, το ίδιο αντιστασιακοί, το ίδιο επαναστατικοί. Δεν μπορεί να μιλάει κάποιος με όρους χορηγίας και ανώτερης τάξης για την εξαθλίωση του ευρωπαϊκού προλεταριάτου, που φτιάχτηκε από τα βιαίως φτωχοποιημένα μεσαία στρώματα στην Ευρώπη.

-Το ΚΚΕ προτείνει τη λαϊκή συμμαχία. Σε ποιές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις απευθύνεστε για τη συγκρότησή της;

-Απευθυνόμαστε στους πραγματικά αντιφασίστες, στους εργαζόμενους που έχασαν τη δουλειά τους, στους εργαζόμενους που μέλλουν να χάσουν τη δουλειά τους, στους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς αγρότες, στους μικρομαγαζάτορες, στον πραγματικό κοινωνικό ιστό της Ευρώπης που σήμερα βιώνει το αποτέλεσμα της ΕΕ. Απευθυνόμαστε στους επιστήμονες, στα μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων, τους στρατιωτικούς, στους αστυνομικούς που υπηρετούν ένα σύστημα εν πολλοίς χωρίς να θέλουν, με τον εκβιασμό της μόνιμης και σταθερής υπόδουλης εργασίας. Απευθυνόμαστε δηλαδή σε αυτούς που πρέπει να μαζεύουν τα πτώματα από το Αιγαίο την ίδια ώρα που πρέπει να «κάνουν αέρα» στην ευρωπαϊκή Frontex.

-Και σε επίπεδο κομμάτων;

-Απευθυνόμαστε σε όλα τα κόμματα, αλλά στη βάση των κομμάτων, όχι στις ηγεσίες τους. Απευθυνόμαστε στην εργατική τάξη που εγκλωβίστηκε στους κλωβούς κομμάτων «απροσδιόριστων» -όπως το «Ποτάμι»- ή προσδιορισμένων, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.