Οι μέρες που ζούμε είναι πραγματικά ιστορικές. Η Ελλάδα χάρη στους εξαιρετικούς χειρισμούς του πρωθυπουργού κατάφερε να διεθνοποιήσει το πρόβλημα της τουρκικής προκλητικότητας και ταυτόχρονα να αποκομίσει τεράστια εθνικά οφέλη μεγαλώνοντας την Ελλάδα.
Γράφει η Έλενα Ράπτη
Οι άριστα σχεδιασμένες κινήσεις της εξωτερικής μας πολιτικής έφεραν τη συμφωνία με την Αίγυπτο, τη συμφωνία με την Ιταλία, την επέκταση των χωρικών μας υδάτων προς δυσμάς στα 12 μίλια. Την ίδια στιγμή ακυρώνουν de facto την παράνομη συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης και δημιουργούν ισχυρές συμμαχίες σε ανατολή και δύση που ασφαλώς θα παίξουν σημαντικό ρόλο στις μελλοντικές γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή.
Η επέκταση των χωρικών μας υδάτων νότια της Κρήτης είναι προ των πυλών και το μήνυμα προς όλους είναι ξεκάθαρο: η χώρα μας ασκεί το κυριαρχικό της δικαίωμα παντού και με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο. Το κάνει για πρώτη φορά τόσο τολμηρά και τόσο έξυπνα. Και βεβαίως παραμένει ανοιχτό των θέμα της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στο Αιγαίο.
Η Ελλάδα σταμάτησε επιτέλους να ασκεί πολιτική παρακολουθηματικού χαρακτήρα. Δημιουργεί τετελεσμένα. Κάνει διπλωματία, αλλά έχει και τα πολεμικά της πλοία σε διάταξη μάχης. Έχει αυστηρό τόνο προς όποιον απαιτείται. Δέχεται διάλογο αλλά χωρίς εκβιασμούς. Και έχει στο πλάι της όλη σχεδόν τη διεθνή κοινότητα. Σε όλο αυτό το σκηνικό έχει καταφέρει την πλήρη απομόνωση της Τουρκίας.
Για πρώτη φορά η Τουρκία έχει απέναντί της μια Ελλάδα που κυριαρχεί, που κερδίζει μέτρα, που δε φοβάται. Την απειλή που χρόνια επισείουν οι Τούρκοι για θερμό επεισόδιο πρέπει πλέον να την σκεφτούν δυο και τρεις φορές. Αν ο συνωστισμός των πολεμικών πλοίων στην περιοχή φοβίζει τον διεθνή παράγοντα για ένα πιθανό ατύχημα, ας βάλει την Τουρκία στη θέση της και ας σταματήσει να τη χαϊδεύει.
Την ίδια στιγμή που η Ελλάδα μεγαλώνει, η αξιωματική αντιπολίτευση στην Ελλάδα μικραίνει. Σε πλήρη τρικυμία και σε μια πρωτοφανή επίδειξη ανευθυνότητας μπροστά σε μια τόσο σοβαρή κρίση, που ευτυχώς δεν τη χειρίζεται, καλεί σε ονομαστική ψηφοφορία για την κύρωση της συμφωνίας με την Αίγυπτο, την οποία και η ίδια επεδίωκε και ψηφίζει «παρών»! Δεν έχει άποψη, δεν έχει θέση, απλά δεν ξέρει τι της γίνεται. Δειλή, μοιραία και άβουλη, όπως γράφει και ο ποιητής, ψηφίζει παρούσα, δείχνοντας πόσο απούσα είναι από την Ελλάδα που προχωράει μπροστά και επιβεβαιώνοντας πως είναι εξίσου κακή και στους δύο ρόλους που της έδωσε η δημοκρατία.
