Κλείνει την πόρτα στον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα με απόλυτο τρόπο ο, ως πριν από δέκα ημέρες βουλευτής του, Π. Τατσόπουλος, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν τον ενδιαφέρει να επιστρέψει.

Μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής», ο ανεξάρτητος βουλευτής ομολογεί ότι δέχεται ήδη προτάσεις από άλλα κόμματα, χωρίς όμως προς το παρόν να έχει ο ίδιος αποφασίσει ποιον δρόμο θα ακολουθήσει, καθώς με την ίδια σκληρή κριτική που εκφράζεται για τον ΣΥΡΙΖΑ εκφράζεται και για τα κόμματα της Κεντροαριστεράς, υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά ότι «η κλεψύδρα τους αδειάζει».

– Ποιοι ήταν αυτοί που σας έσπρωξαν στην έξοδο; Ορισμένοι από το περιβάλλον του κ. Τσίπρα ή ορισμένοι «σχολιαστές» του Διαδικτύου και των κοινωνικών δικτύων που το τελευταίο καιρό ζητούσαν την αποπομπή σας;

«Ο συνδυασμός αμφοτέρων. Οι αρουραίοι του Διαδικτύου καλλιέργησαν επί μήνες την εντύπωση ότι είμαι ένας πεμπτοφαλαγγίτης και, την κατάλληλη στιγμή, έδωσαν πάσα σε ορισμένους από το περιβάλλον του Αλέξη. Το ιλαροτραγικό στην όλη ιστορία είναι ότι την κρίσιμη ώρα μου συμπαραστάθηκαν όσοι δεν είχαν τίποτε να αποδείξουν – όπως ο Γλέζος ή ο Λαφαζάνης – και υπερέβαλαν σε ζήλο εναντίον μου κάποιοι από τους εισοδιστές. Βασιλικότεροι του βασιλέως. Το είπα και στον Τσίπρα: “Να προσέχεις τους εισοδιστές. Αν εσύ είσαι ΣΥΡΙΖΑ 90%, αυτοί είναι 220%, όπως πάντα”».

– Ξέρετε, ορισμένοι συνάδελφοί σας υποστηρίζουν ότι λίγο πριν από τις εθνικές εκλογές, θα επιστρέψετε στον ΣΥΡΙΖΑ, διότι αυτό επιθυμεί ο κ. Τσίπρας. Αν σας καλέσει, θα ανταποκριθείτε ή το «γυαλί έχει πια ραγίσει»;

«Θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτή είναι μία συνωμοσιολαγνική ανάγνωση, ιδιαίτερα ευφάνταστη, εξ’ ου και δημοφιλής, όχι μόνο μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στην ίδια την κοινή γνώμη: Τα πάντα είναι προδιαγεγραμμένα και προσυμφωνημένα – σικέ, εν ολίγοις -, οι πολιτικοί μετακινούνται πάνω στη σκακιέρα, βάσει προειλημμένων αποφάσεων, με μηδενικά περιθώρια αιφνιδιασμών ή εκπλήξεων.

Ευτυχώς ή δυστυχώς, τα πράγματα είναι συνήθως περισσότερα πολύπλοκα. Με τον Αλέξη είμαστε φίλοι, όχι όμως τόσο ένθερμοι όσο διαδίδεται και εν πάση περιπτώσει δεν παύει να είναι ο πρόεδρος ενός μεγάλου πολυσυλλεκτικού κόμματος – ίσως του μεγαλύτερου σήμερα στην Ελλάδα. Πρωταρχικό του μέλημα, αν όχι μοναδικό, είναι πώς θα οδηγήσει αυτό το κόμμα στην εξουσία. Στο εν λόγω μέλημα έχω την αίσθηση ότι δεν καταλαμβάνω ούτε το χώρο μίας υποσημείωσης. Αν ζητάτε την αυστηρά προσωπική μου εκτίμηση, το γυαλί δεν έχει απλώς ραγίσει. Το γυαλί έχει σπάσει».