«Ζούμε όλοι την πρωτόγνωρη απειλή ενός αόρατου εχθρού που εξαπλώνεται με μεγάλη ταχύτητα παντού. Μπήκαν στη ζωή μας έννοιες και συνήθειες που ούτε καν φανταζόμασταν.
Γράφει η Έλενα Ράπτη
Ανοίγουμε την τηλεόραση και μετράμε κρούσματα και θανάτους, ελπίζοντας σε κάθε ενημέρωση να είναι λιγότερα, να αρχίσει η κάθοδος στους ρυθμούς μετάδοσης, περισσότεροι άνθρωποι να γίνονται καλά, να είναι κενή η λίστα των θυμάτων.
Η παραμονή μας στο σπίτι είναι το ύψιστο όπλο μάχης κατά του ιού. Η κύρια συνθήκη που του αφαιρεί το χώρο να μεταδίδεται και να μολύνει. Είναι ένα όπλο διαθέσιμο στη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων. Και πρέπει να είμαστε ευτυχείς όσοι το έχουμε. Γιατί υπάρχουν και αυτοί που δεν το έχουν.
Οι χιλιάδες γιατροί και νοσηλευτές μας, που δίνουν καθημερινή μάχη για τη ζωή των ασθενών σε ένα περιβάλλον υψηλής έκθεσης στον ιό, μετρώντας σε πολλές χώρες δεκάδες απώλειες. Οι ένοπλες δυνάμεις μας που έχουν κάνει ένα ανθρώπινο τείχος και αποκρούουν δεκάδες καθημερινές απόπειρες παραβίασης των συνόρων μας στον Έβρο, αντιμέτωποι και με τον ιό και με την τουρκική προκλητικότητα. Στην αστυνομία μας που βρίσκεται πραγματικά παντού στη δική της μάχη για τον περιορισμό του ιού. Το προσωπικό της καθαριότητας που εργάζεται καθημερινά σε πολύ δύσκολες συνθήκες για να έχουμε καθαρές πόλεις και γειτονιές. Οι εργαζόμενοι στα καταστήματα τροφίμων και τα super markets που έχουν υψηλό κίνδυνο μόλυνσης από την καθημερινή επαφή με χιλιάδες ανθρώπους. Το προσωπικό των φαρμακείων που είναι κοντά στους πολλούς συμπολίτες μας που χρειάζονται φάρμακα. Οι υπάλληλοι των υπηρεσιών του δημοσίου και των δήμων που λειτουργούν και ανταποκρίνονται χάρη στην προσφορά τους.
Όλοι όσοι βρίσκονται εκεί έξω, για να μπορούμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι να μένουμε σπίτι. Σε όλους αυτούς θέλω να κάνω μια αναφορά και μια υπόκλιση ευγνωμοσύνης. Γιατί μαζί με τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, είναι σήμερα η πρώτη γραμμή της Ελλάδας.
