Σε ανάληψη ευθύνης για την επίθεση στο πολιτικό γραφείο της Έλενας Ράπτη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης προχώρησαν αναρχικοί με κείμενο τους στο Indymedia.
Στην ανακοίνωση ξεκαθαρίζεται ότι ο λόγος της επίθεσης ήταν να να τη στοχοποιήσουν ως άμεσο εκφραστή της κυβερνητικής πολιτικής «νόμου και τάξης».
Να σημειωθεί ότι άγνωστοι στη διάρκεια του περασμένου Σαββατοκύριακου πέταξαν μπογιές και έγραψαν συνθήματα στην είσοδο του γραφείου, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή της Καμάρας στο κέντρο της πόλης.
Ολόκληρη η ανακοίνωση ανάληψης ευθύνης
Άγνωστοι στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου πέταξαν μπογιές και έγραψαν συνθήματα στην είσοδο του γραφείου, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή της Καμάρας στο κέντρο της πόλης.
Επιλέξαμε να επιτεθούμε με μπογιές στο γραφείο της βουλευτή της ΝΔ Ε. Ράπτη, θέλοντας να τη στοχοποίησουμε ως άμεσο εκφραστή της κυβερνητικής πολιτικής «νόμου και τάξης». Η δράση αυτή αποτελεί μια ένδειξη αλληλεγγύης σε όσους/ες πλήττονται από την κρατική καταστολή, αλλά και στους απειλούμενους κατειλημμένους χώρους.
Τους τελευταίους μήνες, η νέα κυβέρνηση προσπαθεί να εδραιώσει το δόγμα τάξη – ασφάλεια, μέσα σε ένα γενικεύμενοκλίμα επιτήρησης, ελέγχου και καταστολής οποιασδήποτε δράσης ή ιδέας παρεκκλίνει από τα όρια της αστικής νομιμότητας.
Οι παρακολουθήσεις συντρόφων από ασφαλίτες,μέσω καμερών ή συστημάτων εντοπισμού, οι προληπτικές συλλήψεις πριν από πορείες, οι έφοδοι σε σπίτια υπό το πρόσχημα ερευνών, τα “ανώνυμα” τηλεφωνήματα και η καθολική μπατσοκρατία τόσο σε καθημερινό επίπεδο εντός των μητροπόλεων όσο και σε συγκεντρώσεις και πορείες συνθέτουν ένα δυστοπικόσκηνικό επιβολής φόβου, το οποίο επιχειρείται να κανονικοποιηθεί με “νύχια και με δόντια”.
Έτσι, εν όψει της 11ης επετείου της κρατικής δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου, ο Υπ.Προ.Πο Χρυσοχοϊδης, ανακοίνωσε το περίφημο τελεσίγραφο περί εκκένωσης όλων των κατειλημμένων χώρων, δίνοντας διορία 15ημερών,με προκαθορισμένη ημερομήνια λήξης την 6η Δεκέμβρη.Η καταστολή και εν γένει τέτοιου τύπου δόγματα δεν εφευρέθηκαν από τη ΝΔ, προϋπήρχαν με διάφορα προσωπεία και τακτικές, που εφαρμόζονταν από κάθε κυβέρνηση.
Άλλωστε, το κράτος έχει συνέχειακαι ανέκαθεν είχε στην πολιτική του ατζέντα την καταστολή αναρχικών και αγωνιστών που ήταν, είναι και θα είναι κίνδυνος για την ίδια του την ύπαρξη.Όσο και αν η εξουσία προσπαθεί να θέσει τον κόσμο του αγώνα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και να τον φοβίσει τόσο εμείς από την μεριά μας, θα οργανώνουμε την οργή και την επίθεση μας, με αμείλικτη ένταση.
