Υπήρχε κάποτε ένα κριτήριο για κάθε εκλογική αναμέτρηση που δεν έσφαλλε ποτέ: οι συγκεντρώσεις πριν από κάθε εκλογική μάχη.
Ειδικά αν μιλάμε για τη δεκαετία του 1980, που ο δικομματισμός και η πόλωση άγγιξαν νέο ιστορικό υψηλό, τότε οι γιγαντιαίες προεκλογικές ομιλίες φανέρωναν όχι μόνο τη δυναμική του κόμματος, αλλά και τη διάσταση του διαφαινόμενου θριάμβου.
Όσοι τα έζησαν, τα θυμούνται καλά. Τα εκατοντάδες πούλμαν, το κυκλοφοριακό χάος, τις ντουντούκες, τα πελώρια πανό και την παλλαϊκή κινητοποίηση.
Πράγματα που σφράγισαν την πρόσφατη πολιτική ιστορία του τόπου μας, σε εποχές που Ανδρέας Παπανδρέου και Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τα έδιναν κυριολεκτικά όλα.
Και η μάχη της μαρκίζας του 1985 παραμένει εδώ ορόσημο. Τον χορό άνοιξε ο Ανδρέας στη Θεσσαλονίκη στα τέλη Μαΐου, μια ανάσα πριν από τις εκλογές της 2ας Ιουνίου.
«Ποτέ στην πολιτική μου ζωή δεν είδα τέτοια συγκέντρωση», μονολογούσε ακόμα και ο ίδιος ο Παπανδρέου για την κοσμοπλημμύρα. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των παρευρισκομένων ποικίλλουν και έχουν κομματικό πρόσημο, όλες πάντως μιλούσαν για περισσότερους από 1 εκατ. ανθρώπους.
Το γάντι σήκωσε μετά η Νέα Δημοκρατία, που πλημμύρισε το Σύνταγμα απαντώντας στη λαοθάλασσα του ΠΑΣΟΚ. Τα προγνωστικά ήρθαν σε αμηχανία, η γαλάζια πανστρατιά ήταν εξίσου ογκώδης με την πράσινη.
Αμφότερες ήταν οι μεγαλύτερες προεκλογικές συγκεντρώσεις μετά τη Μεταπολίτευση.
Κι ενώ δεν είναι σαφές ποιος κέρδισε στην πλατεία, ο Μητσοτάκης κατάφερε να κινητοποιήσει πάνω από 1 εκατ. ψηφοφόρους, πυροδοτώντας τη μεγαλύτερη στα χρονικά της Νέας Δημοκρατίας συγκέντρωση.
Όσο για τα αποτελέσματα των εκλογών, κέρδισε τελικά ο Ανδρέας με 45,82% (2.916.450 ψήφοι), αφήνοντας τον πολιτικό του αντίπαλο στο 40,85% (2.599.949 ψήφοι)…
