«Γυναίκες – θύματα του “trafficking” χρησιμοποιούνται στη χώρα μας από κυκλώματα ως δότριες ωαρίων», αναφέρουν σε ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή τέσσερις βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, ζητώντας να πληροφορηθούν προς τους συναρμόδιους υπουργούς ποιες δράσεις είτε βρίσκονται σε εξέλιξη είτε πρόκειται να ξεδιπλωθούν στην Ελλάδα για την καταπολέμηση του γενικότερου φαινομένου που αφορά στην εμπορία ανθρώπων για σεξουαλικούς η άλλους σκοπούς.
Οι γυναίκες αυτές «υπόκεινται ορμονοθεραπεία και αφαίρεση ωαρίων με βλαβερές συνέπειες για την υγεία τους. Σχετικά έχουμε καταθέσει ερώτηση προς το υπουργείο Υγείας, αλλά δεν λάβαμε απάντηση», επισημαίνουν στο κείμενο της ερώτησής του οι βουλευτές Γιαννακάκη Μαρία, Μάρκου Κατερίνα, Πανούσης Γιάννης και Ρεπούση Μαρία.
Όπως σημειώνουν, «ο όρος trafficking, όπως έχει επικρατήσει παγκοσμίως, υποδηλώνει το κοινωνικό φαινόμενο της διεθνικής σωματεμπορίας και αφορά στη στρατολόγηση, μεταφορά, μετακίνηση, εγκατάσταση ή παραλαβή προσώπων, μέσω απειλής, ή χρήσης βίας, ή άλλων μορφών εξαναγκασμού, της απαγωγής, του δόλου, της εξαπάτησης, της κατάχρησης της δύναμης, της κατάχρησης μιας τρωτής ή ευάλωτης θέσης, της προσφοράς ή της αποδοχής οικονομικού ή άλλου οφέλους για την επίτευξη της σύμφωνης γνώμης ενός προσώπου, το οποίο ασκεί έλεγχο ή εξουσία επί άλλου προσώπου για τον σκοπό της εκμετάλλευσης»
Τονίζουν δε πως «η θέσπιση, ωστόσο ειδικού νομοθετικού πλαισίου (3064/2002 και 3500/2006) για την αντιμετώπιση του φαινομένου δεν περιόρισε την εξάπλωσή του και η κατάσταση, σήμερα στην Ελλάδα, δεν έχει διαφοροποιηθεί ως προς το μέγεθος και την έκταση της παράνομης διακίνησης και εμπορίας γυναικών. Να σημειωθεί ότι τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας δείχνουν ότι στην Ελλάδα μόνο 100 με 200 γυναίκες αναγνωρίζονται κάθε χρόνο ως θύματα εμπορίας».
Στο κείμενο της ερώτησης παρατίθεται και η εκτίμηση ότι ότι στην Ελλάδα τα θύματα του «trafficking» υπολογίζονται περίπου στις 20.000 – 25.000, με το 80% αυτών να είναι αλλοδαπές γυναίκες.
Αναφέρεται επίσης ότι «σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμάται ότι στην Ελλάδα μέχρι το 2002 είχαν αφιχθεί μέσω της διακίνησης συνολικά 17.000 αλλοδαπές γυναίκες με βασικό κορμό του διακινούμενου πληθυσμού να απαρτίζεται από Ρωσίδες, Ουκρανές, Ρουμάνες, Νιγηριανές κ.λπ. Από τις αρχές του 1990 μέχρι σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των εκδιδόμενων γυναικών προέρχονται από την Ρωσία, Ουκρανία, Αλβανία, Βουλγαρία, Μολδαβία, αλλά και από χώρες της Αφρικής π.χ. Νιγηρία. Από το 2002 μέχρι και σήμερα η πολυεθνικότητα των εξαναγκαστικά εκδιδόμενων εξακολουθεί να αυξάνεται».
Οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ σημειώνουν ως «αξιοσημείωτο» το ότι «από τις 16.5.2005 η χώρα μας δεν έχει επικυρώσει την ευρωπαϊκή σύμβαση για την προστασία των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων, παρότι αποτελεί το πανευρωπαϊκής ισχύος νομικό εργαλείο, για την προστασία των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους».
Οι βουλευτές ζητούν να πληροφορηθούν:
– Στο πλαίσιο συνεργασίας των συναρμόδιων υπουργείων, σε ποιες ενέργειες έχουν προβεί ή προτίθενται να προβούν για τον συντονισμό δράσεων αναφορικά με την καταπολέμηση του «trafficking» στη χώρα μας;
– Στο πλαίσιο του Εθνικού Προγράμματος για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών 2009-2013, ποιες κοινωνικές δομές υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας (συμβουλευτικά κέντρα, ξενώνες, δρομολόγηση εκστρατειών ενημέρωσης για το ευρύ κοινό) που αφορούν στην αντιμετώπιση της εμπορίας γυναικών;
– Ποια μέτρα προτίθενται να λάβουν, ώστε να υπάρξει μητρώο δοτριών και ληπτριών για την αποφυγή εμπορίας ωαρίων γυναικών θυμάτων του «trafficking» στη χώρα μας;
– Ποια τα επίσημα στατιστικά στοιχεία σχετικά με την εμπορία γυναικών στη χώρα μας;
– Για ποιους λόγους δεν έχει επικυρωθεί η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων από την Ελλάδα; Προτίθενται να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για την επικύρωσή της;
