Τι αναφέρει το πόρισμα του ΣΥΡΙΖΑ για το ΚΕΕΛΠΝΟ

Η υπόθεση του ΚΕΕΛΠΝΟ αναβιώνει μέσα από τις 158 σελίδες του πορίσματος των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που μετέχουν στην εξεταστική επιτροπή. Τα κυριότερα σημεία του πορίσματος αυτού παρουσιάζει το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Εκατόν πενήντα οκτώ σελίδες, αλλά με ένα βασικό -πολιτικό- πρωταγωνιστή, το σημερινό αντιπρόεδρο της ΝΔ και διατελέσαντα υπουργό Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη, σύμφωνα πάντα με την προσέγγιση του κυβερνώντος κόμματος.

Με σεβασμό στο τεκμήριο της αθωότητας -όπως οι υπογράφοντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαιώνουν στο πόρισμά τους- η πλειοψηφία της επιτροπής σημειώνει ότι «το σύνολο των νομικών σκέψεων που αφορούν τόσο το κεφάλαιο της ευθύνης του Α. Γεωργιάδη» -μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία που συνέλεξε η επιτροπή- «θα αποσταλεί στην Δικαιοσύνη, προκειμένου αυτή, με τα μέσα, τα νομικά και ερευνητικά εργαλεία, τις μεθόδους και της δυνατότητες που έχει από το νόμο, διαθέτει τη γνώση και την εμπειρία να προβεί σε περαιτέρω έλεγχο για το αν όλες οι παραπάνω διαπιστώσεις μας συγκροτούν τις ‘επαρκείς (αποχρώσες) ενδείξεις’, και σε περίπτωση κατάφασής τους να ασκήσει ποινικές διώξεις, εξειδικεύοντας τα αδικήματα και εξατομικεύοντας τις ευθύνες».

Για την υπόθεση των διοικητικών υπαλλήλων του ΚΕΕΛΠΝΟ που απασχολούνταν στο γραφείο του κ. Γεωργιάδη, το πόρισμα θέτει το ερώτημα, «αφού τους είχε ανάγκη για το γραφείο του γιατί δεν τους προσλάμβανε απευθείας ο ίδιος και το υπουργείο του και να τους πληρώνει επίσης ο ίδιος, και γιατί έπρεπε να προσληφθούν και να πληρωθούν από το ΚΕΕΛΠΝΟ, ενώ χωρίς να εργαστούν ποτέ και σε καμία δομή και υπηρεσία του ΚΕΕΛΠΝΟ πήγαν κατ’ ευθείαν στο γραφείο του; Αυτό δεν αποκαλύπτει το φαινόμενο που η μεν Κρεμαστινού στην Επιτροπή αποκάλεσε ‘μακρύ χέρι του Υπουργού’, ο δε Παπαδημητρίου ομολόγησε ότι ακριβώς αυτή η φάμπρικα και το κόλπο να προσλαμβάνει και να πληρώνει το ΚΕΕΛΠΝΟ και οι προσληφθέντες να πηγαίνουν κατ’ ευθείαν στο Υπουργείο και στο γραφείο του Υπουργού Υγείας αποτελούσαν by pass, δηλαδή ‘παράκαμψη’ της νομιμότητας;», είναι τα ερωτήματα της πλειοψηφίας.

Στο σημείο αυτό, το πόρισμα θέτει θέμα «για την τέλεση του αδικήματος της ηθικής αυτουργίας σε όλα τα αδικήματα σε βάρος των διοικητικών υπαλλήλων».

Ενώ για το μείζον ερώτημα της παραγραφής, οι βουλευτές της πλειοψηφίας καταθέτουν την πολιτική και νομική θέση ότι «για τα κοινά ποινικά αδικήματα της κακουργηματικής πλαστογραφίας και ψευδούς βεβαίωσης δεν μπορούν να θεωρηθούν ‘υπουργικά αδικήματα’ που έχουν τελεστεί ‘κατά την άσκηση των υπουργικών καθηκόντων’, αλλά ‘επ’ ευκαιρία αυτών’, και κατά συνέπεια δεν έχουν υποπέσει στην παραγραφή της παρ. 3 του άρθρου 86 του Συντάγματος. Δηλαδή για τα αδικήματα αυτά, πλην της απιστίας που είναι το κατ’ εξοχήν υπουργικό αδίκημα, δεν μπορεί να ισχύσει η σύντομη παραγραφή λόγω της παρέλευσης δύο τακτικών συνόδων της Βουλής, που πράγματι έχουν παρέλθει μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα αποκλειστικά αρμόδια για την άσκηση της ποινικής δίωξης δεν είναι αρμόδια η Βουλή, αλλά η τακτική ποινική δικαιοσύνη», ενώ «όσον αφορά τα αδικήματα που φέρονται να έχουν τελεστεί το 2015 και μετά δεν τίθεται κανένα ζήτημα».

Άλλα, επιμέρους κεφάλαια της λειτουργίας του ΚΕΕΛΠΝΟ -που δεν σχετίζονται όλα με την υπουργική θητεία Γεωργιάδη- είναι τα εξής:

1. Αγορά κτηρίου για το ΚΕΕΛΠΝΟ, κατά το έτος 2008

Στο κεφάλαιο αυτό οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζουν ότι «προθεσμία υποβολής προσφορών ορίστηκε, βάσει του άρθρου 7 της Πρόσκλησης, η 23-4-2008 (Μ. Τετάρτη), χρονικό διάστημα εξαιρετικά σύντομο, ιδιαιτέρως εάν υπολογίσουμε ότι 17-4-2008 ήταν ημέρα Πέμπτη, η Πρόσκληση προφανώς δημοσιεύτηκε την επομένη, Παρασκευή 18-4-2008 (ή και τη Δευτέρα, 21-4-2008) και οι ενδιαφερόμενοι είχαν στη διάθεσή τους μόλις πέντε ημέρες (μεσολαβούντος Σαββατοκύριακου) ή στην περίπτωση της δημοσίευσης τη Δευτέρα 21-4, μόλις δύο ημέρες για μία Πρόσκληση τέτοιας αξίας (11 εκ. ευρώ)».

Κατά την άποψη των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, η προκήρυξη ήταν φωτογραφική και κατ’ ουσίαν, μόνο το όνομα του ιδιοκτήτη του κτηρίου έλειπε από αυτήν.

«Η επιλεγείσα διαδικασία για την αγορά του κατά το έτος 2008 στο σύνολό της δεν ήταν σύννομη. Η διαδικασία έπασχε τόσο ως προς την Προκήρυξη (φωτογραφικού χαρακτήρα, ελάχιστο χρονικό όριο υποβολής προσφορών κλπ, με αποτέλεσμα να προσέλθει ένας μόνο ενδιαφερόμενος), όσο και ως προς την απουσία νόμιμης εκτίμησης, η οποία και οδήγησε στο υπερβολικό τίμημα των 11 εκατ. ευρώ πλέον ΦΠΑ (με αντικειμενική αξία μόλις 3 εκατ. ευρώ)», σημειώνεται στο πόρισμα, που θέτει και μερικούς ακόμη προβληματισμούς:

«Το ζήτημα είναι εάν υπάρχει ελάττωση της δημόσιας περιουσίας ή διακινδύνευσή της, και φυσικά αν υπάρχει γνώση των εμπλεκομένων για την ελάττωση ή διακινδύνευση αυτή. Και σε περίπτωση κατάφασής τους τότε αναφύεται ζήτημα ευθύνης, εκτός της πολιτικής, και ποινικής όλων όσοι χειρίστηκαν την υπόθεση αυτή, ώστε να είναι αναγκαίο να διερευνηθεί εάν στοιχειοθετείται αντικειμενικά και υποκειμενικά το αδίκημα της απιστίας, έστω και σε επίπεδο πιθανολόγησης, αναγκαίας και ικανής στο στάδιο της εξέτασης του ζητήματος από την Επιτροπή μας, ώστε να ζητηθεί η περαιτέρω διερεύνηση των Εισαγγελικών και Δικαστικών Αρχών, για να διαπιστωθεί εάν έχει διαπραχθεί ή όχι το αδίκημα αυτό, βάσει αναγκαίων (επαρκών) ενδείξεων».

2. Δάνειο των 225.000.000 ευρώ που σχετίζεται με την αγορά εμβολίων και αντιϊκών φαρμάκων

Εδώ, οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος υποστηρίζουν ότι «η παραγγελία π.χ. ενός εκατομμυρίου δόσεων εμβολίων, θα οδηγούσε σε νέα παραγγελία ακόμη ενός εκατομμυρίου δόσεων, μόνον όταν είχαν εξαντληθεί οι πρώτες πεντακόσιες ή οκτακόσιες χιλιάδες δόσεις. Αντίθετα, η απόφαση που ελήφθη από τον Υπουργό Υγείας μετά από εισήγηση και σχετική απόφαση των υπευθύνων του ΚΕΕΛΠΝΟ (Πρόεδρο, Δ.Σ., Διευθυντή), για αθρόα παραγγελία 16 εκατ. εμβολίων και αντίστοιχο υπέρογκο δανεισμό, ζημίωσε τα Δημόσια Οικονομικά με πρόφαση την προστασία της Δημόσιας Υγείας», υπενθυμίζουν δε, ότι τελικά εμβολιάστηκαν μόλις 300.000 συμπολίτες μας.

3. Αγορά θερμικών καμερών

«Το συνολικό κόστος αγοράς (ύψους 5.200.000 ευρώ) και χρήσης (ύψους 2.500.000 ευρώ για τρεις μήνες) των θερμικών καμερών έγινε χωρίς υπογραφή σύμβασης, γεγονός που μπορεί να στοιχειοθετήσει σοβαρές ευθύνες, πολιτικές και, ενδεχομένως, ποινικές. Η ανάθεση στην εταιρεία (που ήδη εκτελούσε οικοδομικές εργασίες στο κτήριο του ΚΕΕΛΠΝΟ!!!) έγινε με εξωφρενικά ταχύ τρόπο, μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, χωρίς να γίνει ποτέ έρευνα αγοράς για την προμήθεια των καμερών. Η τελική τιμή των θερμικών καμερών ήταν αδικαιολόγητα υψηλή», εκτιμούν οι υπογράφοντες βουλευτές.

4. Αντικαρκινικός έρανος

Στο θέμα αυτό τίθενται ερωτήματα, όπως:

«-Πράγματι το συνολικό ποσό του αντικαρκινικού εράνου ανερχόταν στο ύψος των 6.500.000 ευρώ;

-Διατέθηκαν πράγματι και από ποια απολογιστικά στοιχεία αποδεικνύεται ότι διατέθηκαν τα ποσά των 2.000.000 και 1.500.000 ευρώ για το Εθνικό Αρχείο Νεοπλασιών και για εκστρατεία ενημέρωσης κατά του καρκίνου αντίστοιχα;

-Ακόμα και αν αληθεύει ότι πράγματι τα ποσά αυτά διατέθηκαν βάσει του αρχικού σχεδιασμού και σκοπού -κάτι που μένει να αποδειχθεί-, τι απέγινε το υπόλοιπο ποσό των 810.000 ευρώ» (υπήρχε και αδιάθετο υπόλοιπο 2.190.000 ευρώ).

Στο «δια ταύτα», «και για την υπόθεση αυτή πρέπει να γίνει περαιτέρω διερεύνηση από την ποινική δικαιοσύνη, προς την οποία θα αποστείλουμε κάθε αποδεικτικό μέσο που έχουμε στη διάθεσή μας (πρακτικά και έγγραφα), δεχόμενοι ότι τα παραπάνω ερωτήματα στηρίζονται σε πραγματικά περιστατικά που συγκροτούν την έννοια των «ενδείξεων», και αυτές πρέπει να υποβληθούν στην έρευνα και εκτίμηση της δικαιοσύνης».

5. Σύμβαση ΚΕΕΛΠΝΟ- ΟΚΑΝΑ

Πρόδηλες οι πολιτικές ευθύνες, υπό διερεύνηση οι ποινικές, υποστηρίζεται στο πόρισμα.

6. Έρευνα πραγματογνωμόνων για το έλλειμμα στο ΚΕΕΛΠΝΟ

Το προκύπτον υπόλοιπο ανέρχεται στα 89 εκατ. ευρώ, με την πλειοψηφία της εξεταστικής να θέτει ένα ακόμη ερώτημα: «Ειδικά όμως για τους απολογισμούς της περιόδου 2010-2014 στους οποίους εμφανίζονται αρνητικές διαφορές 89.000.000 ευρώ, ανακύπτει το ερώτημα, γιατί οι αρμόδιοι και του ΚΕΕΛΠΝΟ και του Υπουργού Υγείας, που είχε από το νόμο την εποπτεία του και είχαν πλήρη εικόνα των Απολογισμών αυτών, δεν έκαναν ούτε το ελάχιστο, δηλαδή να ζητήσουν είτε πλήρη και σε βάθος έρευνα, είτε εξηγήσεις από τους αρμόδιους του ΚΕΕΛΠΝΟ που είχαν την ευθύνη της διαχείρισης και της σύνταξης των Απολογισμών».

7. Διαφημιστική δαπάνη

«Η μια δυσλειτουργία συνίσταται στην πληρωμή ποσών σε συγκεκριμένα έντυπα, ιστοσελίδες, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς ελάχιστης ή μηδενικής επισκεψιμότητας, με ύποπτα ταχείς και εξαιρετικά πρόχειρες διαδικασίες, χωρίς να έχει προηγηθεί πρόσκληση ενδιαφέροντος εκ μέρους του ΚΕΕΛΠΝΟ- τα εν λόγω ποσά ήταν μικρού ύψους αλλά επαναλαμβάνονταν σταθερά, φτάνοντας αθροιστικά σε μεγάλο ποσό που διαμοιραζόταν κατά κύριο λόγο στους ίδιους μιντιακούς ομίλους (…)Η δεύτερη δυσλειτουργία αφορά την απευθείας ανάθεση διαφημιστικών εκστρατειών σε συγκεκριμένα διαφημιστικά γραφεία».

Ένα χωριστό υπο-κεφάλαιο είναι αυτό της διοργάνωσης του E-HEALTH 2014: «Στο πλαίσιο της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) οργανωνόταν, κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (DG CONNECT) σε συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας της χώρας που έχει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνέδριο για τις πληροφοριακές εφαρμογές στον χώρο της υγείας με τον τίτλο «e-health week» από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Healthcare Information and Management Systems Society (συνοπτικά HIMSS).

Το 2014, το Υπουργείο Υγείας, στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είχε την υποχρέωση να διοργανώσει το αντίστοιχο συνέδριο e- Health (…) Ο τότε Υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης επέλεξε να μην απευθυνθεί στην εταιρεία HIMSS, όπως έκαναν όλα τα άλλα κράτη της Ε.Ε. αλλά με τη ‘γνωστή’ μέθοδο ‘by pass’ (που έχουμε συναντήσει σε πληθώρα περιπτώσεων κατά τη διάρκεια των εργασιών της εξεταστικής επιτροπής) χρησιμοποίησε το ‘μακρύ χέρι’ του Υπουργείου Υγείας, το ΚΕΕΛΠΝΟ», αναφέρεται στο πόρισμα.

«Με την Υπουργική Απόφαση αριθμ. πρωτ. 763/30-12-2013 (ΑΔΑ:ΒΙ6ΑΘ-Φ07) ο τότε Υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης ανέθεσε την υλοποίηση της διαχείρισης της εκδήλωσης του «e- Health Forum» στο ΚΕΕΛΠΝΟ. Έτσι ενώ θα μπορούσε κάλλιστα το ίδιο Υπουργείο Υγείας να οργανώσει και να φέρει εις πέρας την συγκεκριμένη δράση, προτιμήθηκε το ΚΕΕΛΠΝΟ, ούτως ώστε να παρακαμφθούν οι διαδικασίες των δημόσιων συμβάσεων καθώς το πόσο ήταν άνω των 230.000 € και αναγκαστικά χρειαζόταν ανοιχτός διεθνής διαγωνισμός, και να υλοποιηθεί η ευρωπαϊκή δράση με τη μορφή της απευθείας ανάθεσης, διαδικασία που ‘προτιμούσε’ κατά κόρον το ΚΕΕΛΠΝΟ κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας».

Εν κατακλείδι, «προτιμήθηκαν οι διαδικασίες των απευθείας αναθέσεων με τελικό ευνοούμενο την εταιρεία Mindwork η οποία στην ελεγχόμενη περίοδο είχε αναλάβει σειρά έργων από το ΚΕΕΛΠΝΟ. Η εν λόγω εταιρία ανήκει ή είναι συμφερόντων της κ. Νικολοπούλου- Στουρνάρα», αναφέρεται σχετικώς ενώ επί παραδείγματι «ένα τριήμερο συνέδριο κόστισε 582.864,19 ευρώ, χωρίς να γίνει ανοιχτός διεθνής διαγωνισμός», σύμφωνα πάντα με την πλειοψηφία. Στα ερωτήματα που προκύπτουν, «τις απαντήσεις θα τις δώσει η δικαιοσύνη», σημειώνεται στο εν λόγω κεφάλαιο.