«Θα κάνω το καθήκον μου και θα το κάνω όπως πρέπει». Με τη φράση αυτή ο Γιώργος Παπανδρέου έκλεισε την πρωτολογία του στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, χωρίς, πάντως, να «ανοίξει τα χαρτιά του» για το τι ακριβώς προτίθεται να κάνει.
Ξεκαθάρισε πάντως, ότι η πρωθυπουργία και η προεδρία του ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός για τον ίδιο, αλλά και ότι δεν επιθυμεί να είναι το εξιλαστήριο θύμα μιας κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στη χώρα τα τελευταία χρόνια.
Ο κ. Παπανδρέου τόνισε ότι ο ίδιος θέλει να βοηθήσει την ενότητα του ΠΑΣΟΚ, διότι παραμένει πυλώνας σταθερότητας, δύναμη αλλαγής, εγγύηση προοπτικής και ο διαμορφωτής της αισιοδοξίας και της ελπίδας της χώρας και του λαού μας».
Ο κ. Παπανδρέου στην πρωτολογία του προτίμησε να μην αναφερθεί στα εσωτερικά του Κινήματος, αλλά να κάνει μια εκτεταμένη αναφορά στη διετή κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ, με αρκετά στοιχεία αυτοκριτικής, τα οποία δεν συμπίπτουν, πάντως, με την κριτική που ασκήθηκε και ασκείται από τα μέσα ενημέρωσης, όπως ο ίδιος είπε. Αναφερόμενος στην κριτική για τη σύνθεση της σύσκεψης που συγκάλεσε, τόνισε ότι ήταν η καλύτερη δυνατή για να διαμορφωθούν οι βασικές γραμμές του Κινήματος και δεν παρέλειψε να μιλήσει για τις κοινές μαποφάσεις που ελήφθησαν στο ΠΑΣΟΚ και τις οποίες κλήθηκε να εφαρμόσει η κυβέρνησή του.
Επίσης μίλησε και για κακοφωνία κυβερνητικών και ηγετικών στελεχών του Κινήματος, που αποδυναμώνει τον πολιτικό λόγο και την αξιοπιστία του Κινήματος και εντείνει την αίσθηση του κυνισμού.
Δήλωσε έτοιμος, όπως έχει ήδη δείξει, να αναλάβει τις ευθύνες του ως πρωθυπουργός, αλλά, όπως είπε, «δεν δέχομαι μαθήματα περί τόλμης». Και αποδέχθηκε ως μόνη μομφή το γεγονός ότι ήθελε πάντα να προχωρεί με τη συναίνεση των κομματικών και κυβερνητικών στελεχών.
