«Η Ελλάδα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα που σχηματίζεται πάνω από την παγκόσμια οικονομία και απειλεί να διαλύσει την ευρωζώνη. Οι υπόλοιποι όμως θα πρέπει να λυπόμαστε ή να θυμώνουμε με την Ελλάδα;» διερωτάται το BBC παρουσιάζοντας δύο αντίθετες απόψεις δύο «ειδικών» υπέρ και κατά της ένδειξης συμπάθειας και συμπόνοιας προς την Ελλάδα.

Κατά της συμπόνοιας
Nicholas Walton, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων

Υπάρχει ένα νέο δημοφιλές παιχνίδι στην Ευρώπη στο οποίο οι παίκτες συμπληρώνουν τη φράση «Το ήξερες ότι στην Ελλάδα…»

Ακολουθούν ορισμένα νικηφόρα παραδείγματα
-… ο σιδηρόδρομος θα κόστιζε λιγότερο εάν κάθε επιβάτης μεταφερόταν στον προορισμό του με ταξί;
-… κάθε μέλος της Βουλής έχει δικαίωμα να λαμβάνει ένα υπηρεσιακό αυτοκίνητο
– … υπάρχουν περισσότεροι ιδιοκτήτες Πόρσε απ’ ό,τι φορολογούμενοι που να δηλώνουν έσοδα μεγαλύτερα των 50.000 ευρώ

Ορισμένες απαντήσεις μπορεί να βρίσκονται στα όρια της αλήθειας, γράφει το βρετανικό δίκτυο, ωστόσο το νόημα είναι πως η Ελλάδα προφανώς σπατάλησε τα οφέλη της παρουσίας της στην ευρωζώνη με έναν μάλλον εντυπωσιακό τρόπο.

Αντί να εκσυγχρονίσουν την οικονομία, οι Έλληνες πολιτικοί συνέχισαν το παιχνίδι αγοράς υποστήριξης γιγαντώνοντας το δημόσιο. «Έπαιζαν» όμως και οι πολίτες, λέει το BBC, καθώς το εθνικό παιχνίδι της φοροαποφυγής συνεχίστηκε με ολυμπιακές επιδόσεις ενώ τα βιβλία- με αξιοσημείωτη εξωτερική βοήθεια και συνενοχή- «μαγειρεύτηκαν».
 
Η μικρή ρωγμή στο όνειρο του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος μπορεί να μετατραπεί σε μία δίνη τύπου Χάρυβδης που θα καταπιεί την παγκόσμια οικονομία, προσθέτει, αλλά ασφαλώς, σημειώνει, οι Έλληνες δεν είναι οι μόνοι που θα πρέπει να κατηγορηθούν.

Οι έλληνες- εκ των οποίων πολλοί είναι πολύ νέοι για να στιγματιστούν με την κατηγορία αυτή- αντιμετωπίζουν σήμερα ένα καταστροφικό μέλλον και τα επόμενα χρόνια θα υποφέρουν.

Ωστόσο, όταν βρισκόμαστε σε κρίση προτεραιότητα δεν είναι ούτε η κατηγορία ούτε η λύπη, προτεραιότητα είναι να βγούμε από την κρίση. Τώρα δεν είναι η ώρα να λυπηθούμε για τους Έλληνες.

Υπέρ της συμπόνοιας
Simon Tilford, Κέντρο για την Ευρωπαϊκή Μεταρρύθμιση

Θα πρέπει να λυπόμαστε τους Έλληνες γιατί τους ζητήθηκαν να κάνουν το αδύνατο τα τελευταία δύο χρόνια. Επέβαλαν περικοπές δαπανών μεγαλύτερες από ό,τι έχει επιβάλει οποιαδήποτε αναπτυγμένη οικονομία.

Είναι ανακριβές και μάλλον άδικο να λέμε πως έκαναν πίσω στις υποχρεώσεις τους και εκμεταλλεύτηκαν την καλή διάθεση άλλων οικονομιών της ευρωζώνης.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Ελλάδα είναι μεταξύ των αρχιτεκτόνων της κακής της τύχης: διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις έκαναν κακοδιαχείριση των δημοσίων οικονομικών. Όμως καμία χώρα δεν μπορεί να σταθεροποιήσει τα οικονομικά της αν η οικονομία της βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και αυτές οι άνευ προηγουμένου περικοπές στις δημόσιες δαπάνες έσπρωξαν την οικονομία σε βαθιά ύφεση.

Δεν συμπαθώ πολύ την ελληνική ελίτ, έβαλαν τη χώρα στη νομισματική ένωση ενάντια στις συμβουλές των περισσότερων οικονομολόγων. Μπήκαν στην ένωση για τους λάθος λόγους αλλά δεν ήταν μόνοι τους όταν έκαναν αυτό το λάθος.

Ο ελληνικός λαός αξίζει τη συμπάθειά μας. αντιμετωπίζει μέτρα ανεπανάληπτης σκληρότητας και μάλιστα χωρίς φως στην άκρη του τούνελ. Εάν η Βρετανία ήταν μέλος της ευρωζώνης θα έπρεπε χωρίς αμφιβολία να περικόψει μαζικά τις δημόσιες δαπάνες περισσότερο από ό,τι σήμερα. Σε αυτήν την περίπτωση δεν θα υπήρχε λόγος οι άλλοι να νώσουν συμπάθεια για μας;»