Αναποτελεσματική χαρακτήρισε ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ την οικονομική πολιτική που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση, μιλώντας στο συνέδριο του Economist.
Ο Κ. Μίχαλος υπογράμμισε την ανάγκη η χώρα να επιστρέψει σε αναπτυξιακούς ρυθμούς λέγοντας ότι «προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί, όχι στη μείωση των ελλειμμάτων, αλλά στην επανεκκίνηση της οικονομίας».
Αναλυτικά τα όσα είπε στη διάρκεια της παρέμβασής του:
«Η οικονομική πολιτική που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση προφανώς κατ εντολή της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ είναι αναποτελεσματική και αυτό έχει αποδειχτεί από την αποτυχία επίτευξης των στόχων που έχουν τεθεί.
Η πολιτική αυτή , επιβάλλεται να αλλάξει, το ταχύτερο δυνατόν, για το καλό της ελληνικής οικονομίας, των Ελλήνων πολιτών , των ευρωπαίων εταίρων μας, των ξένων δανειστών μας και βέβαια του Ευρώ, αλλά και γενικότερα παγκόσμιας οικονομίας που απειλείται με ντόμινο.
Βασικό στοιχείο που μπορεί βραχυπρόθεσμα, να περιορίσει τις πιέσεις των αγορών σε βάρος μιας υπερχρεωμένης οικονομίας, δεν είναι η ταχεία δημοσιονομική εξισορρόπηση – αυτή μπορεί να επιτευχθεί πιο εύκολα σε ένα δεύτερο στάδιο – αλλά:
• Η ενδυνάμωση του παραγωγικού ιστού της χώρας με αύξηση εξωστρεφών επενδύσεων, βελτίωση της παραγωγικότητας, πληρέστερη αξιοποίηση όλου του διαθέσιμου ανθρώπινου δυναμικού και
• Η μείωση, με επιλεκτικές παρεμβάσεις και όχι με οριζόντιες περικοπές, της κρατικής σπατάλης που δημιουργούν μη ορθολογικές δομές και αντιπαραγωγική λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.
Η απλή μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων ή η οριζόντια περικοπή αποδοχών χωρίς μελετημένη συνολική αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα, δεν πρόκειται να φέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Εκείνο, που θα έπρεπε κατά κύριο λόγο να αναζητούν οι δανειστές μας είναι να πεισθούν ότι θα μπορέσουμε να εξοφλήσουμε τα χρέη μας και όχι να διαπιστώσουν μια απλή μείωση των ελλειμμάτων μας.
Τι έχουν να κερδίσουν οι δανειστές εάν μειωθούν τα ελλείμματα της χώρας μας , με παράλληλή, όμως διάλυση του παραγωγικού της μηχανισμού, με ριζική υποβάθμιση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών και με τη διατήρηση των ίδιων αντιπαραγωγικών κρατικών δομών;
Κάθε προσπάθεια να γίνει η χώρα μας αρεστή στις αγορές μέσω αυστηρής λιτότητας, είναι μεγάλο λάθος καθώς σε καμιά δεν εξασφαλίζει την εξόφληση των χρεών μας.
Μόνο η επιστροφή της χώρας σε αναπτυξιακούς ρυθμούς, μπορεί να καθησυχάσει τις αγορές, μπορεί να δημιουργήσει εμπιστοσύνη στους δανειστές ότι οι απαιτήσεις τους θα ικανοποιηθούν και μπορεί να δημιουργήσει τα αναγκαία πλεονάσματα για την πιστή τήρηση των υποχρεώσεών της.
Για όλους αυτούς τους λόγους, προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί, όχι στη μείωση των ελλειμμάτων, αλλά στην επανεκκίνηση της οικονομίας.
Η λιτότητα, όταν μάλιστα υιοθετείται από το σύνολο σχεδόν, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε την ανταγωνιστικότητα βελτιώνει, ούτε τις εξαγωγές ενισχύει.
• Σε περιόδους οικονομικής κρίσης, οι πολιτικές λιτότητας οδηγούν σε ύφεση.
• Σε περιόδους ύφεσης, η επιβολή νέων φόρων, επιτείνει την ύφεση και διευρύνει την ανεργία.
• Όταν η ανεργία ξεπεράσει το 20% του ενεργού πληθυσμού, ο κίνδυνος ρήξης της κοινωνικής συνοχής είναι άμεσος.
Ενδεικτικό της πλήρους αποτυχίας της ακολουθούμενης, τα τελευταία δύο χρόνια, οικονομικής πολιτικής είναι το γεγονός ότι το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης βρίσκεται, σήμερα, ουσιαστικά, ελάχιστα κάτω από τα επίπεδα του 2009, έχοντας, εν τω μεταξύ, διαλύσει τον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό της χώρας.
Ποτέ δεν είναι αργά για παρεμβάσεις και διορθώσεις»
