Τη συμβολή του Κέρτες στον πολιτισμό εξήρε ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης. «Δεν ηρωοποίησε, δεν χαρίστηκε. Μόνο αφηγήθηκε» είπε μεταξύ άλλων ο κ. Θεοδωράκης.
«Ο Ίμρε Κέρτες μας προσέφερε πολλά. Κυρίως τη διατήρηση στη Μνήμη των ναζιστικών στρατοπέδων. Εβραίος της Ουγγαρίας έζησε και επέζησε της φρίκης του Άουσβιτς και του Μπούχενβαλτ. Έγραψε αναζητώντας τις αιτίες που ο άνθρωπος μπορεί να πέσει τόσο χαμηλά. Δεν ηρωοποίησε, δεν χαρίστηκε. Μόνο αφηγήθηκε.Τα τελευταία χρόνια, ο νομπελίστας συγγραφέας ζούσε στη Γερμανία, ίσως μη αντέχοντας την ακροδεξιά επέλαση στη χώρα του.Άλλος ένας μεγάλος εκείνης της γενιάς έφυγε. Τα βιβλία του έμειναν για να μην επιτρέπουν καμία δικαιολογία στους λεγόμενους “αναθεωρητές”» αναφέρει στην ανακοίνωσή του.
Ο Κέρτες γεννήθηκε το 1929 στη Βουδαπέστη. Το 1944, σε ηλικία 14 ετών, συνελήφθη και στάλθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς και αργότερα στο Μπούχενβαλντ, όπως αναφέρει η Wikipedia. Μετά την απελευθέρωση ο Κέρτες εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε μια εφημερίδα, αλλά απολύθηκε το 1951 μετά την επικράτηση του κομμουνιστικού καθεστώτος.
Έζησε πολλά χρόνια στη Γερμανία όπου εργάστηκε ως μεταφραστής (μετέφρασε στα ουγγρικά έργα των Φρόυντ, Νίτσε, Χόφμανσταλ, Σνίτσλερ, Βίντγκενσταϊν κ.ά.). Προς τα τέλη της δεκαετίας του ’80 άρχισε να ξαναγράφει και να εκδίδει μυθιστορήματα.
Το έργο του «Το Μυθιστόρημα ενός ανθρώπου δίχως πεπρωμένο» (1975), στο οποίο περιγράφεται η εμπειρία ενός δεκαπεντάχρονου παιδιού στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ορισμένοι υποστήριξαν ότι είναι αυτοβιογραφικό, ο ίδιος όμως το αρνήθηκε, αν και είναι εμπνευσμένο από τα προσωπικά του βιώματα. Το βιβλίο αυτό χαρακτηρίστηκε από Γερμανούς κριτικούς ως ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του αιώνα μας και έκανε γνωστό τον Κέρτες.
Άλλα έργα του, που μεταφράστηκαν και στα ελληνικά: «Το φιάσκο» (1988), «Η αγγλική σημαία» (1990), «Καντίς για ένα αγέννητο παιδί» (1990), «Ημερολόγιο της γαλέρας» (1992), «Εγώ, ένας άλλος» (1997), «Εκκαθάριση», «Φάκελος Κ». Εξέδωσε επίσης συλλογές δοκιμίων («Το Ολοκαύτωμα ως πολιτισμός» (1993) και «Η εξόριστη γλώσσα» (2001)) και έγραψε ένα μυθιστορηματικό ημερολόγιο σε δύο μέρη που καλύπτει τις περιόδους από το 1961 έως το 1991 και το από το 1991 μέχρι το 1995.
Τον Οκτώβριο του 2002 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργο του. Σύμφωνα με την ακαδημία , ο Ίμρε Κέρτες «εξερευνά τις πιθανότητες του να συνεχίσει κανείς να ζει και να σκέφτεται ως άτομο σε μια εποχή που η υποταγή του ανθρώπου σε κοινωνικές δυνάμεις γίνεται ολοκληρωτική».
