Με την εκλογή Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας η πολιτική ζωή αποκτά νέο ενδιαφέρον, ιδεολογικοποιείται και ταξικοποιείται περαιτέρω, όπως σημειώνει ο Γενικός Γραμματέας των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Γιάννης Μοίρας σε άρθρο του με τίτλο «Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες απέναντι στη νέα ΝΔ: Ιδού ο δρόμος, ιδού και ο χάρτης».
Χαρακτηρίζοντας τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο «ακραιφνή νεοφιλελεύθερο, αντίπαλο του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών κεκτημένων και οπαδό ενός επιχειρηματικού- επενδυτικού laissez faire που αναγνωρίζει ελευθερίες, κίνητρα και οφέλη αποικιοκράτη αδαμαντωρύχου σε αφρικανική χώρα» και τονίζει πως είναι στοίχημα και στόχος εφικτό για τους Ανεξάρτητους Έλληνες να αποτελέσουν το πολιτικό σπίτι για τον κεντροδεξιό οπαδό της σχολής του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού με κοινωνικό πρόσημο.
«Ξέρουμε ότι ιδρώτα χύνει ο άνθρωπος και στην οικοδομή και στο χωράφι και στην ουρά του ΟΑΕΔ, όχι μονάχα στο τένις ή στη σάουνα», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Ακολουθεί το πλήρες άρθρο του κ. Μοίρα:
«Με την εκλογή Μητσοτάκη στην προεδρία της ΝΔ, η πολιτική ζωή αποκτά νέο ενδιαφέρον. Καταρχήν διότι ιδεολογικοποιείται περαιτέρω.
Ο νέος πρόεδρος της ΝΔ δεν έχει κρύψει ποτέ του ότι είναι ακραιφνής νεοφιλελεύθερος, αντίπαλος του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών κεκτημένων και οπαδός ενός επιχειρηματικού- επενδυτικού laissez faire που αναγνωρίζει ελευθερίες, κίνητρα και οφέλη αποικιοκράτη αδαμαντωρύχου σε αφρικανική χώρα. Αν ο Σόϊμπλε, ο Ντάϊσελμπλουμ, το ξένο (γερμανικό κυρίως) επεκτατικό κεφάλαιο, οι ανερμάτιστοι τραπεζίτες, οι αχόρταγοι εργολάβοι, οι συστημικοί μηντιάρχες σκιτσάριζαν τον ιδανικό πολιτικό, θα έδιναν την πολιτική μορφή ενός Μητσοτάκη και αυτό το σκίτσο επέλεξαν 173.000 ψηφοφόροι. Σημειωτέον, σε μαθηματικά εθνικών εκλογών Σεπτεμβρίου 2015, πάνω-κάτω τόσοι ψήφισαν Λαφαζάνη ή Λεβέντη. Επιδιώκοντας να κυνηγήσει ψήφους διεύρυνσης σε νέα κοινά, ο Κ. Μητσοτάκης θα επιχειρήσει να φτιασιδώσει το ιδεολογικό προφίλ του με μπόλικο κοινωνικό make up, αλλά οι απόψεις του ήταν, είναι και θα είναι ίδιες, δεδομένες και αμετάβλητες. Έξτρα πετράδι στο προεδρικό στέμμα και οι γνωστοί ακροδεξιοί, σαμαρικοί, επενικοί, λεπενικοί, αρνητές του Πολυτεχνείου, που τον στήριξαν.
Με την εκλογή Μητσοτάκη, η πολιτική ζωή του τόπου ταξικοποιείται επίσης περαιτέρω. Ένας αυθεντικός γόνος της ολιγαρχίας των πολιτικών-αστικών ελίτ, που ως τέτοιος κυρίως ξεκίνησε να πηγαίνει σε κολέγια, για να πάρει σειρά μετά για τα ξένα πανεπιστήμια και τους προνομιακούς διορισμούς, ήδη αρχίζει και λέει στον χειμαζόμενο από τα μνημόνια Έλληνα μικρομεσαίο, μικροαστό, εργάτη, αγρότη, οικογενειάρχη ότι καταλαβαίνει τις αγωνίες του, γιατί έχει ιδρώσει να κολλήσει ένσημα. Φευ! Στην Ελλάδα όλοι γνωριζόμαστε, ο λαός έχει πάψει να είναι αφελής, επιλήσμων, ή λωτοφάγος και οι πολίτες δε λογίζονται πλέον για πελάτες, πόσο μάλλον για κολίγοι σε κοτζαμπάσηδες.
Σε ότι αφορά το ιδεολογικό κομμάτι, αποτελεί στοίχημα και στόχο εφικτό για τους Ανεξάρτητους Έλληνες να αποτελέσουμε το πολιτικό σπίτι για τον κεντροδεξιό οπαδό της σχολής του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού με κοινωνικό πρόσημο, προσεγγίζοντάς τον με τη δική μας ιδεολογική πλατφόρμα του εθνικού, πατριωτικού, δημοκρατικού κέντρου. Ο δρόμος είναι κοντινός και καλόβατος.
Σε ότι αφορά την ταξικότητα, εμείς σε σύγκριση με τους πορφυρογέννητους που τους έταξαν οι μοίρες για αρχηγούς και πρωθυπουργούς, έχουμε σίγουρα ζήσει τι σημαίνει κόπος και αγωνία, εργασία και ανεργία, απόλυση και μικρή αγγελία, αναγνώριση και ματαίωση. Ξέρουμε ότι ιδρώτα χύνει ο άνθρωπος και στην οικοδομή και στο χωράφι και στην ουρά του ΟΑΕΔ, όχι μονάχα στο τένις ή στη σάουνα. Ο χάρτης της Κοινωνίας περιέχει και το δικό μας καθημερινό στίγμα.
Ιδού ο δρόμος λοιπόν, ιδού και ο χάρτης…»
