Μετά τους τρεις ήδη υπάρχοντες κατασκευαστές (Honda, Yamaha, Ducati) και τους άλλους δύο που κατεβαίνουν στα MotoGP το 2015 και 2016 (Suzuki και Aprilia), έχουμε τώρα και έναν έβδομο που δηλώνει επίσημα την πρόθεσή του να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας από το 2017.
Πρόκειται για την Αυστριακή ΚΤΜ που με τη συνεργασία (και την κεφαλαιακή υποστήριξη) της ινδικής Bajaj έχει αναχθεί σε παγκόσμιο παίκτη και θέλει πλέον να το προβάλει. Με αυτό το σκεπτικό, ανακοίνωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του προς το speedweek.com ο CEO της εταιρείας Stefan Pierer την απόφαση της εταιρείας του να συμμετάσχει με μια μοτοσυκλέτα, την RC16, η οποία ήδη σχεδιάζεται.
Πρόκειται για ένα πρωτότυπο με κινητήρα 1.000 κυβ. εκατοστών σε διάταξη V4, φορεμένο σε ένα ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα. Οι αναρτήσεις της θα προέρχονται φυσικά από την την WP, θυγατρική της KTM, που συμβαίνει να παρέχει τις κορυφαίες αναρτήσεις της σε όλες σχεδόν τις σύγχρονες μοτοσυκλέτες MotoGP.
Την RC16 (όπως θα ονομάζεται η νέα αυτή μοτοσυκλέτα) σχεδιάζει ο Kurt Trieb, ο μηχανικός που ήταν υπεύθυνος για τον σχεδιασμό του κινητήρα Moto3, με τον οποίο κυριαρχεί η ΚΤΜ τα τελευταία δύο χρόνια στη μικρή κατηγορία.
Η συμμετοχή της ΚΤΜ έχει μια ιδιαιτερότητα, καθώς δεν είναι… συμμετοχή. Τουλάχιστον όχι όπως την εννοούν οι υπάρχοντες κατασκευαστές. Αντί να δημιουργήσει δική της ομάδα, η αυστριακή εταιρεία θέλει να πουλήσει τη μοτοσυκλέτα της σε συμμετέχουσες ομάδες, όπως συμβαίνει και στην Moto3.
Ο κινητήρας θα ανέβει στο δυναμόμετρο τον Μάιο του 2015, δήλωσε ο Pierer. Στο τέλος της ίδιας χρονιάς θα δούμε για πρώτη φορά τη μοτοσυκλέτα στην πίστα. Έπειτα οι μηχανικοί της ΚΤΜ θα χρησιμοποιήσουν όλο το 2016 προκειμένου να την εξελίξουν σε ανταγωνιστικό επίπεδο.
Για τον λόγο αυτό μέσα στην ίδια χρονιά πιθανότατα θα δούμε και κάποιες wild-card συμμετοχές της KTM σε επιλεγμένους αγώνες. Με την εφαρμογή από το 2016 της ενιαίας ECU και του ενιαίου λογισμικού λύνεται το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα μια ομάδα χωρίς εμπειρία στην κατηγορία: το σετάρισμα των ηλεκτρονικών.
Το όλο project, όπως αποκάλυψε ο Pierer, σχεδόν θα αυτοχρηματοδοτηθεί με δύο τρόπους. Καταρχήν οι Αυστριακοί σχεδιάζουν να πουλήσουν τη μοτοσυκλέτα τους γύρω στο 1.000.000 ευρώ ανά τεμάχιο στις ενδιαφερόμενες ομάδες, τιμή που ήταν εξαρχής «στόχος» της Dorna για τις μοτοσυκλέτες της κατηγορίας Open.
Πέρα όμως από αυτό το έσοδο, η εταιρεία σχεδιάζει να κατασκευάσει ως και 100 «πολιτικά» αντίτυπα του πρωτότυπου, τα οποία θέλει να πουλήσει αντί 150.000 ως 200.000 ευρώ σε ευκατάστατους μηχανόβιους.
Η χρήση των «πολιτικών» αυτών αγωνιστικών θα περιορίζεται στην πίστα, καθώς η ΚΤΜ αποφάσισε να μη δημιουργήσει έκδοση δρόμου –πράγμα που σημαίνει ότι δεν προβλέπεται συμμετοχή στο Παγκόσμιο Superbike.
Γιατί; «Δεν υπάρχει λογική στο να κατασκευάσουμε μια μοτοσυκλέτα με απόδοση πάνω από 200 ίππους και μετά να προσπαθήσουμε να την προσαρμόσουμε στις προδιαγραφές Euro4 (ήχου και καυσαερίων).»
«Ήδη στις Βρυξέλλες συζητιέται σοβαρά το ενδεχόμενο περιορισμού της απόδοσης των λεγόμενων superbike, μια συζήτηση που πήρε φωτιά από την περσινή αύξηση των ατυχημάτων στην Ευρώπη λόγω ‘μαλακού’ χειμώνα.»
Όλα αυτά τα περί ασφάλειας αποτελούν ανοησίες των Βρυξελλών βέβαια, αφού τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν στις πόλεις με ταχύτητες μέχρι 50 χαω και επιπλέον, συνήθως (50%) ευθύνεται κάποιο άλλο όχημα γι’ αυτό.
Η πραγματική αιτία νομίζουμε που δεν θα υπάρξει μοντέλο δρόμου, είναι πως οι πωλήσεις Superbike έχουν πεθάνει παγκοσμίως -και για να αναστηθούν θα πρέπει να περιμένουμε την ωρίμανση των Ινδών, Μαλαίσιων ή Κινέζων μοτοσυκλετιστών. Δηλαδή για αρκετά χρόνια, αφού ακόμη βρίσκονται στο στάδιο όπου θεωρούν ως superbike τις μοτοσυκλέτες με πάνω από 250 κυβικά.
Στη φωτογραφία ο Stefan Pierer με τον μηχανικό Kurt Trieb, κατά την παρουσίαση του κινητήρα Moto3 τον Οκτώβριο του 2011.
