Στην «Άγρια Βαλκανική Δύση» της ελληνοβουλγαρικής μεθορίου μάς μεταφέρει ο «Ορίζοντας» του Σωτήρη Δανέζη που μεταδίδεται την Κυριακή, 19 Απριλίου, στις 23.30 στο MEGA.
Σε ένα αποκαλυπτικό οδοιπορικό οι συντελεστές της σειράς καταγράφουν το νέο κύμα φυγής των ελληνικών επιχειρήσεων στη Βουλγαρία, το «ταξίδι» πολλών Ελλήνων για ψώνια στη γειτονική χώρα και την κατάσταση που επικρατεί στα σύνορα με το λαθρεμπόριο και τη «μαφία» του scrap.
Την ώρα που η Ελλάδα μαστίζεται από την κρίση και την ανεργία οι ελληνικές επενδύσεις στη Βουλγαρία φθάνουν τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ δημιουργώντας 100.000 θέσεις εργασίας!
«Οι εταιρείες που φεύγουν για τη Βουλγαρία έχουν ως κύριο στόχο την αποφυγή της υψηλής φορολογίας στην Ελλάδα και επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν το καλύτερο ασφαλιστικό καθεστώς και τα πιο φτηνά εργατικά χέρια τα οποία συνεχίζει να έχει η Βουλγαρία σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης», εξηγεί ο πρόεδρος του Ελληνοβουλγαρικού Επιμελητηρίου Βορείου Ελλάδος, Χρήστος Καζαντζής.
Το 2013, δραστηριοποιούνταν στη Βουλγαρία 9.000 ελληνικές επιχειρήσεις. Μέσα σε ένα χρόνο ξεπέρασαν τις 11.500! Το 1/3 από αυτές δηλώνουν ως έδρα βουλγαρικές πόλεις όπως το Πετρίτσι και το Σαντάνσκι κοντά στα ελληνικά σύνορα.
Δεν είναι, όμως, μόνο οι επιχειρηματίες που μετακομίζουν στη Βουλγαρία. Αρκετοί περνούν τα σύνορα για να ιδρύσουν «επιχειρήσεις-φαντάσματα». Στόχος τους είναι η αποφυγή της φορολογίας στην Ελλάδα και η εγγραφή στην νέα εταιρεία ενός περιουσιακού στοιχείου. «Έρχονται, κάνουν μια φίρμα και τίποτα άλλο. Δεν λειτουργούν την εταιρεία. Οι πιο πολλοί το κάνουν για να πάρουν αυτοκίνητα», λέει ο Λεωνίδας Γιάκας προϊστάμενος σε βιοτεχνία ρούχων στο Πετρίτσι.
Στη βιομηχανική ζώνη των Σερρών, ο «Ορίζοντας» συναντά το Δημήτρη Κοπαράνη. Αυτή την περίοδο ολοκληρώνει τη μεταφορά της επιχείρησής του στη Βουλγαρία, αναγκάζεται να απολύσει το προσωπικό της εταιρείας και να προσλάβει βούλγαρους εργαζόμενους με το μισό μεροκάματο. «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει τραπεζικός δανεισμός. Αντίθετα στις γειτονικές χώρες το τραπεζικό σύστημα είναι ανοιχτό, και με ανταγωνιστικά επιτόκια», συμπληρώνει ο έλληνας επιχειρηματίας.
Την ίδια ώρα, στη βάρδια του Τελωνείου στον Προμαχώνα έχουν μείνει μόνο δύο τελωνειακοί για να ελέγξουν 2.500.000 ΙΧ οχήματα και 280.000 φορτηγά που διασχίζουν κάθε χρόνο τα σύνορα. «Οι Βούλγαροι διαθέτουν x-ray μηχάνημα που περνάει από μπροστά το φορτηγό και το βγάζει φωτογραφία. Βλέπουν τα πάντα. Εμείς για να βρούμε κάτι, πρέπει να μπούμε μέσα στο φορτηγό με τους φακούς και το κατσαβίδι για να διαπιστώσουμε αν υπάρχει κάτι», καταγγέλλει ο Θεοδόσης Κρέτσης, πρόεδρος των Τελωνειακών Μακεδονίας.
Κι ενώ στη Βουλγαρία οι δουλειές ανοίγουν, οι νομοί της Ελλάδας κοντά στα σύνορα μαραζώνουν. Όπως λέει στον «Ορίζοντα» ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Σερρών, Χρήστος Μέγκλας «όταν η γειτονική χώρα έχει 10% φόρο στις επιχειρήσεις και 5% στα μερίσματα, έχει πιο οικονομικό πετρέλαιο, πιο καλό φυσικό αέριο, πιο χαμηλούς μισθούς και ένα σωρό άλλα πλεονεκτήματα, δεν υπάρχει συμφέρον να επενδύσει κάποιος στον νομό μας. Τα τελευταία 5 χρόνια, από το 2009 μέχρι το τέλος του 2014, έχουν κλείσει 5.500 επιχειρήσεις».
Για όσους αναζητούν τη… διασκέδαση, πάντως, σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου από τον Προμαχώνα, μέσα στη Βουλγαρία, βρίσκεται το καζίνο Finix…
«Η Βουλγαρία έχει χαρακτηριστικά “άγριας βαλκανικής Δύσης”, το ωραίο είναι ότι τη χαρακτηρίζεις έτσι και ταυτόχρονα είσαι στην Ευρωπαϊκή Ένωση», επισημαίνει με νόημα ο δημοσιογράφος Δημήτρης Διαμαντίδης.
