Την τηλεόραση επικρίνει ο πρωταγωνιστής της σειράς «Χωρίς ΄Ορια», Άλκης Κούρκουλος και εξηγεί γιατί χάθηκε από το προσκήνιο ενώ δεν διστάζει να μιλήσει για τα στοιχήματα που έχει βάλει ως παραγωγός και ηθοποιός.

Σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα το «Βήμα» ο ηθοποιός μιλάει για την κρίση, την έκθεση της προσωπικής ζωής του και την εικόνα του αλλά και το γεγονός ότι η σειρά στην οποία πρωταγωνιστεί ανασύρεται ξαφνικά από το συρτάρι για να καλύψει κενά του προγράμματος του ΑΝΤ1.

– Ποια ήταν η επίσημη δικαιολογία που σας δόθηκε για το ότι δεν παιζόταν η σειρά «Χωρίς όρια» εδώ και τρεις σεζόν;

«Γιατί να μας δοθεί δικαιολογία; Δεν υπάρχει λογική σε αυτή τη δουλειά, δεν έχω δει ποτέ λογική. Και αναφέρομαι και στη δουλειά και στον χώρο της τηλεόρασης».

– Σας πείραξε;

«Όχι. Το πώς λειτουργούν τα κανάλια, σε όλους τους τομείς, είναι κάτι που είναι έξω από τη λογική μου».

– Σας έχει ενοχλήσει κάτι συγκεκριμένο στην τηλεόραση και το λέτε αυτό;

«Η αντιμετώπιση προς τους ανθρώπους, όχι μόνο τους ηθοποιούς, οι οποίοι έχουν προσφέρει. Μόλις η τηλεόραση ή τα κανάλια νιώθουν ότι οι άνθρωποι δεν έχουν κάτι να προσφέρουν τους πετάνε. Τους ξεζουμίζουν όσο πουλάνε, αυτός είναι και ο μόνος γνώμονας κάθε καναλιού. Δεν υπάρχει κανένα καλλιτεχνικό κριτήριο στα κανάλια. Οι σειρές που γίνονται και έχουν κάποιο επίπεδο έχουν μεγάλο παράγοντα τύχης. Δεν θα γινόταν μια σειρά εξαιρετική όπως «Το Νησί» αν δεν υπήρχε το μπεστ σέλερ της Χίσλοπ. Δεν θα επένδυαν τόσα λεφτά αν δεν πίστευαν ότι θα πουλήσει και στο εξωτερικό. Αυτή είναι η άποψή μου».

– Αυτό συνέβαινε πάντα ή είναι κάτι που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια λόγω κρίσης;

«Πάντα συνέβαινε αλλά τώρα τελευταία είναι χειρότερα τα πράγματα. Και βέβαια δεν φταίει το ψυχαγωγικό πρόγραμμα για τα κανάλια. Το ψυχαγωγικό πρόγραμμα μόνο λεφτά φέρνει. Από αλλού χάνουν».

– Εννοείτε από τον ενημερωτικό τομέα;

«Προφανώς!».

– Συμμετείχατε σε επιτυχημένες σειρές και γίνατε ιδιαίτερα δημοφιλής.Γιατί ξαφνικά φύγατε από το προσκήνιο; Ηταν επιλογή σας;

«΄Οχι, δεν ήταν επιλογή μου. Δεν έτυχε, απλά».

– Το γεγονός ότι εκτός από ηθοποιός είστε και επιχειρηματίας στο θέατρο σάς στερεί τη χαρά του ηθοποιού;

«Ναι, πάρα πολύ. Προσπαθώ να το αποφύγω αλλά έχω μπει σε έναν περίεργο δρόμο αυτόν τον καιρό. Δεν είναι θέμα στοιχήματος. Προτιμώ να στοιχηματίζω σε ρόλους και όχι σε παραγωγές. Δεν ξέρω αν θα αντέξω άλλο. Έπεσα ακριβώς στην περίοδο της κρίσης. Έχω πάθει οικονομική ζημιά. Ίσως να μην είμαι καλός παραγωγός και δεν με ενδιαφέρει κιόλας».

– Τα στοιχήματα που βάλατε με τους ρόλους τα έχετε κερδίσει;

«Δεν ξέρω. Το κοινό θα το πει αυτό. Αυτό που μετράει είναι τα στοιχήματα που έχω βάλει με τον εαυτό μου. Νιώθω ωραία, πιστεύω ότι έχω εξελιχθεί ως ηθοποιός. Και αυτό που βοηθάει στην εξέλιξη είναι η δουλειά και το να συνεργάζεσαι με καλούς ηθοποιούς, να έχεις καλή ομάδα».

– Στην τηλεόραση η εικόνα σας είναι αυτή του ζεν πρεμιέ,του γοητευτικού.Γιατί δεν τολμάτε να τσαλακωθείτε;

«Τι θα έπρεπε να κάνω; Να μην είμαι γοητευτικός;».

– Ενδεχομένως να επιλέγατε ρόλους που δεν θα ενίσχυαν τη συγκεκριμένη εικόνα.

«Στο θέατρο το έχω κάνει, στην τηλεόραση μου ζήτησαν συγκεκριμένα πράγματα. Δεν έτυχε. Δεν τολμάει πολύ η τηλεόραση».

– Τη ζωή σας την προστατεύετε; Εφέτος έγινε μια συζήτηση η οποία δεν είχε ξαναγίνει στο παρελθόν.

«Έχετε ακούσει περίπου πώς είμαι και τι κάνω; Ασχολούμαι με αυτά εγώ; Είκοσι πέντε χρόνια θα μπορούσα να κάνω πράγματα, κάτι θα είχε ακουστεί, θα υπήρχε μια ιστορία. Δεν υπάρχει δυνατότητα να προστατευθούμε, μόνο να κρυφθούμε. Ξαναέγινε στο παρελθόν κάτι αντίστοιχο. ΄Οσο υπάρχουν κενές σελίδες στα περιοδικά δεν γίνεται να το εμποδίσω αυτό».

– Η κρίση σάς επηρεάζει;

«Ζορίζομαι. Πρέπει να είσαι πολύ αναίσθητος για να μη σε αγγίζει κάτι τέτοιο.Ολοι έχουμε αγωνία. Είναι λίγο ανεξέλεγκτα τα πράγματα. Για ό,τι έγινε φταίμε όλοι, η νοοτροπία μας. Τους πολιτικούς εμείς τους εκλέγουμε και εμείς τους αφήνουμε να αλωνίζουν. Βολευτήκαμε όλοι οι Ελληνες με καταστάσεις. Δεν είμαι αισιόδοξος. Περπατούσα χθες στην Αθήνα και ένιωθα πως αυτή η πόλη κοντεύει να γίνει φάντασμα. Παντού λουκέτα.Αλλάζει η πόλη. Οι άνθρωποι είναι επιθετικοί και φοβισμένοι. Ο φόβος είναι το χειρότερο πράγμα για μια κοινωνία».

– Πώς αντιστέκεστε; Κατεβαίνετε στον δρόμο; Διαμαρτύρεστε;

«΄Οχι, πρέπει να έχω έναν πολύ σοβαρό λόγο να κατέβω στον δρόμο. Δεν μπορώ να κατεβαίνω στον δρόμο όπως το ΠΑΜΕ κάθε τρεις και λίγο. Υπάρχουν άλλωστε κι άλλοι τρόποι για να αντισταθείς. Το να κατεβαίνεις στον δρόμο δεν είναι η μόνη λύση».