Ο Ιωάννης Παπαζήσης μίλησε στην εκπομπή Δύο στη 1 και στον Ιορδάνη Παπακυριακού για την υποκριτική και το ρόλο του πατέρα.
«Δεν ήταν καθόλου στις σκέψεις μου το να γίνω ηθοποιός. Οι σκέψεις μου ήταν πολύ μικρές και πολύ λίγο μέσα στο κοινωνικό σύνολο της μικρής πόλης που μεγάλωσα. Ζούσα για το σήμερα και μέσα στο κοινωνικό σύνολο μιας μικρής πόλης. Δε περίμενα ότι θα φύγω από εκεί και ότι αν φύγω θα καταλήξω στην Αθήνα για να γίνω ηθοποιός.
Το ταξίδι της ζωής μου με επέλεξε, δεν το επέλεξα. Δε ξέρω αν βίωσα ωραία πράγματα. Το λέω και το ξαναλέω, η δουλειά του ηθοποιού είναι ένα δύσκολο κομμάτι. Είναι δύσκολο να είσαι ηθοποιός στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο. Στα 20 χρόνια που ζω στην Αθήνα, θεωρώ ότι έζησα πράγματα για 30 χρόνια αντί για 20» είπε ο Ιωάννης Παπαζήσης.
«Θεωρώ ότι έχω ένα σώμα, ένα πρόσωπο, ένα μυαλό, τα οποία εμένα με ικανοποιούν και με αρκούν για τη δουλειά μου. Δε θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου τόσο ωραίο ώστε να πέσω στην παγίδα του παίζω μόνο τον ωραίο. Έχω την ικανότητα να ξεφεύγω από αυτό το μικρό που είναι η εξωτερική εμφάνιση. Ψώνιο υπήρξα πριν γίνω ηθοποιός. Ήμουν έξω από την πραγματικότητα. Δε χρειάστηκε να πάθω κάτι όταν έγινα ηθοποιός, είχα πάθει κάτι πριν… Μου άρεσε αυτό πολύ».
«Αν η ζωή δε με πήγαινε στην υποκριτική θα με έβλεπα ή σε κάτι πάρα πολύ ακραίο, μοναχικό, να χαθώ και να είμαι σε μια δουλειά στο χωριό μου ή κάτι άλλο που να έχει να κάνει με το να φεύγω μακριά… Το μοναδικό πράγμα που αγάπησα σε αυτή τη ζωή είναι το να φεύγω από οτιδήποτε με κλείνει, ακόμα και αν πρόκειται για μια θεατρική σκηνή. Δε μου αρέσει να μένω στα ίδια, σιχαίνομαι τα στάσιμα νερά» πρόσθεσε σε άλλο σημείο.
«Ήθελα να γευτώ τις ευθύνες της πατρότητας. Δεν ήθελα να είμαι μακριά από αυτές. Είμαι ένας ενεργός μπαμπάς. Έχω νιώσει ότι μέσα από τον Ιάσονα γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος» κατέληξε ο Ιωάννης Παπαζήσης.
