Τον Άγγελο Παπαδημητρίου υποδέχτηκαν στο πλατό της εκπομπής «Στούντιο 4» στην ΕΡΤ η Νάνσυ Ζαμπέτογου και ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος, με αφορμή τη νέα ταινία του Πάνου Κούτρα, το «Dodo» η οποία κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους.
Ο καλλιτέχνης μίλησε για τη ζωή του και αναφέρθηκε σε σημαντικές στιγμές της μακράς επαγγελματικής του πορείας.
Αρχικά, ο Άγγελος Παπαδημητρίου έκανε ένα σχόλιο για το τι θα πει να είσαι καλλιτέχνης στην Ελλάδα: «Θα προτιμούσα μία πιο ήπια ζωή, αυτή που λες ότι θέλεις να τη ζήσει το παιδί σου. Εγώ έδωσα μία μάχη ενός πολεμιστή, είναι μεγάλος αγώνας η τέχνη στην Ελλάδα, σε επαγγελματικό επίπεδο. Η ελληνική πραγματικότητα σε συνθλίβει. Γλίτωσα από τη σκληρότητα».
«Πήγα στρατό και μετά σκέφτηκα, “στάσου, θα ζήσω χωρίς τρέλα;”. Οι γονείς μου με πούσαραν να ασχοληθώ με την τέχνη. Είμαι ένας άνθρωπος πολύ συμβατικός και πουριτανός, κάνω αγώνα να βγω από το καβούκι μου. Το πρώτο πράγμα είναι να νικήσουμε τον πουριτανισμό που υπάρχει μέσα μας» πρόσθεσε σε άλλο σημείο.
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου προερχόταν από μία πολύ εύπορη οικογένεια η οποία μέσα σε μία νύχτα τα έχασε όλα.
Όπως μοιράστηκε, ο ρόλος του στη σειρά «Οι στάβλοι της Εριέττας Ζαΐμη» είναι βγαλμένος μέσα από τη ζωή: «Μεγάλωσα σε περιβάλλοντα με επιστήμονες, με καθηγητές, με επιχειρηματίες, με τέτοια θηρία. Αυτά φυτεύονται μέσα σου σε μικρή ηλικία. Μεγάλωσα σαν να παίζω κλόουν. Δεν ήταν τρέλα, υπήρχαν στοιχεία που μου τα έδινε ο ένας και ο άλλος. Τελείωσαν τα χρήματα, τελείωσε και η εξουσία, η εξουσία του να είσαι στο απυρόβλητο χωρίς να το καταλαβαίνεις, το καταλαβαίνεις μετά. Αυτό που έκανα στους “Στάβλους” το ήξερα, από φαντασμένες θείες μου που ήθελαν να παντρευτούν πρίγκιπες, τα έχω ζήσει αυτά. Μία μέρα ξύπνησα και κατάλαβα ότι είμαι φτωχός, δεν είχαμε τρία αυτοκίνητο, είχαμε μισό αμάξι. Ο αδερφός μου, μου λέει ότι καλύτερα που τα χάσαμε. Οι γονείς μου ήταν σοβαροί άνθρωποι χορτασμένοι. Στη μητέρα μου κάπου-κάπου έβγαινε ένα παράπονο, ήθελε να έχει χρήματα για μας να πηγαίναμε παντού».
