Ο Νίκος Φλώρος δεν είναι απλώς ένας διεθνώς αναγνωρισμένος εικαστικός καλλιτέχνης, αλλά ένας άνθρωπος με μια συγκλονιστική προσωπική ιστορία, η οποία καθόρισε τη διαδρομή του στη ζωή και στην τέχνη. Μέσα από τις δημιουργίες του, εκφράζει βαθιά συναισθήματα και εμπειρίες που αντλούν έμπνευση από το πιο σκοτεινό, αλλά και το πιο δυνατό κομμάτι της ύπαρξής του: την ίδια του τη γέννηση.
Η ιστορία του δεν είναι μια απλή αφήγηση, αλλά μια μαρτυρία για το πώς ένας άνθρωπος που δεν ήταν επιθυμητός κατάφερε να βρει τη θέση του στον κόσμο. Ο Nίκος Φλώρος αποκαλύπτει μέσα από το προφίλ του στο Facebook ότι ήταν το παιδί μιας προγραμματισμένης άμβλωσης που δεν ολοκληρώθηκε. Ένας άνθρωπος που γεννήθηκε παρά τις αντιξοότητες, σώθηκε την τελευταία στιγμή από την απόφαση του παππού του και έζησε με τη βαριά σκιά της απόρριψης.
Όμως, αντί να αφήσει αυτή την πληγή να τον καταστρέψει, την έκανε κινητήρια δύναμη για να δημιουργήσει, να φωνάξει μέσα από την τέχνη του, να αποδείξει την αξία της ύπαρξής του. Σήμερα, μοιράζεται αυτή τη σκληρή αλλά και συγκλονιστικά ανθρώπινη εμπειρία, υπενθυμίζοντας πως ακόμα και μέσα από τις πιο δύσκολες καταστάσεις μπορεί να γεννηθεί κάτι δυνατό.
H ανάρτηση του Νίκου Φλώρου στο Facebook
«Τις τελευταίες μέρες γίνεται λόγος για τις αμβλώσεις, δεν το έχω πει ποτέ δημόσια, αλλά πιστεύω ότι τώρα είναι μια καλή στιγμή να πω την προσωπική μου ιστορία, μια απόδειξη ότι ακόμα και από τις πιο δύσκολες καταστάσεις μπορεί να γεννηθεί κάτι δυνατό.
Είμαι ένας άνθρωπος που διασώθηκε από μια προγραμματισμένη άμβλωση. Οι γονείς μου είχαν ήδη δύο παιδιά, και όταν προέκυψα εγώ, δεν ήθελαν άλλο παιδί στην οικογένεια. Όλα ήταν κανονισμένα να μη γεννηθώ. Έγινε μεγάλη μάχη – η μητέρα του πατέρα μου πίεζε να ρίξουν το παιδί, ακόμα και σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Ο πατέρας μου συμφώνησε!
Την ημέρα που θα πήγαιναν τη μητέρα μου στο γιατρό, ο παππούς μου, ο Παναγιώτης, ο πατέρας της μητέρας μου, το έμαθε. Τότε, κάλεσε την αστυνομία για να τους σταματήσει. Τελικά τα κατάφερε. Γεννήθηκα, αλλά κανείς δεν ήρθε στο μαιευτήριο. Ήμουν ανεπιθύμητος πριν καν δω το φως του κόσμου. Δεν υπήρχα για αυτούς – ήμουν απόρριψη από έμβρυο.
Αυτό το συναίσθημα με ακολούθησε σε όλη μου τη ζωή. Με έναν παράξενο τρόπο, πέρασε βαθιά μέσα μου. Ό,τι έκανα και ό,τι κάνω, κουβαλά αυτή την ανάμνηση της απόρριψης. Ίσως για αυτό έγινα καλλιτέχνης. Ίσως η ανάγκη μου να τραβήξω την προσοχή, να αποδείξω ότι αξίζω, να κερδίσω την αποδοχή, να προήλθε από εκεί. Ήθελα να φωνάξω μέσα από την τέχνη μου σε εκείνους που δεν με ήθελαν, χωρίς καν να ξέρουν τι έχασαν.
Απλά λέω τη δική μου ιστορία, την ιστορία ενός ανθρώπου που σώθηκε από μια άμβλωση την τελευταία στιγμή. Αυτό που κουβαλάω μέσα μου είναι βαρύ, αλλά έγινε και η κινητήρια δύναμη για να δημιουργήσω, να εκφραστώ, να βρω το δικό μου χώρο σε αυτόν τον κόσμο. Πάντα θυμάμαι το βλέμμα του πατέρα μου όταν μεγάλωσα όταν με κοιτούσε. Σαν να μου ζητούσε μια συγνώμη που προσπαθούσε να το καλύψει αυτό το κενό μεταξύ μας!
Απλά λέω μια ιστορία μου σήμερα που πολλοί δεν την ήξεραν και τη μοιράζομαι, σαν ένα παιδί που ήταν να μην υπάρχει πριν ακόμα γεννηθεί!
Συγνώμη ζητώ από πολλούς ανθρώπους που έτυχε να γεννηθώ και δεν ολοκληρώθηκε η άμβλωση μου! Ευχαριστώ τον παππού μου Παναγιώτη όπως μου έλεγε: “Ήθελαν να σε πετάξουν στα σκουπίδια και τους σταμάτησα”! Από τότε όταν βλέπω έναν κάδο σκουπιδιών νιώθω ότι βγήκα μέσα από αυτόν!».
Σημειώνεται ότι ο Νίκος Φλώρος είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος έλληνας γλύπτης, γνωστός για την πρωτοποριακή του τεχνική στη δημιουργία γλυπτών από αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών. Γεννημένος στην Τρίπολη Αρκαδίας, σπούδασε κλασικό πιάνο και αρχαία δραματική τέχνη, προτού συνεχίσει τις σπουδές του στην «École des Beaux-Arts» στο Παρίσι.
Τα έργα του έχουν εκτεθεί σε σημαντικά μουσεία και πολιτιστικούς χώρους παγκοσμίως, όπως η Ρωσική Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών στην Αγία Πετρούπολη, το Κρατικό Μουσείο Tsaritsyno στη Μόσχα και το National Museum of Women in the Arts στην Ουάσιγκτον.
Η μοναδική του προσέγγιση στην ανακύκλωση υλικών και η συμβολή του στη βιώσιμη ανάπτυξη έχουν αναγνωριστεί διεθνώς, με τον ίδιο να έχει τιμηθεί με σειρά διεθνών διακρίσεων για την προσφορά του στην πολιτιστική διπλωματία της Ελλάδας με τη διεθνή κοινότητα.
