Μερικές φορές, το να αντικρίζει κανείς τον εαυτό του μέσα από την τηλεόραση μπορεί να είναι πιο δύσκολο απ’ όσο φαντάζεται ο τηλεθεατής. Ο παρουσιαστής του MEGA, Κώστας Τσουρός, o οποίος παρουσιάζει για δεύτερη σεζόν την εκπομπή του Σαββατοκύριακου «Ακόμα δεν είδες τίποτα» με επίκεντρο την ενημέρωση, αλλά και την ψυχαγωγία, μοιράζεται στο Newsbeast προσωπικές του σκέψεις και εμπειρίες από την πολυετή διαδρομή του στον χώρο της δημοσιογραφίας που μετρά 21 χρόνια.
Από την αρχή της πορείας του στην ΕΡΤ ως διορθωτής κειμένων μέχρι την ανάδειξή του σε κεντρικό παρουσιαστή, ο ίδιος περιγράφει με ειλικρίνεια πώς η αδρεναλίνη της δουλειάς τον έκανε να αλλάξει πορεία και να αγαπήσει τη δημοσιογραφία. Μιλώντας για την εσωτερική του ανάγκη να βελτιώνεται, παραδέχεται ότι νιώθει άβολα βλέποντας τον εαυτό του στην τηλεόραση, αλλά το κάνει για να εξελίσσεται.
Σε αυτή τη συνέντευξη, ο Κώστας Τσουρός μιλάει ανοιχτά για τη μετάβαση από την ενημέρωση στην ψυχαγωγία, τις δυσκολίες που συνάντησε στην πορεία του και τις στιγμές που χρειάστηκε να ξαναρχίσει από την αρχή. Ο παρουσιαστής του ΜEGA αναφέρεται στις φιλίες που τον πρόδωσαν, στον ανταγωνισμό που βίωσε, αλλά και στις συμβουλές που καθοδήγησαν την καριέρα του.
– Είσαι από τους ανθρώπους που μπαίνουν στο YouTube για να δουν τον εαυτό τους στις εκπομπές που παρουσιάζουν; Σου αρέσεις;
Κοίτα να δεις, αυτή η ερώτηση έχει να κάνει με μια βαθιά ψυχολογική μου ανάγκη το να μην βλέπω ποτέ τον εαυτό μου. Παρ’ όλα αυτά, επειδή θέλω να βελτιώνομαι, αναγκάζομαι να με βλέπω, αλλά δεν αισθάνομαι καθόλου ωραία όταν το κάνω. Θέλω να σου πω δηλαδή, γενικότερα όταν βλέπω βιντεάκια με τον εαυτό μου στο YouTube ή στα site, αποφεύγω να τα δω. Ναι, εντάξει, βέβαια για να διορθώσω κάποια πράγματα πάντα κοιτάω, αλλά, αν δεν χρειάζεται, συνήθως δεν θα με δω. Για να καταλάβεις, όταν υπάρχουν αναπαραγωγές με τον εαυτό μου στα site κτλ, σπάνια θα μπω μέσα για να δω ή την εικόνα μου ή το βίντεο το οποίο αναπαράγουν.
– Τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις άβολα;
Θα σου πω πολύ ειλικρινά ότι ντρέπομαι. Έχω αυτή τη συστολή που πιστεύω ότι έχουν όλοι οι άνθρωποι όταν βλέπουν τον εαυτό τους σε ένα βίντεο. Είναι η δουλειά μου, αλλά αυτή η συστολή δεν έχει φύγει ποτέ.
– Υπάρχει κάτι που έχεις παρατηρήσει σε σένα και θέλεις να το διορθώσεις;
Ναι, πολλές φορές. Αυτή είναι η δεύτερη χρονιά που έχω εκπομπή ως κεντρικός παρουσιαστής. Βέβαια είχα και παλιότερα στην ΕΡΤ την εκπομπή «Net Παντού», την οποία πια έχω ξεχάσει μετά από τόσα χρόνια. Οπότε εκ των πράγματων έπρεπε να με δω σε βίντεο για να αλλάξω κάποια πράγματα. Έχω σίγουρα αλλάξει κάποια πράγματα, αλλά υπάρχουν και άλλα που δεν μπορώ να τα αλλάξω, γιατί είναι ο τρόπος μου. Για παράδειγμα, έχω παρατηρήσει ότι μιλάω πολύ γρήγορα, κάτι που έμαθα ως ρεπόρτερ, όταν έπρεπε να πω πολλά σε ένα λεπτό. Τώρα προσπαθώ να το διορθώσω, ειδικά στο ψυχαγωγικό κομμάτι, αλλά δεν είναι εύκολο. Πρέπει εκεί να είμαι πιο χαλαρός και να μιλάω πιο αργά. Άλλοτε το καταφέρνω, άλλοτε το ξεχνάω, αλλά πάντα το έχω στο μυαλό μου.
– Όταν από την ενημέρωση μπήκες στο κομμάτι της ψυχαγωγίας, πιστεύεις ότι αυτό βοήθησε περισσότερο την εξέλιξή σου επαγγελματικά;
Νομίζω όχι. Κοίτα, εγώ ξεκίνησα στην ΕΡΤ και ήμουν εκεί για 9 με 10 χρόνια και έφυγα το 2013. Όταν έκλεισε η ΕΡΤ, παρουσίαζα ήδη το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Σαββατοκύριακου και το πρωινό μαγκαζίνο «NET Παντού» που ήταν και αυτό Σαββατοκύριακο. Οπότε αυτό που θέλω να πω είναι ότι εγώ ξεκινώντας στην ΕΡΤ από μία θέση ανασυντάκτη που είχα πάει ως διορθωτής κειμένων, μετά πέρασα στο ρεπορτάζ, μετά εξελίχθηκα και παρουσίαζα εκπομπή και κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Σαββατοκύριακου. Οπότε ούτως ή άλλως, σε αυτόν τον τομέα είχα εξελιχθεί και είχα φτάσει σε ένα σημείο που ήταν ικανοποιητικό. Όταν όμως έκλεισε η ΕΡΤ, τότε επαγγελματικά και ως προς την εξέλιξη που αναφέρεσαι έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, γιατί ξαφνικά έπρεπε να ξεκινήσω από την αρχή. Όταν πήγα στον ΑΝΤ1, όπου μου έκαναν πρόταση για να είμαι στις ειδήσεις ως απλός ρεπόρτερ, σκέψου ότι πριν από αυτό ήμουν παρουσιαστής κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Σαββατοκύριακου. Εκ των πραγμάτων είχε γίνει ένα restart επαγγελματικό για μένα. Και πάλι χρειάστηκε να κάνω τα βήματα για να ανέλθω στην ιεραρχία, ας πούμε, της δουλειάς. Εντάξει, μετά ήρθε και η ψυχαγωγία. Μοιραία έφτασε και πάλι να παρουσιάζω τη δική μου εκπομπή. Επομένως δεν ευθύνεται η ψυχαγωγία για την εξέλιξή μου, πιστεύω ότι αυτό θα συνέβαινε και αν έμενα στην ενημέρωση.
– Γιατί έφυγες από τη δημόσια τηλεόραση και πήγες στον ΑΝΤ1;
Έφυγα αναγκαστικά, γιατί η ΕΡΤ έκλεισε σε μια νύχτα το 2013. Τότε είχαμε πάθει όλοι σοκ και πολλοί συνάδελφοι τότε παρέμειναν περιμένοντας να ανοίξει. Εγώ τότε είχα πραγματικά νευριάσει με τον τρόπο που έγινε και θεώρησα ότι ήταν πολύ άδικο για εμάς αυτό που είχε συμβεί. Είχα πρόταση από τον ΑΝΤ1 και την αποδέχτηκα, όπου ανέλαβα τη θέση του ρεπόρτερ στο δελτίο ειδήσεων. Και νιώθω ευγνώμων για αυτή την πρόταση του ΑΝΤ1, γιατί πολλοί συνάδελφοι έμεναν άνεργοι τότε.
– Έχεις δηλώσει ότι κάποια στιγμή θέλεις να επιστρέψεις στην ενημέρωση, σωστά;
Ναι, κοίτα να δεις. Τώρα, εγώ ούτως ή άλλως στην εκπομπή μου κάνω ενημέρωση και ψυχαγωγία. Δεν ξέρω αν κάποια στιγμή θα γυρίσω αμιγώς στο ενημερωτικό κομμάτι, αλλά αν με ρωτάς αν το αγαπάω, το αγαπάω πολύ. Δηλαδή, πιο πολύ αγαπάω την ενημέρωση από το lifestyle. Με το lifestyle είμαι ερωτευμένος. Το έχω πει ξανά ότι η ενημέρωση είναι η αγάπη μου και το lifestyle είναι ο έρωτάς μου. Οπότε, ξέρεις, τώρα είναι λίγο σαν να απιστώ το ένα με το άλλο. Θα δούμε πώς θα καταλήξει. Αλλά προς το παρόν, μου αρέσουν πολύ και τα δύο, αλλά επουδενί δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι το οποίο δεν είχε καθόλου ενημερωτικό χαρακτήρα. Δηλαδή, νομίζω ότι η δημοσιογραφική μου υπόσταση από εκεί ξεκινά.
– Θεωρείς ότι γενικά στον χώρο μας οι ενημερωτικοί σνομπάρουν όσους κάνουν lifestyle; Εσύ όταν πήγες από τις ειδήσεις στο πρωινό της Φαίης Σκορδά στον ΑΝΤ1 βίωσες κάτι τέτοιο;
Κοίτα, οι άνθρωποι του lifestyle μου συμπεριφέρθηκαν με πολύ σεβασμό, γιατί αναγνώριζαν την πορεία που είχα στην ενημέρωση. Συνήθως όταν κάποιος καινούριος μπαίνει σε έναν χώρο, τον αντιμετωπίζουν και λίγο καχύποπτα. Εμένα, επειδή είχα την πορεία μου στην ενημέρωση, οι άνθρωποι του lifestyle με αντιμετώπισαν από την αρχή με πολύ σεβασμό. Οπότε σε αυτό δεν έχω κανένα παράπονο. Όμως, οι άνθρωποι της ενημέρωσης με είδαν κάπως όταν πήγα στο lifestyle. Δηλαδή θυμάμαι συναδέλφους από τα δελτία ειδήσεων, λίγοι ευτυχώς, οι οποίοι ξαφνικά από εκεί που ήμασταν μια χαρά, άρχισαν να με σνομπάρουν γιατί πήγα στην εκπομπή της Σκορδά. Αλλά ήταν πολύ λίγοι ευτυχώς. Θέλω να σου πω επίσης ότι με τα παιδιά της ενημέρωσης από την πρώτη μέρα που ξεκίνησα στη δουλειά μέχρι και την τελευταία, ακόμη και μέχρι σήμερα μιλάω σχεδόν με όλους. Κάτι το οποίο δεν συμβαίνει στην ψυχαγωγία. Για κάποιον λόγο γίνεται αυτό.
– Όταν σε φώναξε ο Καλημέρης στο γραφείο του και σου είπε «θα πας στη Σκορδά», γιατί δέχτηκες; Είχες βασικά την επιλογή να μην δεχτείς;
Δεν δέχτηκα ποτέ. Επί της ουσίας δεν απάντησα ποτέ. Απλά έγιναν έτσι τα πράγματα που δεν είχα το περιθώριο. Είναι μια μεγάλη ιστορία και την έχω ξαναπεί κιόλας. Με φώναξε στο γραφείο του ο Καλημέρης μια Τετάρτη και μου λέει «τη Δευτέρα πας στο πρωινό». Του λέω «δεν είσαι καλά, δεν υπάρχει περίπτωση». Γιατί εγώ τότε ήμουν στις ειδήσεις. Μου λέει «όχι, θα πας στο πρωινό γιατί έφυγε ο Λιάγκας και θέλουμε κάποιον να μπορεί να χειριστεί θέματα αν σκάσουν εκείνη την ώρα κ.λπ.». Του λέω «αποκλείεται». Μου λέει «καλά σκέψου το και μου απαντάς».
– Άρα η αρχική σου απάντησή ήταν «όχι»;
Ναι. Φεύγω από το γραφείο του Καλημέρη και χτυπάει το τηλέφωνό μου, είναι ένα άγνωστο νούμερο. Το σηκώνω και είναι η Φαίη Σκορδά. Μου μιλούσε τρεις ώρες εκείνη τη βραδιά και μου λέει «έλα αύριο που έχουμε γενική πρόβα, να δεις, ρε παιδί μου. Μην είσαι αρνητικός, να δεις λίγο το περιβάλλον, να γνωρίσεις τα παιδιά». Της λέω «εγώ αύριο το πρωί, έχω ρεπορτάζ στο υπουργείο οικονομικών». Το θυμάμαι σαν τώρα. «Δεν μπορώ να έρθω στην πρόβα», της λέω. Μου λέει να περιμένω και παίρνει στο κανάλι. Μου κόβουν το ρεπορτάζ στο υπουργείο οικονομικών και όλοι συνωμότησαν ώστε να πάω στην πρωινή εκπομπή. Εντάξει ήταν πολύ τιμητικό που η Φαίη Σκορδά ασχολήθηκε μαζί μου και, όταν πήγα στην πρόβα για να δω υποτίθεται τι γίνεται, μου λένε «Κώστα, κάτσε στο πάνελ». Τους απαντώ «Παιδιά, τι λέτε;». Έρχεται τότε ο Καλημέρης και μου λέει «Βγάζω δελτίο Τύπου, είσαι στο Πρωινό». Έτσι λοιπόν πήγα «στο Πρωινό», χωρίς να το σκεφτώ, χωρίς να αποφασίσω, χωρίς τίποτα. Και μου έκανε καλό τελικά.
– Πέραν του ότι δεν είχες ιδέα τότε από lifestyle, τι ήταν αυτό που σε φόβισε όταν πέρασες από την ενημέρωση στην ψυχαγωγία;
Η έκθεση του εαυτού μου. Γιατί στις ειδήσεις δεν εκθέτεις τον εαυτό σου, ενώ σε μια εκπομπή τον εκθέτεις. Λες τη γνώμη σου, λες την άποψή σου, είσαι πιο χαλαρός. Στις ειδήσεις λες την είδηση και είσαι στιλιζαρισμένος. Ειδικά στα δελτία ειδήσεων δεν έχεις περιθώριο για να εκφραστείς παραπάνω, ενώ στην εκπομπή φαίνεται ο εαυτός. Οπότε εκτίθεσαι και έχεις άσχημα σχόλια, έχεις θετικά σχόλια, έχεις τα πάντα. Οπότε και αυτό ήταν το πιο δύσκολο που έπρεπε να διαχειριστώ. Επίσης η δημοσιότητα. Μπορεί τότε μεν να έκανα 12 χρόνια ειδήσεις και να παρουσίαζα δελτία, αλλά καμία σχέση με τα πρώτα χρόνια του «Πρωινού». Δηλαδή με το που πήγα στο «Πρωινό», ακόμη και ως μέλος μιας παρέας, η δημοσιότητα ήταν δεκαπλάσια σε σχέση με πριν. Οπότε και αυτό ήταν κάτι που με τρόμαζε. Αλλά εντάξει, στην αρχή όλα σε τρομάζουν και μετά τα συνηθίζεις.
– Πώς αντιμετώπισες τις αντιδράσεις που προκάλεσες, επειδή ήσουν ειλικρινής και έλεγες αυτό που σκεφτόσουν;
Στην αρχή η αλήθεια είναι ότι όντως είχα άγνοια κινδύνου. Δηλαδή ήμουν από έναν άλλο χώρο, δεν ήξερα τους ανθρώπους τους οποίους σχολίαζα, οπότε σχολίαζα ακριβώς αυτό που έβλεπα. Δηλαδή τα έβλεπα ως είδηση. Τα σχολίαζα, λες και σχολίαζα μια αστυνομική είδηση στο Δελτίο. Απλά με τη μορφή του lifestyle. Αυτό στην αρχή φαινόταν πάρα πολύ αυστηρό και πολύ καυστικό. Το οποίο ενδεχομένως και κάποιες φορές να ήταν. Αλλά όχι επειδή δεν ήταν αυτή η άποψή μου. Επειδή απλά δεν υπήρχε λόγος να είμαι τόσο αυστηρός με ανθρώπους. Άλλο να παρουσιάζεις μια είδηση και άλλο να έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο. Είναι εντελώς διαφορετικό. Όταν άρχισαν πολλοί να με βλέπουν έξω και να μου γυρνάνε την πλάτη, να μου στέλνουν μηνύματα και να με βρίζουν, να με παίρνουν τηλέφωνο κα να μου ζητούν τον λόγο, εκεί λίγο άρχισα να λέω «τι γίνεται εδώ πέρα». Αλλά από την άλλη λέω ότι οκ είναι άποψή μου. Απλά ίσως να έπρεπε να τη λέω λίγο πιο στρογγυλεμένα. Τελικά αποφάσισα ότι δεν την έλεγα πιο στρογγυλεμένα στα δύο χρόνια του «Πρωινού» στον ΑΝΤ1. Μετά όταν πήγα στον Alpha, στην εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού, ήξερα ακριβώς τι πρέπει να πω και τι δεν πρέπει. Ενώ τα δύο προηγούμενα χρόνια λόγω άγνοιας, έλεγα αυτό που ακριβώς σκεφτόμουν. Πολλές φορές πλήγωνα κόσμο. Κοίτα, πάντα θα πω αυτό που πιστεύω. Και πάντα γενικότερα έχω μία άποψη για τα πράγματα και θέλω να την εκφράζω. Απλά ίσως ο τρόπος που την εκφράζω πια να είναι διαφορετικός. Δηλαδή δεν υπάρχει περίπτωση να πω κάτι διαφορετικό από αυτό που πιστεύω. Αλλά μπορεί να έχω περισσότερες γωνίες.
– Η μητέρα σου που σε βλέπει στην τηλεόραση είναι αυστηρή;
Δυστυχώς όχι. Η μάνα μου είναι χαρακτηριστική «μάνα κοκουβάγια». Δεν θυμάμαι να μου έχει πει ποτέ κάτι αρνητικό. Μόνο μια φορά παλιά για κάτι που είχα πει, μου είχε αναφέρει «Αγόρι μου, την στενοχώρησες». Τίποτα παραπάνω. Η μάνα μου δεν μου λέει ποτέ κάτι αρνητικό, ίσως για να μην με στενοχωρήσει. Ο πατέρας μου είναι ο πιο αυστηρός. Η μάνα μου είναι όλα καλά και όλα τέλεια. Μετά από κάθε εκπομπή θα μου πει «Τι ωραία θέματα, αγόρι μου». Τη ρωτάω «όλα σου άρεσαν»; Και μου απαντά «όλα».
– Επομένως εσύ είσαι ο πιο αυστηρός κριτής σου;
Νομίζω ναι, είμαι αυστηρός. Είναι κάτι το οποίο προσπαθώ να το δουλέψω κιόλας, γιατί γενικότερα στη ζωή είμαι ο αυστηρός και δεν χρειάζεται τόσο πολύ. Σιγά σιγά θα καμφθεί κι αυτό.
– Θέλεις να τα ελέγχεις όλα στην εκπομπή σου; Είσαι συγκεντρωτικός, θέλεις να περνάνε όλα από τα μάτια σου;
Ναι, η αλήθεια είναι ότι είμαι πάνω από όλα, αλλά αυτό συμβαίνει όχι γιατί είμαι συγκεντρωτικός, αλλά επειδή θέλω να γίνεται η δουλειά. Δηλαδή δεν είναι ότι δεν αφήνω άλλους να κάνουν πράγματα. Φυσικά και οι αρμοδιότητες μοιράζονται στην ομάδα, αλλά θέλω να είμαι από πάνω από όλα, επειδή είμαι και δημοσιογράφος και δεν είμαι ένας απλός παρουσιαστής όπου θα μου πούνε τι να παρουσιάσω. Εκ των πραγμάτων έχω άποψη και για το περιεχόμενο της εκπομπής. Οπότε σε συνεργασία με την αρχισυντάκτρια φτιάχνουμε όλα τα θέματα για το περιεχόμενο της εκπομπής και είναι σαν να έχω με έναν τρόπο την επιμέλεια της εκπομπής.
– Πώς διαχειρίζεσαι τον θυμό σου στον αέρα της εκπομπής; Τι είναι αυτό που μπορεί να σε εκνευρίσει;
Μεγάλη κουβέντα αυτή! Την ώρα του αέρα μπορεί να σε θυμώσουν πάρα πολλά. Μπορεί να ακούσεις κάτι στο ακουστικό που να σε θυμώσει και μόνο που θα το ακούσεις. Μπορεί στο κοντρόλ να γίνεται χαμός και εσύ εκείνη τη στιγμή να μην μπορείς να αντιδράσεις, επειδή είσαι στον αέρα. Μπορεί να γίνει λάθος στις συνδέσεις, μπορεί να μην βγαίνουν σωστά τα Skype, μπορεί να μην ακούς τις συνδέσεις. Όλα αυτά δημιουργούν έναν εκνευρισμό εκ των πραγμάτων. Προσπαθείς λοιπόν να μην είσαι νευριασμένος στον αέρα, γιατί ο τηλεθεατής δεν χρωστάει σε τίποτα, αλλά απ’ την άλλη κι εμείς άνθρωποι είμαστε. Οπότε κάποιες φορές μπορεί και να φανεί. Δεν είναι ότι πάντα καταφέρνω να μην φαίνεται, αλλά συνήθως προσπαθώ να σκέφτομαι ότι εκείνη την ώρα δεν ξέρει ο άλλος που με βλέπει τι γίνεται από πίσω, οπότε καλό είναι να μην φαίνονται τα νεύρα μου. Αλλά δεν το καταφέρνω πάντα.
– Και ποιο είναι το μυστικό σου; Παίρνεις βαθιές ανάσες;
Ναι, παίρνω βαθιές ανάσες ή προσπαθώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Προσπαθώ να συγκεντρωθώ σε αυτό που παρουσιάζω και να μην επηρεάζομαι από εξωγενείς παράγοντες. Αλλά επειδή ως χαρακτήρας είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος επηρεάζεται πολύ από αυτά που συμβαίνουν γύρω του, είναι πάρα πολύ δύσκολο να το κάνω. Το καταφέρνω, όχι πάντα.
– Είσαι ένας άνθρωπος πολύ χαμογελαστός και μου κάνει εντύπωση που κάποιοι στον δημοσιογραφικό χώρο δεν σε συμπαθούν. Γιατί πιστεύεις συμβαίνει αυτό;
Σίγουρα έχω αντιπάθειες. Σίγουρα όμως έχω και συμπάθειες. Δηλαδή δεν είναι ότι γενικότερα είμαι αντιπαθής ως άνθρωπος. Ο χώρος μας δεν χρωστά καλό λόγο για κανέναν, ούτως ή άλλως. Είναι ελάχιστα αυτοί που λένε καλά πράγματα για τους συναδέλφους, αυτό το έχουμε συνηθίσει σε αυτή τη δουλειά. Τώρα πρέπει να ρωτήσεις αυτούς, γιατί δεν με συμπαθούν. Εγώ σε αυτό που έχω καταλήξει είναι ότι όποιος με ξέρει πραγματικά και με γνωρίσει, δεν υπάρχει περίπτωση να μην με συμπαθήσει. Αυτός που δεν με ξέρει και βλέπει, αυτός συνήθως δεν με συμπαθεί. Το έχω αντιμετωπίσει σε δουλειές, να μου πουν συνεργάτες «πω πω μας έλεγαν πώς θα τα βγάλεις πέρα με τον Τσουρό και ότι είναι ξινός, και τελικά είσαι ο καλύτερος συνεργάτης που είχα ποτέ». Κατάλαβες; Υπάρχει μία περιρρέουσα ατμόσφαιρα για πολλούς ανθρώπους, η οποία δεν αντιποκρίνεται στην πραγματικότητα και όταν ο άλλος σε γνωρίσει πραγματικά τότε καταλαβαίνει ποιος είσαι. Επίσης υπάρχουν και άλλοι παράγοντες. Μπορεί κάποιοι να προσπαθούν να αμαυρώσουν την εικόνα σου. Πολλά συμβαίνουν. Ξέρεις, είναι πολύπλευρο αυτό. Εμένα μου αρκεί το ότι άνθρωποι σοβαροί του χώρου με εκτιμούν και αυτό είναι το παράσημό μου. Άνθρωποι του χώρου οι οποίοι ούτως ή άλλως δεν λένε καλή κουβέντα για κανέναν, δεν λένε ούτε και για μένα και γι’ αυτό χαίρομαι. Και επίσης ξέρω ποιος είμαι, οπότε δεν με απασχολεί το τι λένε οι άλλοι. Υπάρχουν πράγματα όπου κάνω λάθη, όχι τόσο στα επαγγελματικά όσο στην προσωπική μου ζωή κυρίως, και εκεί θα πάρω την ευθύνη. Επαγγελματικά όταν κάποιος δεν με γνωρίζει μπορεί να έχει ό,τι εικόνα θέλει. Όταν με γνωρίσει, να είσαι σίγουρη ότι δεν θα πει ότι είμαι αντιπαθής.
– Στον χώρο της τηλεόρασης έχεις φίλους;
Συνήθως απαντάω σε αυτή την ερώτηση «όχι», γιατί δεν πιστεύω ότι μπορεί να διατηρηθεί μια φιλία εύκολα σε αυτόν τον χώρο. Εντάξει, είναι υπερβολικό αυτό που λέω. Μπορεί να υπάρξει φιλία στον χώρο, αλλά εγώ δυστυχώς είχα άσχημες εμπειρίες από ανθρώπους στους οποίους ανοίχτηκα και τους δέχτηκα και ένιωθα ότι ήμασταν φίλοι και την πάτησα τελικά. Και γι’ αυτό ίσως είμαι λίγο πιο καχύποπτος και λίγο πιο μαζεμένος. Έχω κάποιους φίλους, αλλά γενικότερα δεν κάνω παρέα με ανθρώπους του χώρου. Έχω δυο τρεις φίλους, οι οποίοι είναι στον χώρο, αλλά κάνουμε παρέα κυρίως επειδή μας δένουν άλλα πράγματα και όχι λόγω της δουλειάς. Απλά τυχαία είμαστε στον ίδιο χώρο. Δεν είμαι κλειστός στο να έχω κάποιον φίλο από την τηλέοραση, αλλά η αλήθεια είναι ότι βλέπω πολύ καχύποτα τις καλές σχέσεις σε αυτόν τον χώρο. Γιατί ξέρω πολύ καλά ότι από μπροστά είναι αλλιώς και από πίσω είναι αλλιώς.
– Όταν λες ότι την πάτησες, μπορείς να μου μιλήσεις λίγο παραπάνω για αυτό;
Υπήρχαν άνθρωποι που τους αισθανόμουν δικούς μου ανθρώπους, που δεν ήταν μόνο οι σχέσεις μας επαγγελματικές, αλλά και φιλικές, και μετά συνειδητοποίησα ότι ήταν αυτοί οι ίδιοι που μου σκάβανε τον λάκκο. Προσπάθησαν κάποια στιγμή κιόλας δοθείσης της ευκαιρίας να με πολεμήσουν. Έχω περάσει σχεδόν τα πάντα στις ανθρώπινες σχέσεις σε αυτή τη δουλειά, οπότε μπορεί βέβαια κι εγώ να προκαλώ. Αλλά όχι με τη συμπεριφορά μου, γιατί στη δουλειά δεν έχω προκαλέσει ποτέ και νομίζω μπορεί να το επιβεβαιώσει ο οποιοσδήποτε. Ξέρω ότι πολλοί, επειδή εγώ πάντα ανέβαινα τα βήματα της ιεραρχίας σε αυτή τη δουλειά, πολλοί που ήταν δίπλα μου δεν το έβλεπαν πολύ θετικά. Δηλαδή έλεγαν «γιατί αυτός κι όχι εγώ». Οπότε αυτό δημιουργούσε αντιπάθειες. Είχα να αντιμετωπίσω πάρα πολλά πράγματα, αλλά εντάξει, όλα καλά.
– Θες να μου πεις ποιοι είναι οι φίλοι σου;
Κοίτα, ο Πάνος ο Κατσαρίδης, που είναι στην εκπομπή μου, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είναι κολλητός μου φίλος. Είναι δημοσιογράφος και θεατρικός παραγωγός και έχουμε πολλά κοινά και εκτός τηλεόρασης. Με τη Νατάσα Θεοδωρίδου κάνουμε επίσης πολλή παρέα. Δεν θέλω να αδικήσω κι άλλους φίλους μου από τον χώρο, απλά αυτοί οι δύο που σου ανέφερα είναι οι πιο στενοί μου.
– Από την εμπειρία σου σε αυτά τα 21 χρόνια στον χώρο της δημοσιογραφίας, ποιοι σε ανταγωνίστηκαν περισσότερο, οι άντρες ή οι γυναίκες;
Στη δική μου περίπτωση οι γυναίκες. Οι άντρες νομίζω δεν με ανταγωνίστηκαν ποτέ, τουλάχιστον που να το έχω καταλάβει. Ωστόσο οι γυναίκες με ανταγωνίστηκαν περισσότερο και δεν καταλάβαινα και τον λόγο. Ανεβαίνοντας στην ιεραρχεία της δουλειάς, υπήρχαν γυναίκες που λέγανε ότι γιατί προχωράει αυτός και όχι εγώ.
– Στην ενημέρωση έγινε αυτό;
Παντού, αλλά κυρίως στην ψυχαγωγία.
– Ποια είναι η πιο σοφή συμβουλή που σου έδωσαν όταν ανέλαβες τη δική σου εκπομπή;
Είναι μια συμβουλή την οποία δεν θέλω να τη μοιραστώ με τον κόσμο. Θέλω να την κρατήσω ως επτασφράγιστο μυστικό, γιατί προέρχεται από μια γυναίκα, η οποία είναι για μένα φάρος στην τηλεόραση και θα ήθελα να την κρατήσω για μένα.
– Μπορώ να σε ρωτήσω ποια είναι αυτή η γυναίκα;
Η Ελένη Μενεγάκη. Είναι μια γυναίκα, η οποία χωρίς να έχει καμία υποχρέωση απέναντί μου, δεν έχουμε συνεργαστεί ποτέ, μου έχει δώσει συμβουλές, οι οποίες αντηχούν στα αυτιά μου κάθε στιγμή.
– Εάν σου ζητήσουν να συμπαρουσιάσεις μια εκπομπή ή να είσαι μέλος μιας εκπομπής, θα το δεχτείς ή θα περιμένεις μια πρόταση ώστε να είσαι και πάλι κεντρικός παρουσιαστής; Το θεωρείς πισωγύρισμα;
Γενικότερα δεν είμαι αρνητικός, αρκεί να είναι οι συνθήκες αυτές που θέλω. Θεωρώ ότι ο καθένας μας σε όποια θέση κι αν βρίσκεται δείχνει αυτό που είναι. Οπότε δεν θα το έλεγα πισωγύρισμα, γιατί και σε μια παρέα να είσαι, βγαίνει αυτό που είσαι. Απλά θα ήθελα, από τη στιγμή που έχω ξεκινήσει αυτήν την πορεία του κεντρικού παρουσιαστή, να το συνεχίσω. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι, αν δεν συνεχίσω, θα πέσω να πεθάνω. Δηλαδή, η δουλειά είναι ενιαία. Υπάρχουν πάρα πολλές θέσεις σε αυτήν την δουλειά. Μακάρι να μπορέσω να διατηρήσω τη θέση του κεντρικού παρουσιαστή, είναι κάτι το οποίο το ήθελα, είναι κάτι το οποίο το δουλεύω, είναι κάτι το οποίο θέλω να συνεχιστεί. Αλλά δεν σημαίνει ότι, αν δεν συνεχιστεί θα κάτσω να περιμένω, γιατί είναι και βιοποριστικός ο λόγος. Εγώ βιοπορίζομαι από αυτήν την δουλειά, δεν την κάνω για χόμπι.
– Οι περισσότερες εκπομπές της τηλεόρασης ακολουθούν το φορμάτ του infotainment. Αυτό πιστεύεις συμβαίνει επειδή είναι τάση και η μία εκπομπή μιμείται την άλλη ή είναι πραγματικά αυτό που θέλει ο τηλεθεατής;
Εγώ θεωρώ ότι ο κόσμος θέλει βασικά την πληροφορία. Επειδή ζούμε σε μια κοινωνία και σε μια εποχή, όπου τα πράγματα γύρω μας γίνονται με ταχείς ρυθμούς, και γίνονται πράγματα τα οποία είναι κοινωνικά και αφορούν όλους μας, ο κόσμος θεωρώ ότι ενδιαφέρεται να βλέπει τις πτυχές του κάθε πράγματος. Δεν είμαστε πια στη φάση του «χα χα χα». Δηλαδή, ο κόσμος είναι πιο ευαισθητοποιημένος, είναι πιο ενεργός, οπότε δεν του αρκεί, νομίζω εγώ, να κάθεται και να βλέπει κάποιους να σπάνε μπαλόνια και να χαίρονται. Θέλει πληροφορία, θέλει να συμμετέχει σε αυτό, και επειδή τα κοινωνικά θέματα που υπάρχουν γύρω μας είναι θέματα τα οποία απασχολούν όλους, νομίζω ότι μοιραία μπήκε αυτή η θεματολογία και στις εκπομπές αυτές. Γιατί επίσης δεν γίνεται να γίνεται χαμός στον κόσμο και οι εκπομπές να σπάνε μπαλόνια. Οπότε εκ των πραγμάτων έπρεπε κάπως να ενσωματωθεί αυτό. Ενδεχομένως στη συνέχεια να έγινε και λίγο μόδα. Και έγινε και μόδα από ανθρώπους που δεν μπορούν να υπηρετήσουν το infotainment, δυστυχώς. Εγώ θα προτιμούσα να υπάρχει μόνο από ανθρώπους που μπορούν να το υπηρετήσουν.
– Πολλές εκπομπές ασχολούνται με το τι λένε οι άλλες εκπομπές γι’ αυτές, πιστεύεις ότι αυτό γίνεται επειδή είναι ένας τρόπος να γεμίσει ο τηλεοπτικός χρόνος εύκολα και γρήγορα;
Αυτό είναι και μία δικη μου απορία να σου πω την αλήθεια. Δηλαδή εγώ γενικότερα στην εκπομπή μου προσπαθώ να αποφεύγω να απαντάω σε πράγματα που λένε για εμάς. Σχολιάζουμε πράγματα που λένε οι άλλες εκπομπές, αλλά όχι πράγματα που λένε για εμάς. Δηλαδή δεν πρόκειται να ανοίξουμε ένα πινκ πονκ μέσα από την εκπομπή, για να απαντήσουμε σε κάτι που μας είπαν. Και έχουμε προκληθεί πολλές φορές και ειδικά φέτος και δεν έχουμε απαντήσει μέσα από τον αέρα της εκπομπής. Προς Θεού υπάρχουν θέματα πάρα πολλά για να παίξει κάποιος σε μια εκπομπή. Δεν το κάνουν για να γεμίσει ο τηλεοπτικός χρόνος. Κάποιοι το κάνουν από επιλογή, γιατί θεωρούν ότι αυτό αρέσει τον κόσμο. Σε κάποιες περιπτώσεις φαίνεται όντως και στα νούμερα τηλεθέασης ότι αρέσει τον κόσμο. Όσο κάνουν νούμερα τηλεθέασης αυτές οι κόντρες, θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Δηλαδή υπάρχουν στιγμές που για παράδειγμα εγώ που έχω επιλέξει να μην το κάνω, νιώθω ότι μπορεί να χάνω νούμερα τηλεθέασης που δεν το κάνω. Αλλά προτιμώ να μην το κάνω. Αλλά απ’ την άλλη μπαίνεις και σε σκέψη μετά και λες «κάτσε ρε εσύ, θέλω να κάνω νούμερα, μήπως να το κάνω;». Οπότε αν δεν επιβραβεύεται αυτό το κοινό, φαντάζομαι ότι θα σταματήσει. Δηλαδή είναι μια αλυσίδα όλο αυτό. Δεν φταίνε μόνο οι άνθρωποι της τηλεόρασης για αυτό. Αν δεν πούλαγε, δεν θα γινόταν.
– Πες μου έναν αγαπημένο σου παρουσιαστή;
Ο Τζίμι Φάλον μου αρέσει, γιατί είναι μοναδικός στο είδος του. Μου αρέσει αυτό που κάνει και ο τρόπος προσέγγισής του. Αλλά δεν είναι ότι θα τον αντιγράψω. Και στην Ελλάδα μου αρέσουν πολλοί παρουσιαστές. Για παράδειγμα, ο Νίκος Ευαγγελάτος θεωρώ ότι είναι ένας από τους καλύτερους παρουσιαστές που έχουμε στον τομέα της ενημέρωσης. Είναι storyteller πια, δηλαδή, παρουσιάζει τις ειδήσεις λέγοντας μια ιστορία. Και εμένα αυτό με γοητεύει και με μαγεύει. Δηλαδή, πραγματικά χαίρομαι να βλέπω την εκπομπή του Νίκου Ευαγγελάτου και δεν το λέω επειδή είναι στο MEGA. Yπάρχουν και άλλοι παρουσιαστές, απλά τώρα μου ήρθε στο μυαλό ο Νίκος.
– Πότε πιστεύεις ότι πρέπει να σταματάει ένας παρουσιαστής; Υπάρχει ημερομηνία λήξης;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει ημερομηνία λήξης. Νομίζω ότι ο κάθε παρουσιαστής σταματάει όποτε επιθυμεί ο ίδιος ή όταν το κοινό δείξει ότι δεν τον θέλει πια στην τηλεόραση. Νομίζω ότι τότε είναι μια στιγμή να κρεμάσεις τα παπούτσια σου. Από την άλλη, όμως, αν εσύ ο ίδιος αντέχεις να συνεχίσεις, νομίζω ότι μπορείς να συνεχίσεις επ’ άπειρον. Δηλαδή δεν υπάρχει ηλικιακός ρατσισμός στη τηλεόραση όσο και αν κάποιοι θεωρούν ότι υπάρχει. Για μένα δεν υπάρχει. Και έχει αποδειχτεί και στο εξωτερικό αυτό. Δηλαδή στο εξωτερικό δεν τίθεται θέμα ηλικίας. Θεωρώ ότι πρέπει να σταματάει ο παρουσιαστής όταν δεν αντέχει η ψυχή του να το κάνει όλο αυτό, γιατί αυτό φαίνεται.
– Αν σου ζητούσα να μου πεις ένα μεγάλο επαγγελματικό επίτευγμα σε όλα αυτά τα χρόνια, ποιο θα ήταν αυτό;
Έχω ζήσει γεγονότα που αν δεν έκανα αυτή τη δουλειά δεν θα τα βίωνα ποτέ. Για παράδειγμα ήμουν πολύ τυχερός στην αρχή της καριέρας μου που έζησα δίπλα στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, που για μένα ήταν μια προσωπικότητα φωτεινή. Και είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς μαζί του που ήταν ένας ηγέτης και μια προσωπικότητα που είχες να πάρεις από αυτόν. Εγώ έζησα δίπλα του τα τελευταία χρόνια της ζωής του και αυτό πάντα θα μου μείνει στο μυαλό και πράγματα τα οποία μου έλεγε και το έχω ως φάρο, γιατί από εκεί ουσιαστικά ξεκίνησε η δημοσιογραφική μου πορεία. Οπότε δεν μπορώ να ξεχάσω αυτή τη στιγμή και αυτόν τον άνθρωπο. Ήταν μια μοναδική εμπειρία για μένα.
– Σπούδασες φιλόλογος, δίδασκες σε φροντιστήριο και όνειρό σου ήταν να γίνεις καθηγητής στη Σκιάθο. Πώς προέκυψε η δημοσιογραφία; Τι ήταν αυτό που σε συνεπήρε και άλλαξες δουλειά;
Μου κέντρισε το ενδιαφέρον η αδρεναλίνη αυτής της δουλειάς. Επειδή ήμουν στην παραγωγή του δελτίου ειδήσεων της ΕΡΤ ως διορθωτής των κειμένων, έβλεπα όλη αυτή την αδρεναλίνη και την ταχύτητα που έπρεπε να προλάβεις να πεις την είδηση. Αυτή την αδρεναλίνη δεν την είχε το καθηγητηλίκι. Η δημοσιογραφία προέκυψε εντελώς τυχαία. Ξαφνικά μου είπανε κάνε κάτι, επειδή δεν υπήρχε κάποιος να το κάνει, έκανα στη συνέχεια μια τηλεφωνική συνέντευξη και τους άρεσα και άρχισαν να μου δίνουν θέματα.
- Ευχαριστούμε την Παλιά Αγορά για τη φιλοξενία.
