Ο Λευτέρης Γκιωνάκης φιλοξενήθηκε στην εκπομπή «Breakfast @ Star» του Star Channel την Παρασκευή (5/1). Στο πρόγραμμα που παρουσιάζουν η Ελένη Χατζίδου και ο Ετεοκλής Παύλου μίλησε για τα αρνητικά σχόλια που κατά καιρούς ακούγονται για τον παππού του, Γιάννη Γκιωνάκη, αλλά και την ενασχόλησή του με την υποκριτική.
«Για μένα ήταν ο παππούς μου, τίποτα παραπάνω. Έχω απομυθοποιήσει τελείως όλη αυτή την ιστορία. Δεν μου έλεγε κάτι το όνομα Γκιωνάκης όσο μεγάλωνα», δήλωσε ο Λευτέρης Γκιωνάκης στη δημοσιογράφο Λιλή Πυράκη και συνέχισε:
«Τότε είχαν ταλέντο οι ηθοποιοί. Υπήρχαν οι stars, σήμερα δεν υπάρχουν, γιατί υπάρχει η τηλεόραση. Το star system στην Ελλάδα σήμερα είναι τίποτα. Δεν νομίζω ότι μου έχει ανοίξει πόρτες το επίθετό μου. Το μόνο καλό είναι ότι σε θυμούνται πιο εύκολα».
Έπειτα, απαντώντας σε ερώτηση για το πώς σχολιάζεται ο παππούς του εξαιτίας της απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά της συζύγου του τη δεκαετία του ’80, ο Λευτέρης Γκιωνάκης τόνισε: «Δεν με ενοχλεί να λένε τι έγινε. Ήταν ένα λάθος. Ό,τι έγινε έγινε και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε. Όταν αρχίζεις και προσβάλλεις έναν άνθρωπο, που έχει «φύγει» εδώ και 20 χρόνια, είναι ντροπή. Έλα κράξε εμένα».
Η ενασχόλησή του με την υποκριτική
Όσον αφορά στην ενασχόλησή του με την υποκριτική, ο Λευτέρης Γκιωνάκης δήλωσε: «Δε με ενοχλεί να μπαίνουν στη δουλειά άνθρωποι από άλλους χώρους. Δεν θεωρώ ότι οι σχολές σου δίνουν κάτι σημαντικό, έτσι κι αλλιώς. Ούτε τα κάστινγκ είναι κάτι. Τα περισσότερα είναι μούφα, άλλωστε. Κι εγώ και η μάνα μου, αν ερχόταν κάποιος με πολλούς followers, θα τον παίρναμε. Μια δουλειά είναι».
Στο παρελθόν, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης είχε μιλήσει για τον εθισμό του στα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Συγκεκριμένα, ανέφερε πως «έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του» όταν το 2017 έφυγε από τη ζωή ο πατέρας του, Μιχάλης Παπανικολάου. «Τον Μάιο του 2017 έχασα τον πατέρα μου από όγκο στο κεφάλι. ‘Ηταν άρρωστος από τον Σεπτέμβρη… Ξέραμε ότι ήταν δύσκολο, αλλά πιστεύαμε ότι τελευταία στιγμή μπορεί να γίνει η ανατροπή. Έπινα αλκοόλ μέχρι τότε, αλλά ελεγχόμενα. Στη συνέχεια έφτασα στο σημείο να πίνω δύο μπουκάλια αλκοόλ την ημέρα. Μάλιστα, αν δεν είχα, έπινα οινόπνευμα ή και κολόνια. Ξεκίνησα να βγαίνω πολύ, γιατί δεν άντεχα την απώλεια. Έπινα για να ξεχάσω τον πόνο μου, όμως ήθελα κάτι πιο δυνατό. Δε μου έφτανε το αλκοόλ, ήθελα κάτι πιο δυνατό. Γνώρισα άτομα που έπιναν κοκαΐνη, οπότε ήταν πανεύκολο να βρω και άρχισα σιγά σιγά και εθίστηκα – και δεν μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτό. Κατέληξα, λοιπόν, στο σημείο μαζί με το αλκοόλ να πίνω και 3 γραμμάρια κοκαΐνη την ημέρα. Αν δεν τα έπινα, είχα κρίσεις πανικού και δεν μπορούσα να έρθω αντιμέτωπος με την πραγματικότητα», ανέφερε.
