Μπορεί οι γόπες των τσιγάρων να αποτελούν εστία βρωμιάς –σκεφτείτε τι γίνεται στις παραλίες τα καλοκαίρια, όπου πολλοί ασυνείδητοι καπνιστές αφήνουν, φεύγοντας από το μπάνιο τους, τα δικά τους «σημάδια» στις ακτές- ωστόσο, μια ομάδα ερευνητών ελπίζει ότι μια μέρα τα «υπολείμματα» αυτής της βλαβερής για την υγεία των ανθρώπων συνήθειας θα μπορούσαν να… αποκτήσουν ένα νέο νόημα και να χρησιμοποιηθούν για ένα πιο χρήσιμο σκοπό.
Μέχρι στιγμής, ορισμένες έρευνες έχουν εξετάσει το πώς τα τσιγάρα θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν με ενέργεια κινητά τηλέφωνα ή να κάνουν πιο ισχυρό το τσιμέντο.
Τώρα, μια ομάδα ερευνητών από την Κίνα μελετά το ενδεχόμενο η στάχτη από τα τσιγάρα να χρησιμοποιείται ως φίλτρο για τον καθαρισμό του νερού από το εξαιρετικά επικίνδυνο αρσενικό.
Το αρσενικό, γνωστό δηλητήριο, μπορεί να αφαιρεθεί από το πόσιμο νερό, με τη χρήση πολύ εξελιγμένων μεθόδων.
Όμως στις περιοχές που δεν υπάρχει ο απαραίτητος εξοπλισμός ή η τεχνική γνώση για το πώς μπορεί να γίνει αυτό, οι άνθρωποι εξακολουθούν να αρρωσταίνουν εξαιτίας αυτού, αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail.
Μια ομάδα ερευνητών από την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών στο Πεκίνο, χρησιμοποίησε στάχτη τσιγάρου με οξείδιο του αργιλίου. Επειδή έχει πορώδη σύσταση, οι ερευνητές υπέθεσαν ότι η στάχτη θα ήταν ένα καλύτερο υλικό για τη διήθηση του αρσενικού, από άλλα που έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν, όπως οι φλούδες μπανάνας.
Όταν εξέτασαν το υλικό με μολυσμένο νερό εδάφους, βρήκαν ότι αφαιρέθηκε πάνω από το 96% του αρσενικού που περιείχε, μειώνοντας τα επίπεδά του κάτω από τα όρια που έχει θέσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Το αρσενικό, που προέρχεται από φυσικές πηγές αλλά και από υπολείμματα βιομηχανιών, μολύνει το νερό στο υπέδαφος σε πολύ υψηλά επίπεδα σε χώρες όπως η Χιλή, η Κίνα, η Ουγγαρία και το Μεξικό.
Είναι άοσμο και άγευστο και μπορεί να προκαλέσει από αποχρωματισμό του δέρματος, στομαχικούς πόνους, μέχρι μερική παράλυση και μια σειρά άλλων προβλημάτων υγείας.
Κι ενώ υπάρχει ήδη τεχνολογία για την αφαίρεση του αρσενικού από το νερό, είναι πολύ ακριβή και μη πρακτική για τις αγροτικές και αναπτυσσόμενες χώρες.
Αντίθετα, σε όλον τον κόσμο υπάρχουν μεγάλες ποσότητες στάχτης από τσιγάρα που θα μπορούσαν εύκολα να συλλεχθούν από διάφορους χώρους και να αποτελέσουν μέρος μιας χαμηλού κόστους λύσης, για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα δημόσιας υγείας, υποστηρίζουν οι ερευνητές.