Η νόσος του φωτός

Πρόκειται γι’ αυτές τις λευκές κηλίδες που, έτσι και εμφανίζουν στο δέρμα, προκαλούν ακόμα και πανικό. Το πρόβλημα όμως είναι καθαρά… αισθητικό. Η λευκή δεν μεταδίδεται και αντιμετωπίζεται με κατάλληλη θεραπευτική αγωγή που συνιστά ο δερματολόγος.

Τι είναι:
Η λεύκη είναι ένα κοινό δερματολογικό πρόβλημα, εφόσον προσβάλλει το 1-2% του γενικού πληθυσμού. Εμφανίζεται με αποχρωματισμένες κηλίδες οι οποίες στερούνται μελανίνης, της ουσίας δηλαδή που μας προστατεύει από τις ηλιακές ακτίνες.

Είναι συχνότερη στις ηλιόλουστες χώρες, ιδίως στη βόρεια Αφρική, και έχει χαρακτηριστεί ως «νόσος του φωτός». Φαίνεται όμως πως ο ήλιος είναι απλώς εκλυτικός παράγοντας της πάθησης που επιτείνει την αντίθεση ανάμεσα στο «μαυρισμένο» υγιές δέρμα και στο χωρίς χρωστική δέρμα που δεν μαυρίζει.

Παρουσιάζεται συχνότερα πριν από την ηλικία των είκοσι. Κάνει την εμφάνιση της με μία ή περισσότερες κηλίδες χωρίς χρωστική (λόγω της προοδευτικής εξαφάνισης των μελανοκυττάρων της επιδερμίδας). Οι λευκές αυτές κηλίδες περιβάλλονται από μια ζώνη με υπέρχρωση, πιο σκοτεινόχρωμη από το φυσιολογικό δέρμα.

Η εξέλιξη της είναι απρόβλεπτη. Ορισμένες κηλίδες σταθεροποιούνται, ενώ άλλες εξαφανίζονται. Με άλλα λόγια, τρόπος πρόβλεψης για την εξέλιξη της λεύκης δεν υπάρχει. Μπορεί να παραμείνει ως έχει, να επεκταθεί ή να αυτοϊαθεί.

Μερικές φορές οι αχρωματικές κηλίδες καταλαμβάνουν ολόκληρο το σώμα και μπορεί να προσβάλουν ακόμα τις τρίχες και τα μαλλιά (λευκά τσουλούφια).

Προσοχή!
Το σίγουρο είναι ότι η λεύκη δεν μεταδίδεται και δεν δημιουργεί πρόβλημα υγείας. Πρόκειται για μια δυσμορφία, ένα καθαρά αισθητικό πρόβλημα. Η εκτεταμένη λεύκη όμως δημιουργεί σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα στους ασθενείς, τα οποία με τη σειρά τους επιδεινώνουν τη νόσο, οδηγώντας έτσι σε ένα φαύλο κύκλο χωρίς τελειωμό.

Το στρες και άλλα…
Το έντονο στρες ή η στενοχώρια είναι συχνά αυτά που πυροδοτούν τη λεύκη, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις φαίνεται να συσχετίζεται ή να συνυπάρχει με διαταραχές του θυρεοειδούς, με τη νόσο του Άντισον, την αναιμία Μπίρμερ ή άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως για παράδειγμα τη γυροειδή αλωπεκία.

Να θυμάστε:
Η εξεργασία που οδηγεί στην εξαφάνιση της λεύκης φαίνεται ότι είναι αυτοανοσιακού τύπου, αλλά είναι εξίσου πιθανός και ένας νευρικός μηχανισμός.

Εμφανίζεται:
Η λεύκη μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος και του προσώπου. Όμως συχνότερα εντοπίζεται:
• στα άνω βλέφαρα
• στο λαιμό
• στα άκρα χέρια
• στα γεννητικά όργανα
• στις θηλές των μαστών.

Η αιτία:
Πρόκειται για ένα αυτοάνοσο νόσημα, πράγμα που σημαίνει ότι ο ίδιος ο οργανισμός δημιουργεί αντισώματα κατά των μελανοκυττάρων. Η αιτιολογία του δεν είναι γνωστή. Αν και στο περίπου 20% των περιπτώσεων αποδίδεται στην κληρονομικότητα, παρ’ όλα αυτά η λεύκη δεν θεωρείται μάλλον κληρονομικό νόσημα. Οι νέες εξελίξεις στο γονιδιακό τομέα αναμένεται σύντομα να το αποδείξουν.

Η αντιμετώπιση
Η θεραπεία της λεύκης παραμένει συμπτωματική. Δεν χτυπάει δηλαδή τη ρίζα του κακού αλλά τις εκδηλώσεις της. Επίσης, η θεραπευτική αντιμετώπιση εξατομικεύεται πάντα, ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς, τη θέση και την έκταση της βλάβης, την παλαιότητα της νόσου, την εποχή του χρόνου κ.λπ.

Θεραπεία με ψωραλένιο σε συνδυασμό με την έκθεση στον ήλιο: όταν η πάθηση έχει εμφανιστεί πρόσφατα, σημειώνονται επιτυχίες με το φάρμακο ψωραλένιο (με επάλειψη ή από το στόμα), σε συνδυασμό με την έκθεση στον ήλιο ή με υπεριώδη ακτινοβολία. Το ψωραλένιο είναι ένα φωτοευαίσθητο φάρμακο, το οποίο διεγείρει τη μελάγχρωση.

Η θεραπεία αυτή πρέπει πάντα να εφαρμόζεται με καθοδήγηση δερματολόγου, με προστασία των ματιών, έλεγχο αίματος κάθε χρόνο, χρήση αντηλιακών προϊόντων σε κάθε έκθεση στον ήλιο κ.ά. Συνεχίζεται επί αρκετούς μήνες έως δύο χρόνια και έχει επιτυχία στο 70-80% των περιπτώσεων. Δεν εφαρμόζεται όμως στα παιδιά γιατί θεωρείται τοξική.

Η χρήση φενυλαλανίνης σε συνδυασμό με υπεριώδη ακτινοβολία: η θεραπεία αυτή δοκιμάστηκε στο Φωτοβιολογικό Τμήμα της Παν/μιακής Κλινικής του νοσοκομείου «Α. Συγγρός». Έδειξε αρκετά καλά αποτελέσματα, λιγότερο όμως ικανοποιητικά από τη φωτοχημειοθεραπεία με το ψωραλένιο. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει το πλεονέκτημα ότι, επειδή δεν υπάρχουν παρενέργειες, η μέθο¬δος μπορεί να εφαρμοστεί και σε παιδιά. Επίσης, ένα ακόμα πλεονέ¬κτημα είναι και η μικρότερη ευαι-σθησία της περιοχής που πάσχει στο φως του ήλιου.

To laser στη θεραπεία της λεύκης
To laser -αξιοποιώντας στο έπακρο τις θετικές ιδιότητες της υπεριώδους ακτινοβολίας- αποτελεί πλέον ένα νέο όπλο της ιατρικής επιστήμης για την τοπική θεραπευτική αντιμετώπιση της λεύκης. Έτσι λοιπόν σήμερα η χρήση του laser με τη μέθοδο Fotovit μπορεί να βοηθήσει – και μάλιστα με πολύ καλά αποτελέσματα – στη θεραπεία και της λεύκης.

Το μεγάλο πλεονέκτημα της φωτοθεραπείας με laser είναι ότι ακτινοβολούνται μόνον οι λευκές κηλίδες, δίχως να αγγίζεται το υγιές δέρμα, το οποίο, αν ακτινοβοληθεί, παρουσιάζει άμεση αισθητική επίπτωση. Πώς όμως επανέρχεται το χρώμα στις λευκές κηλίδες; Με τη δυνατότητα που έχει η μέθοδος Fotovit Laser να ενεργοποιεί τα μελανοκύτταρα – τα κύτταρα δηλαδή που παράγουν μελανίνη – από τις γειτονικές υγιείς περιοχές και από τα σημαντικά εξαρτήματα του δέρματος, τις τρίχες. Το αποτέλεσμα αυτό επιτυγχάνεται μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Συνήθως χρειάζονται τουλάχιστον 15 συνεδρίες.

Η θεραπεία με laser με τη μέθοδο Fotovit μπορεί να συμπεριλάβει και τη χρήση φαρμακευτικών ουσιών, οι οποίες έχουν αποκλειστικά και μόνο φυτική προέλευση και βοηθούν κι αυτές στη διέγερση των μελανοκυττάρων, ενώ συγχρόνως προστατεύουν το δέρμα από την επίδραση των υπεριωδών ακτινών.

Οι τυχόν παρενέργειες της θεραπείας αυτής περιορίζονται σημαντικά διότι στέλνεται στην επιδερμίδα μια μικρή μόνο δόση υπεριώδους ακτινοβολίας laser, η οποία όμως αρκεί για να διεγείρει τα μελανοκύτταρα.

Τέλος, η χρήση του laser σύμφωνα με τις προδιαγραφές της μεθόδου Fotovit δεν επηρεάζει τον οργανισμό, ούτε προκαλεί γενετικά προβλήματα και βλάβες στην επιδερμίδα, αφού η διάχυση της ακτινοβολίας είναι ελεγχόμενη μέσω οπτικής ίνας.

Πηγή: myworld