Σε όλα τα κολυμβητήρια ζητείται ιατρικό πιστοποιητικό υγείας προκειμένου να επιτραπεί η κολύμβηση. Σωστή κρίνεται η απόφαση αυτή σαν ενέργεια. Όμως, από πλευράς ουσίας, δεν υπάρχει δυστυχώς καμία εξέταση και καμία μέθοδος που να μπορεί να προβλέψει τις ειδικές συνθήκες που μπορούν να οδηγήσουν σε πνιγμό ακόμα και ένα απόλυτα υγιές άτομο.

Η καρδιά οποιουδήποτε ανθρώπου μπορεί να σταματήσει να λειτουργεί απότομα (καρδιακή ανακοπή) χωρίς αυτή να πάσχει από οποιαδήποτε καρδιοπάθεια. Αυτό συμβαίνει περίπου σε 1 ανά 100.000 πληθυσμού. Στους καρδιοπαθείς η αναλογία αυτή μεταβάλλεται σε 1 ανά 1000 καρδιοπαθείς.

Αυτός λοιπόν ο ένας είτε είναι καρδιοπαθής είτε δεν είναι καρδιοπαθής, κατά κανόνα χάνει τη ζωή του εάν του συμβεί κάτι ξαφνικό και κολυμπά σε βαθειά νερά, γιατί στην ουσία ο άνθρωπος μέσα στο νερό παραμένει αβοήθητος.

Συνήθως σαν αιτία θανάτου αναφέρεται ο πνιγμός κατά την κολύμβηση. Στη στεριά βέβαια τα πράγματα είναι διαφορετικά, γιατί εάν το άτομο με καρδιακή ανακοπή αντιμετωπισθεί σωστά και παρασχεθούν σωστά οι πρώτες βοήθειες υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να ζήσει.

Γενικότερα, το νερό αποτελεί ένα ανασφαλές περιβάλλον για τον άνθρωπο. Στην Ελλάδα, 300-400 ανθρώπινες ζωές χάνονται κάθε χρόνο από πνιγμό.

Πολλοί κριτικάρουν και ειρωνεύονται πώς σε μια χώρα που βρέχεται ολόκληρη από θάλασσα οι κάτοικοι της δεν γνωρίζουν κολύμπι.

Η αλήθεια είναι διαφορετική. Η έλλειψη οργανωμένων σωστικών μέσων σε συνδυασμό με την άγνοια του κινδύνου αποτελούν τους βασικότερους λόγους που μας οδηγούν στην κορυφή των χωρών με τους περισσότερους πνιγμούς. Καταστάσεις που στην στεριά είναι τελείως ακίνδυνες, όπως π.χ. ο έμετος ή η μυϊκή κράμπα, στη θάλασσα μπορούν να προκαλέσουν πνιγμό.

Σε ορισμένα ευαίσθητα άτομα στο κρύο, που στη στεριά είναι δυνατόν να προκαλέσει σπασμό των αρτηριών ή στηθαγχικό πόνο ή αρρυθμίες, στη θάλασσα μπορεί η απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας να οδηγήσει σε απώλεια των αισθήσεων και πνιγμό.

Όμως πέραν των ειδικών αυτών περιπτώσεων, κάθε άνθρωπος που παίρνει φάρμακα και ιδιαίτερα αγγειοδιασταλτικά ή διουρητικά για την πίεσή του ή νιτρώδη για την καρδιά του ή αντιδιαβητικά για το σάκχαρο πρέπει να προσέχει να κολυμπά πάντα με παρέα κοντά του και να μην απομακρύνεται από την ακτή.

Μία απότομη πτώση της πίεσης από φάρμακα που προκαλούν αγγειοδιαστολή των αρτηριών ή τα ίδια αίτια οδηγούν στον πνιγμό.

Όσον αφορά τους καρδιοπαθείς που πάσχουν από στεφανιαία νόσο ή από καρδιακές παθήσεις που προκαλούν σοβαρές αρρυθμίες ή έχουν εμφυτευμένο στο σώμα τους απινιδωτή, οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί κατά την κολύμβηση και θα πρέπει να προτιμούν να κολυμπούν σε οργανωμένες παραλίες που να διαθέτουν σωστικά μέσα.

Γενικότερα, θα μπορούσε να λεχθεί ότι οι άνθρωποι που πάσχουν από καρδιοπάθειες, αρτηριακή υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, να μην απομακρύνονται από την ακτή και να κολυμπούν πάντα με παρέα. Ίσως κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στερήσει από κανένα άνθρωπο τη θάλασσα και το κολύμπι.

Όμως, η σωστή ενημέρωση για τους κινδύνους και το κολύμπι σε οργανωμένες παραλίες που να διαθέτουν σωστικά μέσα, αναμφισβήτητα αποτελούν τη σωστή λύση.

Πηγή: iatronet.gr