Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, οφείλουμε να επιστήσουμε την προσοχή στα φριχτά γεγονότα της 14ης Ιουνίου, όταν πλοίο που μετέφερε εκατοντάδες μετανάστες κοντά στην Πύλο ανατράπηκε. Σύμφωνα με επιβεβαιωμένα στοιχεία, 78 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και εκατοντάδες αγνοούνται ακόμα.
Τα τελευταία 10 χρόνια, περισσότεροι από 27.000 μετανάστες και μετανάστριες έχουν χαθεί στη Μεσόγειο, με το 70% τουλάχιστον αυτών να είναι νεκροί. Όταν συμβαίνει ένα γεγονός όπως αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκφράζει τη λύπη της και κατηγορεί τους διακινητές για τις ζωές που χάθηκαν. Η λύπη, όμως, δεν αρκεί.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησαν πριν από λίγες μόλις ημέρες στην εφαρμογή μιας πιο σκληρής πολιτικής μετανάστευσης και ασύλου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι επώδυνα υποκριτικό από μέρους της Ευρώπης και του μεγαλύτερου μέρους του Δυτικού κόσμου να εφαρμόζονται πιο επιβλαβείς μεταναστευτικές πρακτικές και ωστόσο οι επιχειρήσεις των διακινητών να πολλαπλασιάζονται. Όταν κατονομάζονται και κατηγορούνται οι διακινητές, χωρίς να εξετάζεται η πληθώρα παραγόντων που ωθούν έναν άνθρωπο να αφήσει τη χώρα του ή χωρίς να εξετάζεται η ευθύνη των δυτικών πολιτικών στα διαρθρωτικά αίτια του αναγκαστικού εκτοπισμού είναι σαν να αναζητείται απλώς ένας αποδιοπομπαίος τράγος. Τα μέλη της ActionAid ζητούν ριζική αλλαγή στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ζητούν επίσης από τις κυβερνήσεις να αναλάβουν ευθύνη, να τερματίσουν τις αποτυχημένες συνοριακές τους πολιτικές και να διασφαλίσουν νόμιμα και ασφαλή περάσματα για τους ανθρώπους που μετακινούνται. Σε τελική ανάλυση, οι άνθρωποι δεν θέλουν να αφήσουν τη χώρα τους, αλλά θα το κάνουν και θα συνεχίσουν να το κάνουν, όσο μεγάλα κι αν είναι τα κύματα, όσο αιχμηρές και αν είναι οι περιφράξεις. Η εναλλακτική τους είναι ο θάνατος.
ActionAid International
ActionAid Γαλλίας
ActionAid Δανίας
ActionAid Ελλάς
ActionAid Ιρλανδίας
ActionAid Ισπανίας
ActionAid Ιταλίας
ActionAid Ολλανδίας
ActionAid Σουηδία
