Κάτω από τη θάλασσα της Φούρκας, στη Χαλκιδική κρυβόταν για χρόνια ένα ναυάγιο, το οποίο πιθανολογείται πως συνδέεται με την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Στο ξύλινο σκαρί του, φαίνονται δύο κανόνια και ένα καριοφίλι μήκους ενάμισι μέτρου, που φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκαν κατά την Επανάσταση.

Το ναυάγιο εντοπίστηκε το καλοκαίρι του 2020, τυχαία, από μέλη του κλιμακίου του νεοσύστατου τότε γραφείου της Εφορίας Εναλίων Αρχαιοτήτων στη βόρεια Ελλάδα, μετά από υποβρύχια αυτοψία που έκαναν. Σκοπός τους ήταν να γνωμοδοτήσουν σε μελέτη για την κατασκευή βυθισμένων κυματοθραυστών και την πλήρωση της ακτής με άμμο, ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της διάβρωσης.

Σε νέα υποβρύχια αυτοψία στο ναυάγιο, σε απόσταση 80 μέτρων από την ακτή και σε βάθος τεσσάρων μέτρων, ερευνήθηκε το ξύλινο σκαρί του πλοίου που εκτιμάται ότι είχε μήκος 25 μέτρα και πλάτος οκτώ. Μεγάλο ενδιαφέρον είχαν τα δύο κανόνια που βρέθηκαν σε καλή κατάσταση, μήκους 1,65 και 1,86 μέτρων αντίστοιχα, καθώς και το καριοφίλι, που ξεπερνά το ενάμισι μέτρο, φέρει διακοσμητικά στοιχεία και η τυπολογία του ομοιάζει πολύ με τα τουφέκια και τα καριοφίλια που χρησιμοποιήθηκαν στην Ελληνική Επανάσταση από τους στεριανούς αγωνιστές.

Τα ευρήματα του ναυαγίου βρέθηκαν δίπλα σε φερτά υλικά, τούβλα, τσιμεντόλιθους, λάστιχα αυτοκινήτων, ακόμη και μια οθόνη τηλεόρασης που, όπως είπαν οι κάτοικοι της περιοχής, κατέληξαν εκεί κατά τις πλημμύρες των τελευταίων δεκαετιών. Στο ίδιο σημείο βρέθηκε και μια σύγχρονη σκάλα, που όπως φαίνεται, χρησιμοποιήθηκε σε λαθρανασκαφή και επρόκειτο να λειτουργήσει ως φορείο για την απομάκρυνση του ενός κανονιού από τον βυθό.

Στα ευρήματα του ναυαγίου που λειτουργούν ως ενδείξεις για την ταυτότητα του πλοίου συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, σχοινιά και πανιά (με βάση τα οποία εικάζεται ότι το πλοίο ήταν ιστιοφόρο), πήλινα και μεταλλικά αγγεία, ένα μπακιρένιο ταψί, ένα μεγάλο χάλκινο σκεύος, ένα γυάλινο μπουκάλι με το φελλό του, θραύσματα πορσελάνινων φλυτζανιών μια ξύλινη κουβαρίστρα, ένα διαλυμένο σακί και ένα μπρούντζινο μελανοδοχείο.

Η έρευνα και η μελέτη του υλικού θα συνεχιστεί, ενώ, όπως εκτιμάται, η υποβρύχια ανασκαφή μπορεί να αναδείξει την περιοχή και το πολιτιστικό απόθεμά της και να φωτίσει την όχι και τόσο γνωστή επανάσταση του 1821 στη Μακεδονία από αρχαιολογικής πλευράς.

Η αρχαιολογική έρευνα του ναυαγίου

Τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα της σωστικής έρευνας των αρχαιολόγων Σ. Βραχιονίδου και Α. Τούρτα, που ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2022, παρουσιάστηκαν στην ετήσια αρχαιολογική συνάντηση για τις ανασκαφές του 2022 στη Μακεδονία και τη Θράκη, που διοργάνωσαν το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, στη μνήμη του καθηγητή Δημήτρη Παντερμαλή.

Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, η έρευνα του ναυαγίου βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο, όμως είναι πιθανόν να ανήκει στην επαναστατική περίοδο και να χρονολογείται στα τέλη του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα. Είναι επίσης πιθανό το ίδιο το πλοίο να έπαιξε ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση και συγκεκριμένα στην εξέγερση στη Χαλκιδική, με πρωτεργάτη τον Εμμανουήλ Παπά, ο οποίος μετέφερε τρόφιμα για να ενισχύσει τους δοκιμαζόμενους επαναστάτες.