Πρόσφυγες από την Ουκρανία περνούν τα σύνορα της χώρας μας από τον Προμαχώνα ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται για 8η ημέρα. Οι ουρές είναι μεγάλες ενώ έκδηλη είναι η αγωνία στα πρόσωπά τους. Γυναίκες με μωρά στην αγκαλιά και μικρά παιδιά περιμένουν στο σημείο όπου γίνεται καταγραφή των προσωπικών στοιχείων και έλεγχος των ταξιδιωτικών εγγράφων που διαθέτουν.
Με αγωνία στα πρόσωπά τους οι γυναίκες μεταφέρουν την τραυματική τους εμπειρία από τη χώρα τους από όπου αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν. Μια από τις γυναίκες συγκλονίζει: «Ήρθα να αφήσω τις κόρες μου σε φίλους και θα γυρίσω πίσω στην Ουκρανία να πολεμήσω. Είναι επικίνδυνο αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Θα νικήσουμε».
«Τέσσερις – πέντε φορές φεύγουμε για τα καταφύγια, ούτε να κοιμηθούμε μπορούμε, ούτε τίποτα, ορισμένοι ταξιδεύουν μέρες. Δεν έχω οικογένεια, εδώ αλλά έχω φίλους εδώ που θα μας φιλοξενήσουν. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα» αναφέρει μια γυναίκα που περνάει από τα σύνορα του Προμαχώνα στη χώρα μας.
«Στις 24 Φεβρουαρίου στις 5 το πρωί στείλαν τον γιο μου να πολεμήσει. Όλοι οι άνδρες πολεμούν, όλοι είμαστε δυνατοί άνθρωποι. Ήμουν 28 χρόνια στην Κεφαλονιά. Έρχομαι εδώ για να δίνω δύναμη να βοηθήσουμε τα δικά μας παιδιά. Στα σύνορα κόσμος, μικρά παιδιά. Ταξιδεύω 3 μέρες» τονίζει μια άλλη γυναίκα.
Στον Προμαχώνα ο δήμος Σιντικής Σερρών προσφέρει νερό και τρόφιμα στους πρόσφυγες.
