Τις δύσκολες στιγμές που βιώνει η χώρα της περιγράφει μία νεαρή Ουκρανή που ζει εδώ και έξι χρόνια στη Θεσσαλονίκη. «Μαζί μας είναι όλος ο κόσμος και ο Θεός» τονίζει και μιλάει για τους δικούς τους που έχουν μείνει στην Ουκρανία και βιώνουν τον πόλεμο.

Η Ναταλία το πρωί της Δευτέρας (28/2) περιέγραψε τις δύσκολες στιγμής που περνούν οι συγγενείς της τονίζοντας: «Έχω συγγενείς στο Κίεβο, ο ουκρανικός στρατός παλεύει. Πιστεύω θα μείνουν στο Κίεβο. Η οικογένειά μου έφυγε από το σπίτι γιατί είναι μεγάλος ο κίνδυνος. Αυτοί που λένε ότι δεν χτυπούν τις πολυκατοικίες και τους πολίτες, τους χτυπούν. Η αδερφή μου είναι στο καταφύγιο με δύο παιδάκια. Συνέχεια υπάρχει κίνδυνος. Το τηλέφωνό μου είναι συνέχεια στα χέρια μου εδώ και πέντε ημέρες, επικοινωνώ μαζί τους με κάθε ευκαιρία, μιλάμε συνέχεια».

«Θέλω να πω μεγάλο ευχαριστώ που μιλάτε για αυτό το θέμα και με ακούτε. Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Εγώ είμαι από όλη την Ουκρανία σήμερα. Η χώρα μου πονάει, αλλά όχι μόνο πέντε μέρες, είναι σε πόλεμο 8 χρόνια. 8 χρόνια πολεμάμε για την ελευθερία μας, οι τελευταίες πέντε ημέρες είναι πολύ δύσκολες. Ο ουκρανικός λαός σηκώθηκε μαζί. Μαζί μας είναι όλος ο κόσμος και ο Θεός» επεσήμανε η Ναταλία φανερά συγκινημένη.

«Μαζεύουμε ρούχα και φάρμακα για τα γυναικόπαιδα που φτάνουν στη Θεσσαλονίκη»

«Οι συγγενείς μου μού είπαν ότι είναι στο σπίτι τους και στη χώρα τους, και δεν θα φύγουν. Εμείς στη Θεσσαλονίκη μαζευόμαστε όλοι μαζί για να προστατεύσουμε τον κόσμο που έρχεται. Έρχονται γυναίκες και παιδιά. Μαζευόμαστε κάθε μέρα. Σήμερα θα είμαστε στην πλατεία Αριστοτέλους και ζητάμε βοήθεια, να έρθετε μαζί μας και να μας ακούσετε» σημείωσε.

«Μαζεύουμε φάρμακα, ρούχα και ό,τι μας ζητούν. Έρχεται μια οικογένεια στη Χαλκιδική, μαζέψαμε ρούχα για τα παιδάκια. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ελλάδα, στη δεύτερη πατρίδα μου για όλη τη βοήθεια που μας προσφέρετε» πρόσθεσε η κοπέλα από την Ουκρανία.

«Σήμερα είμαστε όλοι Ουκρανοί»

«Είμαι ήρεμος άνθρωπος και κρατάω την ψυχραιμία μου, αλλά όταν παίρνω τηλέφωνο και τους ακούω κλαίω. Η μητέρα μου είναι στη δυτική Ουκρανία που αυτή τη στιγμή δεν βομβαρδίζεται. Περιμένουμε και δίνουμε σπίτια στους μετανάστες. Βοηθάμε πάρα πολύ, γιατί όταν έχουμε τέτοια προβλήματα δεν έχει σημασία από που είσαι. Σήμερα είμαστε όλοι Ουκρανία, είμαστε όλοι Ουκρανοί», είπε κλείνοντας με δάκρυα στα μάτια.