Μπορεί ένα αγόρι να παίζει με κούκλες, να μην του αρέσει το ποδόσφαιρο και να μην είναι ομοφυλόφιλο; «Επιτρέπεται» στα αγόρια να έχουν μια άλλη μορφή ανδρισμού; Γιατί έχουν αυξηθεί τα περιστατικά λεκτικής και σωματικής βίας απέναντι σε τρανς ανθρώπους σε ολόκληρη την Ελλάδα;
«Σεξουαλική διαφορετικότητα. Υπό διωγμό;» είναι ο τίτλος της ημερίδας που διοργανώνεται, αύριο, από την Επιτροπή Φύλου και Ισότητας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) σε συνεργασία με την Επιτροπή Φύλου και Ισότητας της Παιδαγωγικής Σχολής.
Στην ημερίδα θα τεθούν ζητήματα με στόχο την ανάδειξη του φαινομένου της βίας, του εκφοβισμού και διακρίσεων κατά των νέων, με βάση την ταυτότητα/έκφραση φύλου, ή και τον σεξουαλικό προσανατολισμό στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με την πρόεδρο της Επιτροπής Φύλου και Ισότητας του ΑΠΘ, καθηγήτρια Δήμητρα Κογκίδου, «το φαινόμενο του ομοφοβικού και τρανσφοβικού εκφοβισμού είναι ένα παραμελημένο ζήτημα στην εκπαιδευτική ατζέντα, που μέχρι τώρα καλυπτόταν από σιωπή και αμηχανία -αν και σύμφωνα με τα δεδομένα ερευνών, τα σχολεία μπορούν να συμπεριληφθούν μεταξύ των πιο ομοφοβικών κοινωνικών χώρων».
«Δυστυχώς, στην Ελλάδα», διαπιστώνει η κ. Κογκίδου, «τα περισσότερα περιστατικά στην εκπαίδευση συχνά δεν γίνονται αντιληπτά ως τέτοια -πλην ακραίων περιπτώσεων -και έτσι δεν δίνεται η δυνατότητα για σχεδιασμό συστηματικής δράσης τόσο στο επίπεδο της πρόληψης, όσο και της αντιμετώπισης».
Όπως εξηγεί, ο ομοφοβικός εκφοβισμός δεν αφορά μόνο LGBTQI (Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender, Queer or Questioning, and Intersex) μαθητές/τριες. Αποδέκτες ομοφοβικού εκφοβισμού μπορεί να είναι, για παράδειγμα, όσα αγόρια δεν πληρούν τα κριτήρια του ηγεμονικού ανδρισμού, δηλαδή μπορεί να έχουν «κοριτσίστικες» ασχολίες και ενδιαφέροντα, να επιλέγουν διαφορετικά χρώματα για τα ρούχα, να παίζουν με παιχνίδια «για κορίτσια» ή «με κορίτσια».
«Μέχρι κάποια ηλικία, στα κορίτσια επιτρέπεται να έχουν συμπεριφορά αγοροκόριτσου, αλλά όχι στα αγόρια να παίζουν κοριτσίστικα παιχνίδια, υιοθετώντας συμπεριφορές που δεν εμπίπτουν σε κριτήρια ηγεμονικού ανδρισμού, χωρίς μάλιστα να είναι ομοφυλόφιλα» δήλωσε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η καθηγήτρια του ΑΠΘ.
Σχολιάζοντας, μάλιστα, και την περίπτωση του Βαγγέλη Γιακουμάκη, τόνισε ότι ο νεαρός φοιτητής έπρεπε επιπλέον να ανταποκριθεί και σε πρότυπα λεβεντιάς και ανδρισμού, που προωθούνται από ένα μέρος κατοίκων της Κρήτης.
«Κρίνεται απαραίτητο να συμπεριληφθούν τα ζητήματα των έμφυλων ταυτοτήτων και της σεξουαλικότητας στην κατάρτιση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων και να εισαχθεί επιτέλους η Σεξουαλική Αγωγή στην εκπαίδευση, τόσο ως αυτόνομο αντικείμενο, όσο και στο πλαίσιο ενός δια-θεματικού προγράμματος σπουδών ως τμήμα της καθημερινής σχολικής πρακτικής, βγάζοντας έτσι το ζήτημα της σεξουαλικότητας από την αφάνεια, τη λογοκρισία και τη σιωπή» τονίζει η κ. Κογκίδου, προσθέτοντας ότι το σχολείο οφείλει να διασφαλίσει ότι κανένα παιδί δεν θα παρενοχληθεί ή εκφοβισθεί με βάση το φερόμενο σεξουαλικό προσανατολισμό, ή την ταυτότητα και έκφραση φύλου του, ή επειδή δεν πληροί τα κριτήρια των έμφυλων στερεοτύπων.
Αύξηση των περιστατικών βίας στην τρανς κοινότητα
Ένταση των περιστατικών σωματικής και λεκτικής βίας σε τρανς διαπιστώνει η πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών Μαρίνα Γαλανού, η οποία θα μιλήσει στην ημερίδα για τις διακρίσεις και ανάγκες των τρανς ανθρώπων στον χώρο της Υγείας.
«Πάντα, σε περιόδους κρίσης, βλέπουμε ότι αυξάνεται η φασιστική βία απέναντι σε τρανς ανθρώπους και φυσικά, δεν είναι τυχαία και η άνοδος της Χρυσής Αυγής» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Γαλανού.
Μεταφέροντας ενδεικτικά μια πρόσφατη εμπειρία μίας τρανς στον χώρο της υγείας, είπε ότι έμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ράντζο, παρά την εισήγηση γιατρού για άμεση νοσηλεία, επειδή νοσηλευτές και προσωπικό δεν μπορούσαν να αποφασίσουν αν πρέπει να μπει σε θάλαμο γυναικών ή αντρών.
«Τελικά πήγαμε ως Σωματείο και διευθετήσαμε το θέμα επικαλούμενοι και σχετική εισήγηση του Συνηγόρου του Πολίτη όπου αναφέρεται ότι πρέπει να γίνεται σεβαστή η αυτοαντίληψη του καθενός για το φύλο του». Και επειδή, για την κ. Γαλανού, «οι τρανς γεννιούνται», η αγάπη και η αποδοχή που θα νοιώσουν μέσα στην οικογένεια είναι καθοριστικές για την υπόλοιπη ζωή τους….
