«Ο Νίκος έχει μία φιλοσοφία ζωής. Στέκεται απέναντι στο σύστημα. Είναι αυτό που οι Ιταλοί λένε μεγάλη άρνηση».
Με αυτά τα λόγια περιγράφει τη στάση του Νίκου Ρωμανού, ο πατέρας του Γιώργος, σε συνέντευξή του στο Έθνος της Κυριακής. Όπως λέει: «στη χώρα δημιουργήθηκε μία πολιτική και οικονομική ελίτ, που δεν είναι σοβαρή, και συγχρόνως δεν έχει ίχνος ηθικής. Αυτή προσπάθησε να περάσει στον λαό μία ευμάρεια βασισμένη στην αρπαχτή και στα λαμόγια. Σιγά σιγά το λαμόγιο είχε αρχίσει να αποκτά και μία κοινωνική σημασία διαφορετική. Ήταν, δηλαδή όχι απλά αποδεκτός από την κοινωνία, αλλά κάτι εξαιρετικό. Τώρα τα παιδιά, από την άλλη πλευρά, και ο γιος μου τι κάνανε; Κράτησαν μία στάση ηθική. Το γεγονός δηλαδή, ότι παίρνει τα όπλα και πάει να ληστέψει στο όνομα κάποιου πράγματος είναι στάση ηθικότητας».
Στο ερώτημα αν μπήκε στον πειρασμό ως πατέρας να τον ρωτήσει για το συμβάν το Βελβεντού, ο Γιώργος Ρωμανός απαντάει ότι «δεν τον ρώτησα. Απλώς ξέρω ότι η μεγάλη κουβέντα είναι – μπορεί να είναι και μία φαντασίωσή του, αλλά και ποιος δεν έχει φαντασιώσεις; ότι ένας άλλος κόσμος καλύτερος είναι πιθανόν να συμβεί».
Περιγράφοντας τα συναισθήματα του γιου του μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, μιλάει για ένα πάρα πολύ θυμωμένο παιδί. «Ο μεγάλος θυμός ήταν το συναίσθημά του. Τον επηρέασε και υπάρχει αυτό μέσα του».
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Γιώργος Ρωμανός, η αλλαγή θα έρθει από τα παιδιά, τα λεγόμενα των βορείων προαστείων. Συνεχίζει μάλιστα λέγοντας: «Θα φανεί λίγο σκληρό αυτό που θα πω. Τις αλλαγές μέχρι στιγμής τις έχει κάνει η αστική τάξη ανά τον κόσμο, η οποία όμως δεν είναι μία τάξη όπως εδώ, κουρελού. Όπως έλεγε και η 17 Νοέμβρη, “λούμπεν”. Πολύ πετυχημένος ο χαρακτηρισμός της, άσχετα εάν δεν συμφωνώ με τα υπόλοιπά της, ως προς την κρίση της μιλάω. Η ελληνική αστική τάξη έχει τα χαρακτηριστικά μιας λούμπεν τάξης κι αυτό είναι σίγουρο».
