Ο Τάσος Νεράντζης, επί σειρά ετών βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Β’ Πειραιά και μέλος των κυβερνήσεων Κώστα Καραμανλή, μετά το 2004, έφυγε το πρωί της Κυριακής, σε ιδιωτικό θεραπευτήριο της Αθήνας, στο οποίο νοσηλευόταν.
Γεννημένος το 1948 ο Τάσος Νεράντζης εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής το 1974 σε ηλικία μόλις 26 ετών.
Γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά, σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ασκεί δικηγορία. Υπήρξε πρωταθλητής εφήβων Ελλάδας στην επιτραπέζια αντισφαίριση το 1958, με τον ΧΑΝ Νίκαιας.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Νέας Δημοκρατίας και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής στην περιφέρεια Β΄ Πειραιώς με το ίδιο κόμμα στις βουλευτικές εκλογές του 1974. Επανεκλέχτηκε το Νοέμβριο του 1989, και το 1993. Απο τότε επανεκλεγόταν συνεχώς έως και τις εκλογές του Ιουνίου 2012.
Έχει διατελέσει γενικός γραμματέας και αντιπρόεδρος της Βουλής καθώς και μέλος στην επιτροπή για την αναθεώρηση του Συντάγματος και την εξεταστική επιτροπή για την Siemens. Μέχρι το 2014 ήταν πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.
Στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή διετέλεσε υφυπουργός μεταφορών και επικοινωνίας (10 Μαρτίου 2004 – 15 Φεβρουαρίου 2006) καθώς και υφυπουργός ανάπτυξης (15 Φεβρουαρίου 2006 – 19 Σεπτεμβρίου 2007).
Ο προσωπικός του φίλος και Πειραιώτης δημοσιογράφος Δημήτρης Καπράνος, έγραψε πριν από λίγη ώρα στο facebook:
Ax, ρε Τάσο…
Με τον ΤΑΣΟ ΝΕΡΑΝΤΖΗ μεγαλώσαμε μαζί. Δηλαδή εκείνος μεγάλωσε νωρίτερα, αλλά ήμασταν πολύ κοντά. καθώς οι μανάδες μας ήταν φίλες αχώριστες.
Ο Τάσος μεγάλωσε υπό συνθήκες δύσκολες, αλλά υπήρξε επιμελής μαθητής και φοιτητής και εξαιρετικός νομικός.
Το 1974 εξελέγη βουλευτής στην Β΄ Πειραιώς με την Νέα Δημοκρατία, την οποία και υπηρέτησε πιστά, εκλεγόμενος συνεχώς μέχρι πρό τινος και μέχρις εσχάτων. Απεσύρθη από την πολιτική όταν δεν εξελέγη. “Δεν αρέσουμε πλέον” μου είπε, μιμούμενος την Μελίνα. “Αρέσουμε πλέον σε λίγους και εκλεκτούς” του έλεγα. Τον έβλεπα και τα λέγαμε συχνά στον Πειραιά.
Μεγάλη και καλή καρδιά ο Τάσος. Κι αυτές οι καρδιές είναι που σε προδίδουν, ρε φίλε. Έτσι, ξαφνικά! Και πρόωρα!
Γειά σου, ρε Τάσο!
