Περίπου 20 ημέρες και μερικές χιλιάδες ευρώ απέχει η Βέροια από τη …Μόσχα σε ό,τι αφορά τη διακίνηση φορτίων με κονσέρβες ροδάκινου και χυμούς, τη στιγμή που αν το λιμάνι της Θεσσαλονίκης διέθετε τα απαιτούμενα τακτικά σιδηροδρομικά δρομολόγια αλλά και τις αναγκαίες συνδέσεις με τους κάθετους άξονες της Εγνατίας Οδού, η εικόνα σε όρους χρόνου και χρήματος θα ήταν θεαματικά διαφορετική. Ωστόσο, προκειμένου να γίνει πράξη η βελτίωση αυτή στους όρους διαμετακομιστικού εμπορίου, το ελληνικό κράτος πρέπει να κινητοποιηθεί, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ‘Ενωσης Κονσερβοποιών Ελλάδας (ΕΚΕ), Κώστα Αποστόλου.
Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με την ευκαιρία του 18ου πανελλήνιου συνεδρίου Logistics στη Θεσσαλονίκη, ο κ.Αποστόλου αναφέρθηκε στη μακριά και ακριβή πορεία, που ακολουθούν σήμερα τα φορτία από τα Βέροια για να φτάσουν στις προθήκες των καταστημάτων στη Μόσχα, λόγω τής απουσίας επαρκών συνδέσεων της Θεσσαλονίκης με τον Εύξεινο Πόντο.
«Τα κοντέινερς χρειάζονται 15-20 μέρες για να φτάσουν στη Μόσχα, αφού ακολουθούν την εξής διαδρομή: Θεσσαλονίκη, Αμβούργο (μεταφόρτωση), Ταλίν (μεταφόρτωση) και τελικά Μόσχα. Για ένα φορτίο νωπών φρούτων το κόστος είναι 3.000-6000 ανά κοντέινερ το καλοκαίρι. Αν υπήρχαν οι απαιτούμενες συνδέσεις, θα χρειαζόντουσαν μόνο επτά ημέρες για τη διαδρομή Θεσσαλονίκη- Κρασνοντάρ (σ.σ. στη νότια Ρωσία)-Μόσχα και το κόστος θα ήταν θεαματικά μικρότερο» επισήμανε ο κ.Αποστόλου.
Μετά το 2008 πάντως, οι κονσερβοποιοί της Μακεδονίας δεν χρησιμοποιούν ιδιαίτερα το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, καθώς -όπως υποστήριξε ο κ.Αποστόλου- το αρνητικό «μείγμα» των απεργιών των λιμενεργατών το 2008 και το 2009 (που κράτησε πολλά φορτία εγκλωβισμένα) και της εισόδου των Κινέζων στη ρωσική αγορά κονσέρβας, «έδιωξε» τους επιχειρηματίες του κλάδου από το λιμάνι, επιβαρύνοντάς τους με μεγάλες ζημίες. Πάντως, αν προχωρούσαν οι απαιτούμενες επενδύσεις, σε έναν συνδυασμό θαλάσσιων, σιδηροδρομικών και οδικών μεταφορών (οι τελευταίες μέσω της σύνδεσης του λιμανιού με τους κάθετους άξονες της Εγνατίας Οδού), θα ήταν διατεθειμένοι να επανακάμψουν.
«Ακούσαμε ότι σύντομα θα ενεργοποιηθούν οι τακτικές σιδηροδρομικές συνδέσεις με τις βαλκανικές πρωτεύουσες. Αν όμως δεν επενδυθούν χρήματα στις γραμμές αυτές δεν θα γίνει τίποτα γιατί κανένας ιδιώτης δεν μπορεί να περιμένει αμέτρητα κοντέινερς [στις γραμμές αυτές] από την πρώτη μέρα, δηλαδή άμεσο κέρδος. Για να λειτουργήσουν αυτές οι γραμμές χρειάζονται επενδύσεις. Το κράτος πρέπει να επενδύσει τουλάχιστον στην έναρξη αυτών των γραμμών» είπε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας ότι σε αυτό το σημείο χρειάζεται πράγματι η παρέμβαση του κράτους, αντί αυτή να εφαρμόζεται, «όπως συμβαίνει σήμερα’ σε επίπεδο, π.χ., γραφειοκρατικών διαδικασιών σοβιετικού τύπου.
