Μετά το θάνατο του Ιωάννη Φιξ, ο γιος του, Κάρολος, στο πλαίσιο επέκτασης της επιχείρησής του λόγω της συνεχώς αυξανόμενης ζήτησης, αφήνει το προάστιο του Κολωνακίου και κατασκευάζει, το 1893, ένα νέο και μεγάλο για τα δεδομένα της εποχής εργοστάσιο στον ίδιο χώρο, όπου σήμερα βρίσκεται το υφιστάμενο κτίριο, στη δυτική όχθη του Ιλισσού και νότια, σε μικρή απόσταση από τους στύλους του Ολυμπίου Διός.
Η επιτυχημένη πορεία της επιχείρησης του Καρόλου Φιξ κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αι. είχε ως αποτέλεσμα τη συνεχή επέκταση των εγκαταστάσεων του εργοστασίου μέχρι το 1920, στην ίδια πάντα θέση. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1950, ο οικιστικός ιστός της πόλης εξαπλώθηκε βαθμιαία και κάλυψε την περιοχή γύρω από το εργοστάσιο.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, εποχή βιομηχανικής ανασυγκρότησης της χώρας, αποφασίζεται η ριζική ανακαίνιση-ανακατασκευή του εργοστασίου και ο σχεδιασμός του έργου αυτού ανατίθεται από την οικογένεια Φιξ στον αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτο (1926-1977), πρωτοπόρο εκπρόσωπο του μεταπολεμικού μοντερνισμού στην Ελλάδα.
Στο σχεδιασμό του ο Ζενέτος τόνιζε την οριζόντια διάσταση του κτιρίου Φιξ κατά μήκος της λεωφόρου Συγγρού και της λεωφόρου Καλλιρρόης, με οριζόντια γραμμικά υαλοστάσια. Επιπλέον, δεν επεδίωκε απλώς τη στέγαση μιας βιομηχανικής μονάδας, αλλά στο πλαίσιο της γενικότερης φιλοσοφίας του ενδιαφερόταν για τη λειτουργία του κτιρίου κάτω από διαφορετικές συνθήκες σε επόμενες εποχές.
Εκείνο που θα πρέπει να επισημανθεί είναι ότι το εργοστάσιο Fix, με τις όποιες περιπέτειές του, έδωσε το όνομά του στην ευρύτερη περιοχή, αυτή που σήμερα ονομάζουμε περιοχή Συγγρού-Φιξ, ενώ άλλαξε το αστικό τοπίο με την εικόνα μιας σύγχρονης και ταχύτατα αναπτυσσόμενης οικονομικά περιοχής.
Οι ημερομηνίες-σταθμοί:
1957: Η «κυριαρχία» της Fix συνεχίζεται, και ανατίθεται στον Τάκη Ζενέτο, το τότε «τρομερό παιδί της αρχιτεκτονικής», η ανακαίνιση και επέκταση του εργοστασίου στη λεωφόρο Συγγρού.
1961: Το ολοκαίνουργιο ζυθοποιείο στη λεωφόρο Συγγρού είναι έτοιμο, ένα υπερσύγχρονο εργοστάσιο, τόσο σε μηχανήματα, όσο και σε σχεδιασμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και ο κάτω όροφος, που καλύπτεται περιμετρικά με τζαμαρίες, ώστε ο κόσμος περνώντας απ’ έξω να μπορεί να δει τον τρόπο παρασκευής της μπύρας!
1982: Τα χρόνια πέρασαν… Η εμπλοκή του ονόματος Fix με τις πολιτικές αντιπαραθέσεις της εποχής και ο έντονος ανταγωνισμός από τις νέες μπύρες που κυκλοφορούν στην αγορά οδηγούν στο οριστικό κλείσιμο του εργοστασίου και κατ’ επέκταση στον τερματισμό της παραγωγής της ιστορικότερης ελληνικής μπύρας.
